zaterdag 30 juni 2007

zaterdag 30 juni

14u30

En ik die dacht dat 'Lignes. En quête d'une mémoire', een film uit 2006 van Elias Grootaers, binnenkort op Canvas getoond zou worden. Elias valt uit de lucht. Op Canvas zijn Zuid-Amerika en Azië in de mode, meent Elias. De media zijn trendgevoelig. Een documentaire film op filmfestivals vertoond krijgen is ook het een en ander, verneem ik. De huidige trend is mainstream. Middelmaat, de nulfactor van een maat voor niets.
We spreken af om 'Lignes' tijdens de Gentse Feesten in croxhapox te programmeren, elke dag om 5 uur 's avonds.
Elias brengt begrippen als plotpoints, plants en payoffs en wants en needs te berde. Plotpoints hebben een reguliere volgorde: de eerste act (of eerste actie), dan een katharsis, dan de resolutie. In Grizzly Man veegt Herzog de vloer aan met plotpoints en het resultaat is een meesterwerk.

Voorbeeld van een reguliere plotpoint. Eerste act: Poesjkin komt het toneel opwandelen en struikelt over Gogol. Poesjkin valt, blijft roerloos liggen. Gogol krabbelt verward overeind, kijkt beduusd om zich heen, zet enkele stappen, eerst die kant, dan een andere kant uit, en struikelt over Poesjkin. Het is het beroemde door Daniil Charms geschetste tafereel. Katharsis (plotpoint twee): Poesjkin krabbelt overeind en struikelt over Gogol. Gogol krabbelt overeind en struikelt over Poesjkin. Resolutie: Poesjkin struikelt over Gogol, Gogol struikelt over Poesjkin. Strikt volgens de wetten van het Hollywooddrama is het een reguliere plot.
De plants (iets wordt aangebracht) en de payoffs (de verwachting wordt ingelost) zijn naadloos: Gogol ligt op de Bühne, Poesjkin komt aanwandelen en struikelt zoals verwacht over Gogol. Gogol kruipt overeind, hobbelt wat in het rond, struikelt over Poesjkin. Het is een perfecte plot.

In Azië is er een boom van wilde films en in de kunstensector is het her en der huilen met de pet op.
Het gesprek komt op Chantal Akerman. We tikken de site van Akerman aan en ontdekken dat 'Portrait d'une fille dans les années soixantes, à Bruxelles' in 1994 gemaakt werd. 'Jeanne Dielman', nog zo'n meesterwerk - dat ze daar geen kathedraal voor bouwen. Gedenarrativeerde, gedepsychologiseerde cinema, Elias heeft er een woord voor: post-cinema. De film na de film. De film na de film op Canvas. De film voor de film op Canvas. De film tijdens de film op Canvas. Film.

Liesbeth valt binnen. Ze is in Gent. Ik stel Elias aan Liesbeth voor en Liesbeth aan Elias. Liesbeth heeft de gebeurtenissen met Rob op de voet gevolgd, ze wil het werk van Rob zien. Het vacuüm van de kubusruimte intrigeert. Met Jan plant ze een week in Nice, begin augustus, vakantie.
Met 'La photographie comme moyen d'activation d'oeuvres participatives', de thesis die ze vorige maandag te verdedigen had, haalde ze 18 op 20. Punten zijn punten, Moineau nam in schoonheid afscheid van een interessante en belangwekkende leergang.

Er zijn bezoekers en Liesbeth vraagt zich af wat er in de verste ruimte te zien is.
We bekijken de films van Jamez Dabramski. De volgorde van de films stemt niet overeen met de mogelijkehden die de afstandsbediening levert. Film 8 opent op 2 en 6 opent op 5, enzovoort, sudoku real time.

Liesbeth vertelt dat ze een halve dag met het repareren van een fiets bezig was. Het begon met een platte band. Ze stak een verse binnenband op het fietswiel. Dat was ok. Het zag er goed uit. Een verse binnenband is een verse binnenband. Dartel sprong ze op de fiets, reed avonturen tegemoet en kreeg een klapband. Het wiel ontplofte. De binnenband, waar het wiel ontploft was, toonde een rafeling. Ze stak een verse binnenband op het wiel.
Tijdens het pompen knalt de fietsband open. Tijdens het pompen. Liesbeth vergelijkt de eerste en de tweede ontploffing. Het gat van de binnenband hangt in rafels uiteen. Het zijn twee ontploffingen en het gebeurt telkens krek op dezelfde plaats.
Dus ik had een andere buitenband nodig, vertelt ze. Ze rept zich naar een fietswinkel, koopt een buitenband, twee binnenbanden, patchkes, lijm. Terug thuis - de juiste maat van binnenband - gaat ze weer aan het werk. 'Soms zeggen ze,' zegt ze, 'dat ge tot 40 psi moogt pompen. Op die band stond dat ge tot 75 kost gaan.' Eerst pompt ze de band een beetje op. Ze brengt hem aan in het fietswiel. Maar, let op - 'van uw versnellingskabeltje komt er een vijske en ge moet dat vasthangen op een kabeltje, een kabeltje met schakeltjes dat uit de naaf van het wiel komt. Ge hebt dat kabeltje. Ge moet dat er over halen. Maa-aar. In de moer is ook een gat. Ik wist niet hoe het allemaal werkte dus ik heb dat kabeltje door het gat gehaald, ben die moer beginnen vastdraaien en toen is het kabeltje met schakeltjes afgebroken.'
Resultaat: de versnelling kapot. 'Dat was dikke pech, maar goed, niet getreurd, niet zo erg. Ik draai het wiel weer helemaal vast, de trommelrem en zo, zet de fiets op zijn wielen, pomp de achterband nog een beetje meer op en. De binnenhand duwt de buitenband er af. Ik denk dat te kunnen repareren zonder de band er af te halen, maar ik knoei een beetje, bewerk de binnenband met een lepel en de lepel maakt scheurtjes. Die probeer ik met patchkes te lijmen - zonder het wiel van de fiets te halen. Ik plak er één, zie dat er nog een scheurtje is, plak ook dat scheurtje, zie dat het eerste niet goed gelijmd is, herplak het eerste. Alles is in orde. Ik pomp de band op, spring op de fiets, een kort ritje en. Pssssshhhh. Platte band. In de Bommelstraat, dat was er om vragen natuurlijk. Dus ik haal het wiel er weer af en steek er een nieuwe band op. Dat ging vlot. Toen was de fiets gerepareerd.'

Paar dagen geleden zijn Liesbeth en Jan in Parijs naar een optreden van Vive La Fête geweest. Ze hebben ook een concert van Turzi meegemaakt, twee gitaristen, twee drummers, de drums vooraan op het podium.

Stollismen. Het Stolleem. Een Stolliaans uitgangspunt. Aan Stoll gelieerde invalshoeken. Stolliteit.

Ze wil leren boksen, zegt ze.

Allez vooruit, straks is het jachtseizoen geopend en kunnen we weer op joggers jagen.

Rob belt me. Het is na sluitingstijd, zijn moeder is op de proclammatie. Of het kan. Kom maar af, zeg ik.

De moeder van Rob betreedt de kubusruimte en leest de afscheidsbrief. Ze heeft betraande ogen, knuffelt Rob. We praten over het afscheid van Rob.

Geen opmerkingen: