dinsdag 3 juli

Er is een nieuwe diersoort, de tjatjavink. Pas ontdekt tussen wat papierresten en reeds aan reanimatie toe.

Joris belt me. In Smetlede staan de hemelsluizen open. Of we het op orde brengen van de stockruimtes niet beter uitstellen, een suggestie.
Ook Gent heeft te kampen met een Atlantische storing. We spreken af om halfeen, weer of geen weer, en brengen beide stockruimtes op orde.

Richting Oostakker passeren we het nieuwe atelier van Stief in de Halvemaanstraat.
Op het terrein van het containerpark is er de gebruikelijke drukte. Iemand is geinteresseerd in de houtresten - de balkjes van greenhout, stukken schaliebert, pannenlatten met schroeven en nagels, de palletten, alles wat brandbaar is. Wat hij niet gebruiken kan, dumpen we in de container: multiplex van 4 van 12 en van 20mm, mdf van 6 van 8 van 12 en van 20mm, twee barkrukken - ze werden door David Kramer gemaakt op het cantileversysteem - en dozen propvol papierafval.

In de Lucas Munichstraat belanden we in een hevig onweer. Bliksem klieft over de Dampoort, we zitten er middenin.
We sleuren de balen gips naar buiten. Het als pannekoeken in plastiek opgerolde gipsafval is een restant van het brainbox-project. Een veelvoud aan eerste zinnen ratelt over het woonerf.
-'Een vorm van besluiteloosheid overvalt me...,' besef ik. De regen zeikt neer, het gips verandert in onhandelbare materie.
-'Die zakken gips zijn als dode honden,' sakkert Joris. We tillen de loodzware balen in een bouwafvalzak. Heisen, tillen, wrikken. Joris zweet eerste zinnen. Hij haalt de gipsbalg open met een cutter, het is een hels karwei. Op twee balen gips na kan alles er in. De resterende zakken doen we een andere keer.

Na het dumpen van de zakken met gips maak ik wat crox-monsieurs, we drinken een pintje, Joris geeft mee dat hij vrijkaarten heeft voor de Coltrane tribute.
Over Donald Judd zijn we het eens, al die bakken, dat is esthetisch maniërisme.
Het gesprek komt op geuze: garnaal pellen op een gazet en geuze drinken. Met geuze bedoelt hij Girardin, Boon, Cantillon. Belle-Vue is gootwater. Joris vertelt over het bezoek aan een brouwerij, de eerste gisting in een grote betonnen kuip, de dakbedekking waar duiven onder door vliegen, het spinrag en het zilt van de Atlantische storingen die boven de kuip hangen, het determineert de zure smaak en het karakter van een Geuze. Na de eerste gisting wordt het sap gefilterd en volgt een gisting op fles.

In de hall bleef een berg aan plastiekverpakking liggen. 'Moesten we daar nu eens een enorme bol van maken...,' suggereert Joris. Hij kruipt op het plastiekafval en kneedt het in een mum van tijd tot een bol met een diameter van 1 meter. Fantastisch. We brengen tape om het plastiekafval aan, het wordt een kunstwerk.

18u

In De Morgen serveren ze cultuur op een laag pitje. De cultuurkaterne begint met twee bladzijden over vingerafdrukken en criminaliteit. Ook vandaag wordt er gesprokkeld uit Dag Allemaal, Koen Crucke, La Esterella en Jennifer Lopez passeren de revue. De economische sector loopt warm voor films van Almodovar. 'Wie een goede baas wil worden,' kopt De Morgen, 'kijkt naar films van Almodovar.' De antiquariaten zitten in slechte papieren, Apple kiest voor een eigen muziekfestival en Luc Van den
Bossche wordt de nieuwe voorzitter van NTGent. Het grote nieuws is de nieuwe Die Hard, de vierde intussen. In de marge van dit over twee bladzijden uitgesmeerde artikel vernemen we dat Suske en Wiske voortaan zonder rode band gepubliceerd wordt, dat Salman Rushdie en Padma Lakshmi scheiden, dat filmcriticus Joz Van Liempt overleed en dat de online voorverkoop van de nieuwe Harry Potter een record vestigde. Nederlandse politici roepen op tot een reclameboycot van 'De Gouden Kooi' en er is een kritische nota over de toegekende subsidies - onder de kop 'Minister van Sluipmoord' evalueert een recensent de aan dans toegekende subsidies. Tot slot is er een pagina over twintig jaar MuHKA.