vrijdag 20 juli 2007

donderdag 19 juli

Sinds het avondmaal is er veel veranderd in de zaal achterin, niet in het minst de tafel waaraan Valéry dinsdag plaatsnam. Joris halveerde de tafel. Het bleekblauwe tafelkleed werd gevouwen tot de totale oppervlakte die het innam overeenstemde met het grondvlak van een koffer. Het tot een opeenstapeling van plooien gereduceerde tafelkleed kwam op de vloer terecht. Er werd niet langer naar omgekeken. Wie de ruimte betrad wist niet van de gesprekken die er enkele dagen eerder plaatsvonden. De tafel kreeg een nieuwe functie.
Van de stoelen bleven er een viertal in een veeleer onbedoelde positie om de tafel heen staan. Twee andere stoelen hebben een specifieke functie, op één van beide zit Valéry. Hij staart naar het beeldscherm van een laptop. Er is nog een laptop, een DELL inspiron 1300, het apparaat fungeert als controlebord voor de lichtsequenties en is eigendom van Astrid. De andere laptop, die waar Valéry voorlopig mee bezig is, een 5150 van hetzelfde merk, is bedoeld als controlebord voor de soundsculptuur. De computers werden met kabels aan allerlei intermediaire apparatuur verbonden. De midi interface coördineert de lichttransmissies. Ook de USB van het merk Martin maakt deel uit van het lichtcircuit, het ding stuurt het licht via de software. De hammerfall multiface is een geluidskaart. De basisgegevens bevinden zich op de laptop. Aan het hoofdeind van de tafel, plek waar tijdens het avondmaal Gwendolyne plaatsnam, bevindt zich een externe harde schijf, een apparaat ter grootte van een platte baksteen, drie jaar oud. Er is een USB-hup en op de laptop twee USB-poorten, één daarvan wordt ingenomen door een dongal, de andere gaat via de USB-hup. Terwijl ik Valéry hierover uitvraag en in zijn manier van spreken een toenemende begeestering waarneem, concludeer ik dat de gegevens, ondanks de vele details en finesses die hij te berde brengt, volstrekt onvoldoende connecties bieden om mij op weg te helpen. De apparatuur op tafel blijft een labyrintisch en raadselachtig kluwen.
Valéry attendeert me op een kabeltje, een toevoerkabeltje zou je denken. Het bevindt zich tussen de laptop en de geluidskaart. Toevoerkabeltje? Was het maar zo. Het kabeltje is uitgerust met een speciaal protocol. Andere elementen hebben een prozaïscher karakter. Naast het kabeltje - dat in een dunne, gelijkmatige meander over het tafelblad ligt - bevinden zich een mobieltje van het merk Nokia en een zwembadblauwe aansteker. Aan het andere eind van de tafel kwam een zwarte hoofdtelefoon terecht, de lege broodzak van panos, een metalen lat van 30cm, het lege flesje pils, een mes, een asbak, drie glazen en twee tot de bodem geledigde flessen fruitsap.

Geen opmerkingen: