woensdag 25 juli 2007

woensdag 25 juli

13u - Limerick

Voor Chris Latoir is het de laatste dag in boekhandel Limerick. Hij heeft andere plannen. Of het lezen van 'Bureau 1' van Voskuil tot die plannen hoort - of reeds werd uitgevoerd - is onbekend.
Enige tijd terug had ik 'La Télévision' van Jean-Philippe Toussaint besteld. In Tropismes hadden ze ook een exemplaar, dat wil zeggen ze hadden het en ze hadden het niet. Het was een exemplaar van de eerste editie.
De editie die in Limerick op me ligt te wachten is een herdruk uit 2002.
De eerste zin is ongewijzigd: 'J'ai arrêté de regarder la télévision.' Stel je een situatie voor waarin Toussaint uiteindelijk toch weer televisie kijkt. Het is verre van onmogelijk.
Het bekijken van televisietoestellen is verwant aan de studie van parende kikvorsen. Levende kikvorsen zijn verwant aan dode kikvorsen.
Voor Chris Latoir neemt de literatuur een nieuwe wending.

Georges Perros, 'Papiers collés II', page 21: 'Il est très difficile d'être modeste. Impossible. Se lever le matin est acte d'orgeuil.' Boeken taxeer je op de eerste zin. Als de eerste niet deugt, breng je het boek in de papierversnipperaar aan. De papierversnipperaar is een handig huishoudelijk apparaat, het helpt de lezer bij boeken die hij of zij niet kan of niet wil of niet hoeft te lezen. Je kan het apparaat ook bestellen in een meer gesofisticeerde versie met het surplus van een mengkroes of mixer en een lade die wécépapier fabriceert. Met de papierversnipperaar de luxe is het moderne leven nog eens zo aangenaam.

14u30

Vlakbij Rozier fiets ik tegen Johan Joos aan. We bespreken het boek. Midden de Reep hebben ze het straatdek opengegooid. Het resultaat is een platteband. Wat verderop belemmeren twee blonde koeien de doorgang.

15u

Sjoerd en een dame die vraagt of Ria er is. In crox3 hebben zich een 25-tal personen verzameld.

Alda. We bespreken een project dat aanvankelijk voor april 2008 gepland was. Het wordt later. Mei-juni 2008 samen met Leen Persoons is een van de mogelijkheden. Alda heeft een project in Noorwegen en Sophie is verwikkeld in onderhandelingen.
Het risico is een discipline apart, of je tegen diefstal of tegen het manco van onbereidwillige en ontoereikende communicatie verzekerd bent maakt weinig uit. De middelmatigen zoeken macht, vullen met die of andere strategie aan wat ze van nature niet hebben - het tijdelijke gewicht van een positie.

In crox3 is Ryosuke met de voorbereiding van de performance bezig. 'Ah... ge zijt hier toch,' merkt Marc op.
Met José Vandenbroucke komt het gesprek op Pig Dada, Baudouin Simon was een van z'n beste vrienden - 'volledig geconditioneerd.'
'Soms moet ge met uw eigen kunnen lachen.' Een goor en bangelijk gelach. Woest, triomfantelijk.
'Omdat het anders ondraaglijk wordt.' Dat Baudouin zich voor een trein wierp, Baudouin die het proletariaat in het vaandel had en machinisten als een keurkorps zag, het is volstrekt onbegrijpelijk. Irrationeel. Baudouin die zich altijd met de trein verplaatste en het treinverkeer als het ultieme transportmiddel zag. Irrationeel.
'Verzet, een daad van verzet,' mijmert José.
Op de zwarte teeshirt van één van de aanwezigen traceer ik de woorden UNDER COVER FIELD STUDY. Baudouin, verneem ik, vertegenwoordigde de underground van de mail art scene, het alternatieve segment.
'De kunst als kwantiteit is achterhaald.' Maar de veelheid van Ryosuke, meent José, is interessant. De mailart scene moet het in de toekomst hoe dan ook van persoonlijke en ambachtelijke stukken hebben, meent hij.

Ik breng de bar op orde. Ria springt binnen met de mededeling dat het gaat beginnen. Ze moet het woord nemen. Zal het woord nemen. Wat zou ze kunnen zeggen? Ze heeft geen idee wat ze zeggen moet. 'Wacht even...,' zeg ik. Ik had geen idee dat Frips last van zenuwen had. De meeste kunstenaars die ik ken zijn brave honden. Ze liggen aan een leiband. 'Koons, zit,' roep ik. En Koons gaat zitten met z'n tong in het gat van een of andere teef, maar daar gaat het niet om. Waar het om gaat, is: Koons gaat zitten. Daar gaat het om. Met een Koons die niet gaat zitten, kunnen we niets beginnen. Met een Koons die zijn pisser bovenhaalt en tegen een werk van Gilbert en George begint te pissen. Maakt niet uit trouwens, ze waren met hoogdringendheid aan vivisectie toe. Ik spoed me naar crox3.
'Wellcome everybody...,' begint Ria. Ze richt zich in het Engels tot de Engels- en Franssprekenden. De Fransen verstaan Engels, Nederlands begrijpen ze niet. '...outlining the body on his brain cells.'
'Well, you all are invited to participate,' besluit Frips. 'And I hope you enjoy it.'
Vier mannen in onderbroek betreden de vellen papier. Dichtbij klinken de klokken van de Machariuskerk.
Er wordt gefilmd. Ria en Blancdesign en twee medewerkers van Rysosuke brengen de contouren aan. Een interessante gebeurtenis.

Geen opmerkingen: