zondag 1 juli

14u

Een medewerker van het SMAK, hij is eerst op Ham 177 bij Sarah Westphal langsgeweest en komt specifiek voor het werk van Boris en Sarah. Bij het werk van Rob borrelen referenties: Broodthaers, Kiefer... In crox3 houdt hij het na korte tijd voor bekeken.

Marianne woont in Brussel, Eva in Gent. 'Wat is dat toch met die jongens,' had Liesbeth gezegd na het bekijken van het werk van Bram.
Marianne en Eva nemen wat tijd voor het werk van Rob. De SMAK-medewerker zit op het woonerf en neemt het magazine van Boris Ljugov door. Marianne heeft prints bij van recent werk. Jos springt binnen. We bekijken het schilderwerk van Marianne en luisteren naar Morphine.
Ze zat in de klas van Florin, zegt ze. Waar Florin uithangt? Florin in Roemenië, zeg ik, in de Karpaten. Bergachtig gebied, wolven, beren, familie. Florin en Hilde? Die zijn uit elkaar. Er zit rap sleet op relaties tegenwoordig.
Om een of andere reden komt het gesprek op dubbele persoonlijkheid (het hebben van). Iedereen heeft meerdere kanten, zegt ze.
-'Een voor- en een achterkant.'
Jos: 'En zijkanten.

Jos heeft twee schilderijen bij, een ervan is voor Wouter van Link. Jos is een wildebras: aan één van de schilderijen bleef een potlood plakken. 't Is nog vers, het schilderij. Witte klodders verf.
Hij zoekt een model aan 10 euro per uur. 't Is dringend. 'Als ze model willen zijn,' redeneert hij, 'dat ze zich dan verzorgen.'

Jos: 'Ze komen mij vertellen van 10 jaar geleden. Ik denk dan, he jongen, leeft een keer een beetje. Al die commentaar, jongens toch.'
En dat Morphine slechte muziek is. 'Hoe laat is het al?'
Dat zal nog meevallen, zeg ik. Halfvijf. Ik leg andere muziek op, Inventions & Dimensions van Hancock. Zet dat eens wat stiller, zegt Jos.
Het werk van Kwinten, dat geen te beste beoordeling kreeg van de jury, vindt hij nog zo slecht niet: architectuur, mythe...
We babbelen over van alles en nog wat. Een bezoeker neemt de ruimtes door. Iemand zei dat Rene Netwerk open te houden had, voor het Kask-project, omdat ze daar al op vakantie zijn. In crox trekken we door tot eind juli. Tijdens de Gentse Feesten, vertel ik, vertonen we elke dag 'Lignes' van Elias Grootaers en 'Juliette' van Nathalie Teirlinck, rond een uur of vijf. Daar zal zeker volk op afkomen, waar kunt ge dat soort film zien tegenwoordig.

Mensen die doen alsof ze iets te vertellen hebben. Een gespreksonderwerp. De conclusie is: Mensen die doen alsof ze iets te vertellen hebben en niet eens op een fatsoenlijke manier een scheet kunnen laten.

Met kunst bezig zijn. Nog zo'n gespreksonderwerp. Dit keer formuleert Jos de conclusie: In feite, als ge met kunst bezig zijt, moogt ge niet met iets anders bezig zijn.

Vincent en Heidi vallen binnen. Is dat een tijd geleden. We bekijken de performances van Bram. De interessantste is ongetwijfeld performance 7, Dabramski met explosieven om zijn middel en een sandwich-pancarte: SHOOT ME. Een intrigerende performance. Dabramski stapt door het Gentse stadscentrum, de terrassen zitten poepvol en er zijn massa's voorbijgangers die verbauwereerd omkijken naar de performer. Sterk. Jos komt er bij staan. Andere bezoekers trappen het af. Vincent vindt het een fantastisch moment.

Vincent, Heidi en Jos gaan ervandoor. Ik heb een afspraak met Astrid en Valéry. Astrid belt. Ik leg iets van Reed op, 'Berlin' - Men of Good Fortune.
Astrid in een elegante jurk, het contrast met Valéry, informeel, is navenant. Hij kan zo op het eerste zicht heel erg goed met Indesign overweg. Plakken, corrigeren, exporteren. We bespreken de layout van de flyer. Lettertype aanpassen, hier en daar wat uitlijnen, de layout vereenvoudigen, het strakker maken, de informatie reduceren tot basic, het beeldmateriaal op de voorgrond brengen, voor een transparant en makkelijk leesbaar beeld zorgen.

In een nachtwinkel het Indische woord voor blauw: bhuri.