maandag 12 oktober 2009

maandag 12 oktober

Chatten. Negeren. Iets aan de kook brengen. Drinken. Een krant doornemen. Het ontbijt. Een zachtgekookt eitje, twee koeken. Kauwen. Het tuintje. Oost-Indische kers, verbena. Paprika's plukken. Een appel plukken. Neuriën. De inbox doornemen. Vloeken. Pascale aan de telefoon. Hetzelfde bedrag netto. Een willekeurig boek uit de boekenkast plukken en de 37ste zin lezen: Mais son corps est plus mou - c'est-à-dire en somme plus finement articulé - son vol plus capricieux, imprévu, dangereux que la marche rectiligne des tramways déterminée par les rails. Luc Pieters dattie niet naar de ledenvergadering komt. Geen spoor van Ilknur. Fietsen. De ruige rots van het wolkgebergte. 'Dankjewel' zeggen. De blote schouders van een jonge brunette. Iets waarvan je veronderstellen moet dat het een cadeau had kunnen zijn, heel erg mooi, duur, 300 euro, kort, delicaat, met een patroon van rode en zwarte bloemen. Een a4tje in de Olivetti lettera draaien. Brusselmans in het souterrain. Je me souviens la dernière page d'Espèces d'espaces de Georges Perec. Je gaat in bad. Aan de waterkant een blakend witte gevel. In een drol trappen. Lire, délire: un corps de poèmes inédits. Een vreselijk grote naam > het adjectief. De boekdelen van een adjectief. Ze hebben een Cézanne in de huiskamer. Niet vanwege Cézanne. La méthode Cézanne? Nooit van gehoord. Un art entouré de nulles, mais des nulles. Groteske onbenulligheid: op Klara hebben ze het over Fabre. Histoire-déjà: l'art de la prostitution actuelle. Hirsch die speelt alsof hij het nu opeens voor schilderkunst heeft. Stuk voor stuk het totaal van je productie vernietigen, Hirsch, niets overhouden, niets, naakt. Treed in het daglicht, Hirsch. Toon je onbeholpen nutteloosheid. Wet on John Parish & Polly Jean Harvey.

Geen opmerkingen: