dinsdag 10 augustus 2010

un soir d'été

Inkopen in Amélie-les-Bains. Amélie komt van een Romeinse keizerin. In Leader Price vinden we niet alles wat we nodig hebben.
Vanavond heeft Siel de jongeren over de vloer, les jeunes. Jordi qui travaille dans le bois en Tania, z'n vriendin, en Romain en Viviane uit Parijs, Romain werkt in de vliegtuigindustrie.
Ze gaat gehaktbrood maken, zegt ze, waar Jordi nog het liefst van al een eenvoudige aardappel bij wou.
In Leader Price hebben ze geen rode ajuin uit Toulouges en aardappelen die aan de gewenste kwaliteit voldoen evenmin. We gaan langs bij Le Vin du Bourgemestre waar ik twee flessen Domaine du Mas Blanc koop, een Collioure, Clos du Moulin 2002, uren op voorhand gedecanteerd zorgt het voor een zacht en rijk smaakpalet, en een Banyuls Grand Cru 2003, Vin Doux Naturel, van een wijngaard vlak bij de Mediterrane kust, de wijn heeft een lichte toets van zoutkristallen en een diepe, zoete en donkere smaak.

les conserves aux bijoux patois
1. Un bourre pif ou un coup de coing of ook wel un beau pif, als je alleen op de klank zou afgaan.
2. Le pistogorne (met of zonder e), patois du Savoie pour vin rouge. Romain meent, hoewel dat door anderen betwijfeld wordt, dat het om argot gaat. Son grandpère le disait: donne moi le pistogorne.
3. Quelqu'un dit: j'etais un peu mouillé...
4. Une becane, argot pour moto, of liever, Tania nuanceert, argot pour tout ce qui est électrique. Il faut que se soit motorisé. Dus ook een pc dus.
5. Quelqu'un rigolle: Marie-U-Anne.

We zitten onder het abrikozenboompje. Het gesprek kwam op het deponeren van brevetten. De persoon die de ruitenwisser uitvond, had het ding niet gebreveteerd, om wat voor reden ook, de uitvinder van de cocktailparasol, dat kleine, papieren parasolletje waar je een cocktail mee afwerkt, deed het wel en zou intussen steenrijk zijn. Er zijn lui, verneem ik, die hun fortuin aan twee, drie brevetten te danken hebben.

We verhuizen naar het andere terras, vanwaar je de zuidelijke flanken van de Canigou kan zien. De salade komt op tafel en twee flessen met uren op voorhand gedecanteerde Collioure.
Tomaat, coeur de boeuf, stukjes fruit, zwarte olijfjes, pijpajuin, paprika's en feta en een pittige vinaigrette.
De hoofdschotel is gehaktbrood en aardappel.

6. Begin jaren tachtig hokte Radio Vallespir op het fort. Het was het moment waarop Mittérand besloot om vrije radio te legaliseren. Ze deden er live uitzendingen met blues muzikanten et les musiciens des mas, les paysans. In het fort zelf woonde toen een zekere Monsieur Martin. Toen ze er Monsieur Martin op een dag dood aantroffen, hebben ze het hele fort leeggeroofd. De mensen uit de buurt, lui uit Céret en Amélie-les-Bains. Dans les années 30, voor de oorlog dus, heeft Fanny Marc er gewoond, Ecossaise et sculptrice. Er is het verhaal dat ze haar huisgenoten vergiftigd zou hebben maar dat is een ander verhaal waar Fanny Marc in het geheel niets mee te maken had.
Jordi, Romain en Forest hadden le S.P.R.F., dat was begin jaren negentig, la Société Protectrice et Reparatrice du Fort d'Amélie-les-Bains. Un petit douzaine de jeunes. In het bijgebouw was ooit de officierenmess. Een van de deuren heeft nog altijd een doorgeefluik en in de keuken staat een koelkast, merk S.A.T.A.M., een meubel van eind 19de eeuw.

7. En Angleterre on dit French Cream, içi en France on dit crême anglaise.
8. 'On n'est pas fait pour manger des Poussins...'

Aan een van de bergtoppen zit nog een laatste vlek zonsondergang. Boven het terras is een diepe en donkere sterrenhemel.

Geen opmerkingen: