zaterdag 7 augustus 2010

zaterdag 7 augustus

1. De eerste koffie op Franse bodem, in een bekertje, is een lauwe en amper naar koffie smakende samenstelling waarover een machine op eigen houtje heeft beslist. Ik had niet eens het bekertje te plaatsen, dat kon de machine zelf.
Ik passeer Aire de Maurepas waaraan ik geen herinneringen bewaard lijk te hebben hoewel ik er ooit, dat moet in 1999 geweest zijn, een kleine rustpauze heb ingelast.
De tweede koffie op Franse bodem, in de kantine van Asserville-Est, is niet veel beter dan de eerste. Tikje meer het gevoel dat het toch al om koffie gaat.

2. Stoppelvelden. La route vers Paris. Dan Melun, Fontainebleu. Aan de rand van het woud staan vrouwen. Ze zitten op barelen, soms op boomstronken, soms in of aan de wegberm, soms midden een wegel, soms hurken ze onder een boompje, een andere keer stappen ze ongedurig heen en weer op een plek aan de rand van de weg. In Fontainebleu een wolkenhemel als een uiteengerokken deken van pluizige watten.
Op een terras des gens, les locaux, qui parlent du château comme des légumes. Il y en a des gros, il y en a des petits. Le château de Fontainebleu, c'est un gros.

3. Bestaan ze eigenlijk nog, dorpen die niet aangetast zijn door snelbouw.

4. Nemours, Montargis, Bourges. Gien op de rechteroever van de Loire. Musée du Cheval Vivant; Musée de la Sorcellerie; Musée du vitre. Als er helemaal niets te beleven valt, hebben ze nog altijd bloembakken of lantaarnpalen met bloementrossen. Ville enfleurie heet dat dan.

5. 18u15. Een tijdstip. Ik ben in Bourges, in een buitenwijk van Bourges waar iemand een paaltje aan de oprit tot een kleine, onopvallende woning met mortelspecie afwerkt. Hij gaat helemaal in die bezigheid op zonder aandacht voor wat anders dan het paaltje. Overal in de wijk heb je volstrekt identieke paaltjes, soms wat hoger, het een wat breder dan een ander maar voor de rest volstrekt identiek. De hele wijk staat er vol van.
Ten zuiden van Bourges beginnen de velden met zonnenbloemen.

foto: voorbijrijden, stoppen, in achteruit tot vlak voor het huis, foto nemen, doorrijden

6. St. Amand-Montrol. Caravans op beide oevers van een smal stroompje. In het restaurant hebben ze, zodra het jachtseizoen begint, ongetwijfeld allerlei soorten wild op de kaart, nu moules marinière, saumon, foie gras, vis naargelang het aanbod van de dag, vandaag lotte of gigot d'agneau, dat laatste is dan wel geen vis, en als voorgerecht bvb croustillon de poulet, wat deel uitmaakt van het menu à 20,00 euro:
Carpaccio de Saumon
ou
Croustillant de poulet ou de chêvre
Grenadin de lotte
ou
Tranche de gigot poële
Fromages
Dessert
Ik ga voor de moules marinière. Moules frites in het Centraal Massief, als dat al niet zou kunnen. Ze komen niet uit Normandië of Bretagne maar uit de Vendée, verneem ik, la côte de Larochelle. Kleine en van nature heel erg zoute mosselen.

De wolken, die er nog altijd als mousse uitzien, dat witte spul waar ze matrassen mee opvullen, vertonen een fraai craquelé, grijze, gevlokte en dunne slierten die tussen de dikkere en veel compactere witte massa's inhangen.

7. Urcay, waar ze alles min of meer lieten zoals het voor het begin der tijden al was. Prachtig kerkje. In de buurt hebben ze ook een museum: Musée du Canal de Berry.
'Excusez moi,' zegt een jongmens, hij stapt om de auto heen, 'je peux vous aider?'
'Mais non, non, je suis en train d'écrire.'
'Ah, excusez moi.' Hij staart heel even naar het schriftje en stapt voorzichtig om de auto heen.



Geen opmerkingen: