woensdag 7 september 2011

mattijs

Mattijs is de glassnijder. Hij doet het werk sinds vijftien jaar. Aan de balie roepen ze het om: Mattijs, glas snijen. Er staan twee klanten voor me. De eerste klant is een Turk. Ze zijn met z'n tweeën en ze willen ruiten voor het dakvenster. Er zijn nog klanten. Ik bungel achteraan.
Na een minuut of twee komt Mattijs aansloffen. Ik begrijp meteen dat het om Mattijs gaat, de glassnijder, hij doet het werk sinds vijftien jaar, hij heeft alle tijd en in het vak is niemand beter. Gefascineerd staar ik naar het lachje om z'n mond. Mattijs maakt zich niet druk om een centimeter en de Turken komen met een verleidelijk bod, ze willen twee raampjes die aan de bovenzijde een curve hebben. Hij neemt er zijn tijd voor. Op de info staat te lezen dat rond snijen twee keer kost. Een surplus van 100%, dat is wat er staat. Mattijs neemt zijn tijd, hij raakt het tafelblad aan, hier begint. Als het meevalt hebben ze in een hazenwip wat ze willen. Hij lokaliseert de glassnijder, draait om de tafel heen, zoekt in de glasvoorraad. Wat volgt is hallucinant.

Geen opmerkingen: