boek

In het boek, zegt de auteur, staan de zinnen die ik niet heb weggegooid. Prachtige zinnen die over de donkere reling van het boek in het donkere zwerk verdwenen. Ik dacht aan het gesprek van Poljotkin en Paustovskij, ik dacht aan de gesprekken die ze hadden, aan de bom die op het kantoortje viel, zo zou het gebeurd zijn, er viel een bom op het kantoortje, aan Paustovskij die een veilig onderkomen zocht, aan Poljotkin die andere dingen te doen had, aan de storm die niet wist wat met Poljotkin en Paustovskij aan te vangen was. De keet ontplofte, zinnen dansten. Uit de grote stappen van Paustovskij in Odessa, zo stel ik me voor, ploften de tot eenlettergrepige woorden gereduceerde gedichten van Poljotkin. In Entretiens heeft Perec het over een tekst van Poljotkin, gepubliceerd in een belabberd magazine, en een tekst waaraan Perec La Disparition ontleende, dat bij Poljotkin de O ontbrak.