Sortir d'Avignon (2)

Eerst Rue de la Saunerie, waar het hotel is. In Aankomen in Avignon vermeldt Robberechts Rue Molière, op bladzijde 62:
'Aarzelend, besluiteloos keert hij op zijn stappen terug. Op de hoek van Rue Molière met het Place Clemenceau, op het trottoir langs de stadsschouwburg,'
Dan Rue Carnot waar op huisnummer 36, in La mémoire du monde, naast die van Queneau, Rabelais, Robbe-Grillet en Beckett, boeken te vinden zijn, vaak de meest recente editie, die begin jaren 60 nog geschreven hoorden te worden: Echenoz, Michot, Perec...
Place de Pie is in ochtendstemming. Over het plein liggen dunne schaduwen. Op een van de banken voorin zit een neger, aan de andere kant van het plein een dame met zonnebril.
Op nog een bank zit een bejaarde dame nerveus om zich heen te kijken alsof ze de coördinaten zoekt van een dag die begon voor ze 't in de smiezen had gehad. Iemand telefoneert en stapt onbedoeld, zonder duidelijke richting, onder de bomen door waar iemand langskomt die volle plastiekzakken torst. De mensen op het plein mijden elkaar. Het is te vroeg op de ochtend om in wat anders dan een kop koffie zin te hebben.
Een auto duikt op uit Rue Carnot, volgt de rechterzijde van het plein, dan nog een. Aan het hoekpunt hebben ze te stoppen voor een camionette die zonder af te remmen voorbij het politiekantoor vlamt.
Duiven.
Lange schaduwen hangen over het plein.

2 minuten later

Een straatveger sjokt over het plein. Op het terras van een bar tabac zit iemand over de feiten gebogen.
Ik stap achter les Halles door, richting Rue des Teinturiers. Ik liet de auto vlak bij Portail Magnanen, op de binnensingel, zoals Robberechts het noemt. Het is de buurt die je onvermijdelijk te nemen had als je uit Parijs of Lyon met de trein in Avignon aankwam.
Op de buitensingel neem ik richting Orange. Hetzelfde landschap als een week eerder, andersom, de Rhône ter linkerzijde, aan de linkeroever liggen woonboten, platanen staan boven het wegdek.