zaterdag 19 oktober 2013

multimediaal sonnet

Het gras is groen en ik eet een meloen(1) en het gras, wat anders kan ik doen.
Bloednuchter, als de gedichten die een ander maar schrijven moet, naakt?
een meisje,(2) leuk? onbeholpen? nee, eerst eten kopen, koken, stofzuigen. Boek lezen?
Nee. Eerst stofzuigen. Nee je moet eerst stofzuigen en dan een boek lezen.(3)

's Ochtends in het gras of op een bank en in de zon bloednuchter beseffen,
nu moet ik eerst stofzuigen, koken? eten kopen? de koffie is op,(4) Alejandro
schrijf ik: de koffie is op Alejandro, Alejandro, en het gras is groen Alejandro,
het gras is groen en ik eet een meloen, wat anders kan ik doen. Stofzuigen:

Het stof, spinrag, Hera's borsten,(5) duizend bladzijden. We zitten met z'n allen in de stront.
Eerst eten kopen? koken? stofzuigen? je staat op? koffie drinken? weer in bed?
Op een bank in de zon, 's ochtends, een boek lezen, onbeholpen, ik kan niet verklaren

waarom ik dat zo prettig vind. Van de rivieren die ik hou, van de zeemeerminnen.
Er is wat regen en wat wind. Volle maan? Bij maneschijn denk ik aan zomerjurken.(6)
Meisjes(7) rennen over straat: Groot en klein draagt de schoenen van Van Ravenstein.

(1) Door IB bedachte versregel, 'het gras is groen en ik eet een meloen', waarmee ze aangeven wou dat dit in het Zuidnederlandse taalgebied zo ongeveer het gemiddelde niveau is, als we het over dichtkunst hebben.
(2) Chez Deux Huit kwam het gesprek op melancholie. Wat ik me bij melancholie voorstel: een druilerige herfstregen, provinciestadje, ik heb een paraplu bij, op straat is niemand, misschien passeert een fietser of een auto. Het is late avond, ik heb geen lief en in een kroeg gaan hangen zint me niet. Regen drentelt over het asfalt. Ik stap over het voetpad, dwars een plein, stap weer een eind langs gesloten huizenrijen, doordrongen van het besef dat ik zonder bedoeling ben.
Toen we het hierover hadden, noteerde ik twee dingen: Het melancholieke meisje, en: een leuk, onbeholpen meisje.
(3) Hillebrand die zei dat hij 's ochtends, elke ochtend, op een bank in de zon plaatsneemt en een boek leest. IB die zei dat ze vaak in bed schrijft. Eten kopen, koken, stofzuigen, het kan een andere keer. Over Tuymans hadden we het ook. Niets erger dan Tuymans, zei iemand. Kroket retteketet, noteerde iemand in het notitieboekje. Of: Tuymans is ratio vs interessante kunst echt is de facto gedevieerd: alleen ratio is onvoldoende.
(4) Verwijst naar een gedicht dat ik midden jaren negentig schreef en twee keer ten gehore bracht. De tweede keer was tijdens de burgeractie, in 1997 of 1998, tegen de heraanleg van het Braunplein, in een tent waar, herinner ik me, tweehonderd mensen zaten, verspreid aan tafeltjes. Tijdens de voordracht van het heftige, schreeuwerige koffiegedicht werd ik manu militari van het podium verwijderd. Een herinnering.
(5) Hera's borsten. Een notitie van IB.
(6) 'dan denk ik aan opwaaiende zomerjurken' zou van Wolkers zijn. Iemand had het ook nog over Oek De Jong.
(7) De over straat rennende meisjes zijn die van Schoenwinkel Van Ravenstein. De anekdote wordt te berde gebracht door Gerda Van Ravenstein.

Geen opmerkingen: