maandag 6 april 2015

klote interview #2 Stanley

THORNHILL : (shouts) Fifteen hundred!
AUCTIONEER : (startled) The bid is already up to twenty-two fifty, sir.
THORNHILL : I
still say fifteen hundred!
(Ernest Lehman, North By Northwest)

'Huisdier?' vraag ik. Het eerste slachtoffer vandaag is Stanley. Stanley van Meesterklas Luca. Ze hadden een kat, herinnert hij zich monter, vrolijk bijna, met opvallend gretige beklemtoning van de werkwoordsvorm. Ze hadden een kat, René, een grijsgestreepte kater(1). Alle huisgenoten waren gek op René. René was zalig. Toen het tijd werd om de opleiding van René te vervolledigen met een Master in Territoriaal Wateren liep het drie dagen naadloos perfect. De vierde dag bleef René weg.
Thuis hadden ze ook een kat gehad, een dot van een kat, een schildpad(2), vier kippen en een kanarie. Vier kippen, een kanarie en een haan. En twee ratten. Die ratten, dat had hij bijna over het hoofd gezien, dat ze ook nog ratten hadden gehad.(3) De schildpad hadden ze op straat gevonden, een vleesetende schildpad, Oscar, de vleesetende, illegale schildpad. Oscar, herinnert hij zich, wou altijd ontsnappen. Ze hadden Oscar in de tuin, in een kuip met water. Oscar evenwel, de illegale schildpad, Oscar met de omvang van een baseball, Oscar de illegaal vleesetende schildpad, slaagde er telkens opnieuw in om uit de kuip te ontsnappen, kroop over het gazon maar werd ook steeds betrapt net voor hij de haag had weten te bereiken.
Stomme vraag twee: de ideaal als uitzonderlijk herinnerde eindbestemming. Tsjechië. Hij heeft het plaatje zo voor zich: eerst Praag, dan de bossen, de bergen, bossen en bergen. Prachtig.
Stomme vraag drie, wie is zijn favoriete auteur. Daar heeft Stanley evenmin over na te denken: Hunter S. Thompson. Hij las Fear & Loathing in Las Vegas en een volume waarvan de titel blanco zit. Over de nog stommere vraag, vraag vier, wat is het walgelijkste voedsel, zit hij gedurende enige tijd te dubben. Witloof lust hij niet, maar als de pot witloof schaft, gaat hij niet moeilijk doen. De media, concludeert hij. Het walgelijkste voedsel is wat de media bieden. Als er iets is waar hij niet van weten moet: televisie. Ze maken alles kapot.

(1) Zondagnamiddagbezoekers die een hond bij hadden. Walter, zeiden ze, toen ik hen vroeg hoe de hond heette.
(2) He, herinnert Gill die mee aanzit zich opeens, en we hadden een schildpad. Ze hadden een hond en ze hadden een schildpad.
(3) Aan elke opsomming zou je als laatste item 'en alle andere' kunnen toevoegen. Een kat, een schildpad, vier kippen, een kanarie, een haan, twee ratten, en alle andere.

Geen opmerkingen: