Transcriptie van Sunday 22 December, The Virginia Woolf Diary volume 4; Penguin Books, 1982; p. 345, DECEMBER 1940.
Hoe prachtig was het om nog eens aan de lange tafel te zitten met het werk van Hillebrand pal voor me en tal van andere werken, van Carole Vanderlinden, van Rein Dufait, van Christophe Lezaire, van anderen van wie de naam me niet meteen te binnen schiet, van Dirk Braeckman, van vaders en moeders, hoe simpel, helder en zonder herrie. In een droom zag ik hoe mijn vader in drek veranderde. Hij bleek het voorval eigenlijk best vervelend te vinden. Hij was in het tuinhok bezig en toen ik hem om een of andere reden vroeg wat hij deed, smolt hij, hij kromp, verschrompelde, veranderde in een stroperige stroom. Natuurlijk hielden ze van elkaar. Het lag ook voor de hand om dat te doen, met alles wat ze van de tweede wereldoorlog in het tuinhok op elkaar gestapeld hadden, tot het zo transparant werd dat helemaal niemand er naar omkeek. Aan tafel komt het gesprek niettemin op het mosselpannetje dat dit keer met venkel en kurkuma afgewerkt werd, met kinderen die naar Stars Wars kijken.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten