vrijdag 8 april

Transcriptie van Monday 8 April, The Virginia Woolf Diary volume 4; Penguin Books, 1983; p. 296-297, APRIL 1935.

Een week waarbij onafgebroken van m'n maaginhoud het uiterste gevergd werd: eerst de Boulettes Liégeoises, geserveerd met een vettig, gesuikerd sausje en droge friet, op een terras aan de Place du Marché, terwijl ik net een ogenblik eerder met hartkloppingen te kampen had; dan een iets te rijpe Mozzarella, één dag later, & Guy die paljasserig opmerkte, toen ik de Mozzarella uit de verpakking gehaald had, dat ik het ding misschien maar eerst opblazen moest, terwijl me inderdaad opgevallen was dat de verpakking glad stond, & hieruit afgeleid kon worden dat in de mozzarella die ik gretig in dunne plakken sneed reeds een bacterieel aangestuurd fermentatieproces op gang gekomen was. We stapten heen & weer over het dak, met vlagen regende het, waar Mathias en Guy weinig hinder van leken te ondervinden. En het bleef regenen. Ik ging aan de rode tafel voor de laptop zitten & begon mij zo langzamerhand onpasselijk of op z'n minst niet helemaal op orde te voelen. In De Buffel Jan die er sinds het middaguur over een boek gebogen zat, een turf over Jacq. Vogelaar, later Veva. Ik bestelde de asperges, waar bonenpuree bij geserveerd werd. Met de asperges viel het mee. Gedurende enige tijd regende het weer, & de hartkloppingen hielden aan. Ik las wat in Austerlitz van Sebald, zat daarna herleid tot het hoopje ellende waarin ik veranderd was naar het tafelblad te kijken, vermeed de bonenpuree & vroeg een muntthee. Ik herinner me niet of het regende toen ik huiswaarts reed. Eenmaal thuis nam ik wat druppels Taraxacum officinale en ook knoflookextract, met op het doosje de veelbelovende mededeling Complètement inodore. In bed begon de ellende. Ik deed geen oog dicht, plooide me in bochten, probeerde drie kussens boven op elkaar en nog wat dingen, niets hielp. Na een tweede, slapeloze nacht op rij kroop ik 's ochtends vroeg naar de badkamer, nam een douche, kleedde me aan, schoor me & het et cetera, vervloekte de mozzarella en strompelde het huis uit in wankel evenwicht, uitgeput, doodop, wist heelhuids het woonerf te bereiken, slaagde er weliswaar in om alles operationeel te hebben, maar zat daarna de hele namiddag suf naar de rode tafel en de laptop op het rode tafelblad te staren, waar Elly niets aan verhielp. In m'n agenda stond dat er een afspraak met Tony was. Tony trof me hoogst belabberd aan en suggereerde actieve kool. Met een voedselvergiftiging vond hij het te proberen. NORIT heet het ding, 200mg Actieve kool, Charbon actif, Aktivkohle. De bijsluiter, die aangaf dat het niet om een biologisch maar allopatisch product ging, las ik pas toen ik de eerste capsule doorgeslikt had. De bijsluiter gaf aan dat actieve kool, in de versie die NORIT biedt, voor hartkloppingen kon zorgen, harde stoelgang en obstructies ter hoogte van maag en darminhoud. Exact wat ik nodig had. De nacht was min of meer zoals de vorige, met dat verschil dat het allemaal nog eens zo ellendig was & ik met de bijsluiter die ik verdomd over het hoofd gezien had bovenop alle ellende ook nog met ademhalingsproblemen te kampen kreeg. 's Ochtends vroeg belde ik een acupuncturist. Rond tien uur lukte me een hazenslaapje. Iemand van TNT belde aan. Ik nam het pakje in ontvangst. En, explodeert het, vroeg ik. Niet meteen, zei hij. Tussen elf en twaalf lukte me een tweede hazenslaapje. Regen roffelde over de dakkoepels. 's Avonds, na de behandeling, fietste ik monter en zo goed als volledig opgeknapt naar het woonerf, en nog later zat ik met Greetje aan tafel, en Jan, en Henk, en Greetje vertelde over Dubai; ze was net terug uit Dubai.