vrijdag 30 september 2016

iemand zei

Iemand zei dat het werk van Alice Neel hem enorm bevalt.
Iemand zei, nadat haar gevraagd werd of ze Duitse roots heeft, dat ze uit Hamburg komt en in Antwerpen woont.
Iemand zei dat een gezwollen maag en gistende verteringsprocessen waar het niet mee opschiet heel erg makkelijk tot hartkloppingen kan leiden.
Iemand zei dat het plan is om het gebouw met de vloer gelijk te maken en ook de vloer weg te halen.
Iemand zei dat het werk van de ander, hoewel ze het werk bedwelmend interessant en vruchtbaar vindt, haar niet beïnvloeden kan omdat zij een andere methode toepast en een mogelijke beïnvloeding hierdoor hoogstens op een indirecte manier zou kunnen.
Iemand zei dat ze Elizabeth Peyton bijzonder interessant vindt.
Iemand zei dat het tegenwoordig wel heel erg bedenkelijk en passé is om naar foto's te schilderen.
Iemand zei dat hij van de zomermaanden gebruik had gemaakt om te leren hoe je door een betonnen muur stappen moet.
Iemand zei dat hij tot 15 oktober geen tijd had voor wat anders dan dat waar hij mee bezig is.
Iemand zei dat hij voor het werk van Merlyn Paridaen kwam.
Iemand zei dat er alleen cash betaald kon worden.
Iemand zei dat ze het gebouw nog niet aangekocht hadden en dat het daarna wel nog een poos zou duren voor het gesaneerd was.
Iemand zei dat de dame dement was en dat het niet lang zou nemen met haar man, die longkanker had en niet langer in staat bleek om z'n broek op te trekken.
Iemand zei dat ze hem in Antwerpen verwachtte, waar ze een project had.
Iemand zei dat hij naar foto's schilderde omdat hij niet het talent heeft om zonder foto tot een schilderij te komen.
Iemand zei dat ze de eerste jaargang Spaans in één kwartaal zouden afhaspelen. Na drie lessen zat hij zo ver dat hij como te llama tu zeggen kon.
Iemand had het over een plek in Gentbrugge.
Iemand zei dat het op een na meest recente project van de vermaarde kunstenaar haar niet bekoren kon. Het was een ramp, zegt ze, un désastre.
Iemand zei dat ze als assistente van een rolstoelpatiënt in Sofia geweest was.
Iemand zei dat iemand hen verteld had dat er in Gent geen betere plek dan De Lieve was.
Iemand zei dat ze choucroute d'Alsace op de kaart hadden en dat hij er van uitging dat het dat was wat de ander wou.
Iemand zei dat hij morgen naar Gent komt.
Iemand zei dat hij tegenwoordig goed bezig is, wat niet heel erg overtuigend klonk.

donderdag 29 september 2016

An Introduction to the Loplop Figure #1

zij bleef gespannen... bijna in tranen... overstuur... als iemand die wanhopig probeert tot orgasme te komen...
Quelle bêtise! ... Dire que notre propre image ne nous est pas indifférente!
Het hoosde oceanisch: niemand had kunnen denken dat een zee zo, als een vliegtuig, kon reizen van de ene planeet naar de andere.
En deze uitdrukkingen zeggen mij helemaal niets. Ik heb nooit belangstelling gehad voor anatomie.
We moeten het levende eerst doden om er een beeld van te kunnen krijgen. Langzame,
nauwkeurige gebaren
terwijl hij met grote snelheid reeksen woorden mompelde die hij van buiten had geleerd. And which do you oppose? Ook al begrijpen we er de ballen van.

woensdag 28 september 2016

recept

Twee romig in hebzucht gaar gekookte hersenhelften.
Chauffez l'huile d'olive dans un plat à tajine ou une cocotte. Ajoutez l'oignon.
Romp, penis, schedel, maatpak. Haw haw haw.
Schroef de schedel van de romp, trek het maatpak uit en de drek, geef het een vuurtje.
Prop de verkoolde resten in de mondopening.
Het schroeven van de schedel hoort in één keer te gebeuren.
Klief de romp in tien min of meer gelijke stukken.
Werp het schoeisel in het met bloed op smaak gebrachte vuur.
Schep de hersenhelften uit de verkoolde schedelholte. Hey hey. Neem je tijd.
Lorsque l'oignon est tendre, incorporez la délicatesse en remuant et versez du sang à ras.
Le sang de ta peinture, les vêtements de sa copine.
Verwijder de hersenhelften bij voorkeur met een houten lepel.
Hak de penis van de romp. Versnipper de penis tot apostrofisch kleine deeltjes. Voeg het snipsel aan de hete braadsleuf toe en laat het lekker hevig braden tot de brokjes het begin van een dikke korst hebben.
Zet het vuur op een laag pitje, pis in de braadpan, breng op smaak met 100g drek van eigen maaksel.

Dit heel erg hippe gerecht gaat bij voorkeur met een slaatje van naaktslakken.

inventaris

Poging tot inventarisatie van de eerste zin van alle boeken van Naninga Lens(1)

"Apprenez, jeune homme, qu'il faut savoir se libérer de son passé", m'interrompit d'une voix raffermie Pierre Herbart comme je l'asticotais sur ses activités à Moscou du temps où Boukharine, son protecteur, se préparait à l'inutile sacrifice de sa vie.
Interrompir d'une voix séductive: qu'il faut savoir se libérer de l'ordre de son passé.
Interrompir d'une voix détournée: se libérer de toute vérité.
Interrompir, comme je l'asticotais, la préparation. Laquelle? Mais celui du signe! Mais le rituel même bon dieu.
D'une voix maigre, comme en effet je ne savais rien sur ses activités à Moscou: Ah, mais, Boukharine.

I am painting, il me disais, for the individual person. This practice releases me from the thought process. With Shakespeare, zou Nabokov geschreven hebben, it is the metaphor that is the thing, not the play.
Ook de tijd waarin Machiavelli leefde, was die der Renaissance. Groot genie en groot esprit, maar geen talent. Ta ta ta ta ta ta. Maar geen talent.

Doet de dreiging van een atoomramp waardoor het menselijk ras vernietigd zou kunnen worden. Had vernietigd kunnen worden. Niet alleen een logicus, ook de eerste de beste idioot had me verteld kunnen hebben dat hij er volstrekt toevallig, toen hij op de wc-pot een sudoku niveau 9 zat in te vullen, in geslaagd was om zich 2x2=4 als een volstrekt logische gedachte voor te stellen. Dat weliswaar niet zelf bedacht had kunnen hebben. Wacht even, zei ik, wat bent u trots op uw logica. Sartre heeft ongetwijfeld nooit de zin I'm going to make some coffee, Droopy uitgesproken. Laat die logica toch varen, Pierre, om het met Sartre te zeggen, BRRRR, BRRRR, BRRRR. Had gekund. Zou kunnen. Dat heeft nooit iemand een stap verder gebracht. Doet de dreiging van een atoomramp, ik sla over, niet tevens dienst om juist die krachten te beschermen die het gevaar doen voortbestaan? Met andere woorden. Met minder woorden, snol. De dreiging van een atoomramp is net zo obsceen als het voortbestaan van de utilitaire elite. A-hum. Tja. Dat zou kunnen.
(Herbert, onverstoord) Ik zou hier de verhouding tussen etiek en revolutie willen bespreken, en daarbij uitgaan van de volgende vraag: kan een revolutie gerechtvaardigd worden als adekwaat, goed en misschien zelfs als noodzakelijk, en dit niet alleen in de politieke betekenis (dat ze voor bepaalde belangen van voordeel is), maar ook in de ethische betekenis, dat wil zeggen gerechtvaardigd worden met het oog op de menselijke konstitutie als zodanig en met het oog op het menselijk potentieel in een gegeven historische situatie? Zou kunnen. Zou kunnen. Zou kunnen. Maar, wat een woordenbrij, Herbert.
Je bespreking van Freuds theorie die, schrijf je, uit het oogpunt van politieke wetenschap en filosofie gerechtvaardigd moet kunnen worden, omdat Freud zelf steeds het natuurwetenschappelijk-empirische karakter van zijn werk beklemtoond zou hebben.

Interrompir d'une voix monotone
prrrr prrrr prrrr prrrr prrrr prrrr De verhouding tussen ethiek en revolutie, dat is waar ik het nu eerst over hebben wil. En dan stel ik me eerst en vooral volgende vraag: kan een revolutie gerechtvaardigd worden als noodzakelijk, niet alleen in de politieke betekenis natuurlijk, dat het voor snuiters met laaghartige bedoelingen als ze het logisch aanpakken botert met die vis, maar dat ook om het zo te zeggen jan en alleman er beter van wordt. Heh. Snap je. Zullen we het in die context plaatsen?

prrrr prrrr prrrr prrrr prrrr prrrr
prrrr prrrr prrrr prrrr prrrr prrrr BLZ

Dus omdat Freud zelf. Of zoals Barnes zei: Zachte kaas loopt uit, stevige kaas wordt hard. Schimmelen doen ze allebei.

Pour commencer, je voudrais mettre cet exposé sous le signe d'une. Une proposition que je viens de lire récemment dans un texte de, eh, pute, attend, Lukàcs, dans un texte de Lukàcs, mais qui est, je crois, de, attend, attend, ne me touche pas, ne me touche pas, de Hegel: Le problème de l'histoire, c'est l'histoire du problème et inversement. prrrr

prrrr prrrr
BFFFFfffffffffffffffffff

La cloche de l'hospice sonne dans les coulisses.
dans les coulisses
dans les coulisses
dans les coulisses
sonne la cloche de l'hospice
le rideau se lève.

Lorsqu'ils envisagent l'origine de la prison les criminalistes classiques présentent le système pénitentiaire comme un progrès de l'humanisme par rapport aux peines du Moyen Age (peine de mort, tortures, supplices).
dans les coulisses
dans les coulisses
dans les coulisses


A 2500 ans de nous, dans le Grèce antique, ce sont les "cosmo-", "théo-" et "héröogonie" d'Hésiode qui fondent l'autorité des discours sur l'origine et la nature des choses.
dans les coulisses
dans les coulisses
dans les coulisses
sonne la cloche de l'hospice

Le centenaire de la naissance est rare à célébrer. (peine de mort, tortues, supplices)
dans les coulisses
dans les coulisses
dans les coulisses


De klok van het klooster was nog maar nauwelijks vijf minuten aan het luiden, of de Capucijnerkerk was al
Opnieuw. De klok van het klooster was nog maar nauwelijks vijf minuten aan het luiden, of de Capucijnerkerk was al
afgeladen vol. Overal
Opnieuw. De klok van het klooster was nog maar nauwelijks vijf minuten aan het luiden, of de Capucijnerkerk was al afgeladen vol. Overal verdrongen de mensen zich, tot op de vleugels
Opnieuw. De klok van het klooster was nog maar nauwelijks vijf minuten aan het luiden, of de Capucijnerkerk was al afgeladen vol. Overal verdrongen de mensen zich, tot op de vleugels. Tot op de vleugels van de engelen toe. Opnieuw.

Op 24 mei 1969 wordt het alternatieve kunstinstituut A 37 90 89 gesticht ten huize van het echtpaar Hubert en Marie-Thérèse Peeters in Brugge.
Op 24 mei 1969 wordt het alternatieve kunstinstituut A 37 90 89 gesticht ten huize van het echtpaar Hubert en Marie-Thérèse Peeters in Brugge.

blzzzz
blzzzz
blzzzz


Op 24 mei 1969 wordt het alternatieve kunstinstituut A 37 90 89 gesticht ten huize van het echtpaar Hubert en Marie-Thérèse Peeters in Brugge.
Op 24 mei 1969 wordt het alternatieve kunstinstituut A 37 90 89 gesticht ten huize van het echtpaar Hubert en Marie-Thérèse Peeters in Brugge.(2)

krrr krrrrr rrrr rrr rrr rrr k k k RRRRRRRR
/dzzzzzzzzzzzzzz

Cette phrase ruine la méthode inductive qui consiste
qui consiste à receuiller des petits pfffff
krrrrrr
krrrrrr
krrrrrr
des petits faits isolés pour isolés pour, à partir d'eux, établir une At the close of the first decade

une loi générale of the 21st century, our transition from an analogue to
to to to
to Samuel Beckett
to to to
to Samuel Beckett

De sa couche elle voit se lever zzzzzzsssssssssssssssssssssssssssssssssss Vénus /plumage
/beautiful plumage /plumage

trrr
K

blub On est parti Lui
Lui était vraiment certain vraiment certain que longtemps que
que que
que longtemps de son vivant lui lui lui que longtemps lui existant de son vivant existant
il avaitaitaitaitaitaitaitaitaitaitaitaitaitaitaitait

t- t- t- qu'il était dans dans qu'il était qu'il était dans
l'erreur
en faisant entrée majestueuse
l'erreur
largement
ténue flot

légèrement
ses doigts
en te parlant J'errais à travers les rues vertes et luxuriantes de la ville, Il y a 20 ans

j'ai inventé un mot. je
n'ai pas eu jusqu'à présent l'occasion, au fil de ce récit, d'évoquer la figure du père d'Elisabeth. Qui?
Elisabeth.
Elle en parle parfois, toujours comme s'il s'agissait OU

Ooh! Ooh! There has never been a year like 1968, there has never been a year like 1968, and and it is unlikely very unlikely that there will ever be, that there will ever be one again. At a time when nations and cultures OU OU
OU Ce jour-là, à Montparasse, Ce jour-là tout s'attardait encore
s'attardait encore dans une vague rumeur
rumeur de douceur
rumeur de douceur
de douceur et d'inquié
et d'inquiétude. OU OU
OU OU OU Le jeune homme schizo

blzzzz
blzzzz
blzzzz
blzzzz

du moins sa mère semblait-elle quelquefois penser ceci. Les os malaires du jeune homme
Au début
dans la presse
l'espace
dont on annonce
épouvantableMENT ment & PUH

& TAsse

thé Tasse
de thé.
Tais toi. Ou je casse
Tàààà
tête. Ik zal proberen mensen af te sch. Sch. Ik zal proberen mensen af te sch.
ssh
ssh sssshh ssshhhhh-rrrrrr RRRRRRRRRRRRRRRRRRR
Ik zal mensen proberen af te. Af te schrikken. En op die manier wil ik proberen iets. Iets te begrijpen. Een ieder draagt bij aan andermans ontpllllllllll. of

eerste bedrijf

Een grote zaal propvol pretentieuze, lelijke idioten in Duitse stijl, voor het merendeel stammend uit het eind van de vorige eeuw. stop

PROLOGOS Le poète et la cité. "Heureux Sophocle! A Trachis, devant la maison prêtée par Céyx à Héraclès, Déjanire et la Nourrice sortent de les coulisses.

DEJANIRE : C'est une vérité admise depuis bien longtemps chez les hommes qu'on ne peut savoir, pour aucun mortel avant qu'il soit mort Leni debout, Werner assis dans un fauteuil, Johanna assise sur un canapé. Ils ne parlent PA PA pa pa pa PA PA pa pa pa
PA PA pa pa pa Ah, da sind sie! Ah, da sind sie! Ah, sie sind schön! Ah!
Les voilà!
Les voilà, les acteurs!

Gérard Guégan, Ascendant Sagittaire/ une histoire subjective des années soixante-dix/ Editions Parenthèses 2001, blz. 13.
Georges Meurant, Perpetuum mobile/ Kantoken 2013, blz. 03.
Machiavelli, De vorst/ De Bussy, 3de druk 1963, blz. 11.
Herbert Marcuse, De eendimensionale mes/ P. Brand 1968, blz. 9.
Herbert Marcuse, Geweld en Vrijheid/ Politieke opstellen/ De Bezige Bij Van Gennep Meulenhoff 1971, blz. 7.
Herbert Marcuse, Psychoanalyse en politiek/ Vier essays/ Van Gennep 1969/1970, blz. 12.
Lucien Goldmann, Marxisme et sciences humaines/ Gallimard 1970, blz. 17.
Peter Weiss, La persécution et l'assassinat de Jean-Paul Marat représentés par le groupe théâtral de l'hospice de Charenton sous la direction de Monsieur de Sade/ Seuil 1965, blz. 13.
Pro Justitia, Revue politique de droit/ NUMERO SPECIAL: 110FB, blz. 5.
Miedzianagora, Les dieux post-modernes. Editions Complexe 1992, blz. 15.
Jacques Lacan, Ecrits II/ Seuil 1971, blz. 9.
M. G. Lewis, Antonin Artaus, De monik/ De Arbeiderspers 1968, blz. 7.
A 37 90 89, Capita selecta - De start van een alternatief centrum/ Extra City 2015.
A 37 90 89, Capita selecta - Het artistieke programma van A 37 90 89/ Extra City 2015.
A 37 90 89, Capita selecta - Racisme in Antwerpen en de anti-racistische campagne van A 37 90 89 A 37 90 89/ Extra City 2015.
MONOD, cahiers CISTRE 4/ L'Age d'Homme 1978, blz.
DALED Collection/ Verlag der Buchhandlung Walter König, blz. 7.
LUNA-PARK 7/ 1981, blz. 5.
Luna-park 6, Sophie Podolski, Snow Queen/ 1980.
LUNA-PARK, Cahiers du GRIF: Gertrude Stein/ 1978, blz. 5.
Luna-Park 3/ 1977, blz. 7.
Luna-Park 1.
BIL BO K, Numéro anniversaire 20 ans! RUPTURE.
lunapark #5/ 2009, blz. 5.
Mark Kurlansky, 1968, The Year That Rocked The World/ Jonathan Cape 2004, blz. xviii.
Bernard-Heri Lévy, Le siècle de Sartre/ Grasset 2000, blz. 9.
Louis Wolfson, Le Schizo et les Langues/ Gallimard 1970, blz. 29.
Les Temps Modernes/ Avril 1969, blz. 1729.
Ronald Laing, Het zelf en de anderen/ Boom Meppel, derde druk 1973.
Jean-Paul Sartre, De gevangenen van Altona/ Bijleveld paperback, derde druk 1963, blz. 9.
Sophocles, Tragediën/ De Ndlsche Boekhandel 1972, blz. 18.
Sophocle, Tragédies/ Gallimard 1973, blz.
Jea-Paul Sartre, Les Séquestrés d'Altona/ Gallimard 1960, blz. 13.
Jean-Jacques Abrahams, Jetzt werden Sie analysiert, Doktor!/ Rogner & Bernhard 1977, blz. 11.
Jean-Jacques Abrahams, L'homme au magétophone/ Le Sagittaire 1976, blz. 11.

(1) Van alle boeken die ze op het schrijfmeubel in croxhapox aanbracht. Zie hierboven.
(2) Bizar: uit de eerste zinnen van alle boeken van Naninga, dat wil zeggen alle boeken die zich op het schrijfmeubel bevinden, duikt een Humbertachtig truimviraat op: Herbart, Herbert en Hubert.

dinsdag 27 september 2016

dinsdag 27 september

foto 1-4: Naomi
1: Wat Naomi een droodle noemt. De snelle schets van een idee. Het werk springt heen en weer tussen theatrale, 3-dimensionele inventies, recent voerde ze iets uit voor STAM, en

2: schilderkunst. Het schilderkunstige aspect is zeer recent. Ze gebruikt ecoline, akwarel, stift, gouache, inkt. Het gaat in dunne laagjes, vaak vier tot vijf over elkaar heen. Het koloriet beperkt zich tot simpele, lineaire contrasten.

3: Recyclage van bestaand beeldmateriaal.

4: Onaf en bijzonder interessant. Schilderen met naald en draad. Het werk is de facto tweezijdig: aan de achterzijde zit het aan de voorzijde niet zichtbare verloop van de draden.

foto 5-6: Eva. Het werk van Eva kan zo mee in Sex Met Verf. Het blauwe schilderij: een botsing van Yves Klein en Chaim Soutine. Het maakt deel uit van een triptiek.

 onder: Pilea peperomioides of de pannekoekenplant.

foto 7-10: Marie-Fleur
The studio of Marie-Fleur has almost no furniture.




foto 11-12: Leyla
Het terrein van de Veeartsenijschool gezien vanuit het atelier van Leyla Aydoslu.


maandag 26 september 2016

het plein

Een jongedame vegeteert met hond. Er werd verteld dat op de esplanade een nieuw personage verschenen was... Ich habe überhaupt kein Problem mit. De Duitsers koppelen het aan waar jij en ik het net zo goed over gehad hadden kunnen hebben, Gombrowicz en de dame met het hondje. Een tram schuift over het plein. Luidkeels gelach. De platanen staan in herfsttooi. Goerov: Toen hij in het café bij Vernet zat, zag hij er een jeugdig uitziende dame die langs de boulevard kwam aangewandeld, Atmosphère d'automne, ik heb het op te zoeken. In het vijfde deel van de verzamelde werken van Tsjechow staat het op bladzijde 360: zij werd gevolgd door een witte keeshond. Jackson schuift mee in. Struisvogels razen door de atmosfeer. Het is kil. Een tram met Gentbrugge als eindstation glijdt om het plein, auto's, een fietser, de lichtvlekken spatten een andere kant op. Dierlijk gelach. De uitbater, fase 1 van het ontruimen van het terras, gaat met een vod over een van de tafels waar niemand zit. Duizend keer die handeling.

maandag 26 september

Pissen. Eerst opstaan natuurlijk, als een blote hond uit bed kruipen, de dag begroeten, haw haw haw, buiten is de gebruikelijke fuzz, het geratel van een trein, kinderstemmen, het vrolijke geroezemoes van de autoweg, haw haw haw, grrr. Eerst opstaan, zoals ik zei, log door de kamer stappen, wham, de slaapkamerdeur openen, het zonlicht doen ze een andere keer, voorbij de mailart room naar de bovenverdieping stappen waar een wc-pot is, op de bril plaatsnemen, een brabaçonne pissen. Na de ochtendgymastiek, vroeger hadden ze daar op de radio een programma voor, whap whap whap, wachten met aankleden tot ik daar zin in heb. Toen ze Marilyn Monroe op een keer vroegen wat ze aan had, antwoordde ze: I have the radio on. Om te beginnen een douche, waarvoor ik me eerst aan te kleden heb. Dan de scheerbeurt, hydraterende zalfjes, een body lotion en nog wat dingen. In de keuken nagaan of ik de muizenplaag onder controle heb. De tuindeur openen en de eerste sporen aanschouwen van wat wel eens een heel erg natte herfst worden kan. Dan de spray van Kenzo. Beslissen of ik het fototoestel meeneem of niet. Controleren of ik iets over het hoofd zie, de voordeur sluiten, heel even de verdorde rozelaar bekijken. Wat erg. Een prachtige rozelaar was het met witroze, dikke rozen, tot iemand, dat chagrijn van huisnummer 178 natuurlijk, de plant met azijn of benzine bewerkte. Het spoor van vernieling beperkt zich overigens niet tot de rozelaar. Ik stap naar de auto. Aan de Lousbergmarkt is parkeerplaats. Ik stap uit, wandel naar de markt, bestel een latte, de jongedame die de bestelling neemt had ik niet meteen herkend. Laura zegt ze. We hebben het over Het Landhuis. Het Landhuis is er nog. Ze coördineert de activiteiten van Het Landhuis, zegt ze. Ik kom er niet zo vaak meer tegenwoordig, zeg ik. Ik bestel een broodje met brie en honing, de latte gaat met rijstmelk, en neem een krant door. Daniëlle is er niet. Philippe en Stijn ontfermen zich over de kaashandel. Van de Lousbergmarkt gaat het naar het woonerf. Ik neem de inbox door, beantwoordt zo goed als alles, grijp in waar nodig. Dan gaat het naar de Veeartsenijschool. Onderweg ontmoet ik Edwin. Ik klop bij Ivan aan. Geen teken van leven. Dan naar de Coupure. Ik heb een sleutel. Lore is er ook. Met Arnaud hebben we het over de plannen met het Blanco project op 23 oktober, over rauwe omber en kobalt blauw, over het bronmateriaal en wat hij met de foto's doet, de hutten die hij schilderde, Heidegger, de UNAbomber, Lina Bobardi, Hopper, Spilliaert. Hopper en Spilliaert maken deel uit van het bronmateriaal. Heb je Walden gelezen, vraagt Lore, en of hij zich altijd aan de foto houdt. Schwitters in een roeiboot. Het gesprek komt op de spanning tussen de verf en het fotografische beeld. Later ga ik bij Samira langs die haar werkplaats op het gelijkvloers heeft. Na een uur of zo, waarbij het tot een aantal interessante bevindingen kwam, beseft Samira dat ze haar zoontje op te pikken heeft en ik heb honger. Twee koffies en een broodje, meer had het niet. Ik fiets naar de Volderstraat, naar een keet waar ik sinds jaren vaker tafel, bestel de boekweitpannekoek met kaas en ei, en kom na een korte steekproef tot de bevinding dat ik hoogstens 1% van alle personen die aan het terras passeren ken. Het neemt vijf minuten. Exact tweehonderd personen kruis ik aan en van die tweehonderd ken ik er twee. Aan de overzijde van het straatdek is een boekwinkel. Ik schaf me Seks bestond niet in de Sovjet-Unie van Wladimir Kaminer aan, The Skating Rink van Roberto Bolano en Het einde van mensen in 1967 van Herman Brusselmans met Het was toeval dat in de eerste week van maart 1967 niet één maar twee van de drie café's in de Pilaarstraat in Lensbeke hun deuren sloten als eerste zin. Van Brusselmans heb ik schanddalig genoeg alleen dit ene boek gelezen. The first time I saw him, zo begint The Skating Rink, it was in the Calle Bucareli, in Mexico City, that is, back in the vague shifty territory of our adolescence, the province of hardened poets, on a night of heavy fog, which slowed the traffic and prompted conversations about that odd phenomenon, so rare in Mexico at night, at least as far as I can remember. Ik open het notitieboekje. Gaargekookte hersenen, schrijf ik, wat Brusselmans noch Bolano me ingeven. Alleen Richter, schrijf ik, slaagt er in, Hopper ook, Tuymans ook, in z'n vroege werk, om je te doen vergeten dat het om een foto gaat. Zo goed als alle andere schilders die naar een foto schilderen lukt het helemaal nooit om uit te wissen dat het om een foto gaat.

zondag 25 september 2016

poem

The strange thing is not what happened
but that it didn't.
It took three centuries to get to the idea.
Even more strange, no one,
absolutely no one,
no one wrote on it. The crows,
the crew and the words, it came to unread books
and nothing else but unread books.

vrijdag 23 september 2016

the singing painters


foto boven: during the second half of Ocean/ vlnr: Merlyn, Bart, Peter, Mathias
De set begon met Ocean.
Merlyn (drum) focust op Peter (double bass) en Bart (trompet). Wat vaak meespeelt als een soundcheck niet grondig gebeurt: Merlyn hoorde niet meteen wat Mathias deed. Ik evenmin trouwens.

onder: Merlyn, Bart en Peter. Merlyn heel erg aanwezig. Hij en Peter drummen de pannen van het dak.




The Singing Painters Meet Carver & Horn op het dak van het M HKA tijdens de Cloudknitters Special.
Het veertigste concert en het tweede van The Singing Painters Meet Carver & Horn.

Het eerste concert van The Singing Painters Meet Carver & Horn, dat van 28 mei 2016 in croxhapox, komt binnenkort op vinyl uit, een release van El Negocito Records.

Mijn plek is de houten kubussen, een micro, de leesbril. Ik neem het layback. Mijn idee met de set is dat de vocals niet de hele tijd door aanwezig horen te zijn. Ik doe een wandelingetje.

maandag 19 september 2016

Variation on a sonnet by Edwin Morgan

Een stoel verplaatsen zoals Francis Alÿs een berg verplaatst
Wat hij toch al niet in z'n eentje had kunnen doen
Met een pas geopende zak zoute Lay's chips XL size op tafel
Met een pas geopende reserva Gran Codorniu op tafel
En een noch aan Renaissance of moderne tijd toe te schrijven vier vier metrum neuriën
Waarop gevarieerd kan worden zoals ooit een dichter met Goldberg deed
Met de kartonnen doos of met een schaar stapsvoets trede voor trede van
Johann Wolfgang von Goethe die Friedrich Schiller in het haardvuur werpt
In het voetspoor van Morgan naar de top van een Popocatepetl stappen

Maar welke film jij is je bijgebleven zucht ik Salo van Pasolini zei je
Met verwarde acteurs in strakke latex-pakjes en het halfnaakte lijk van Pasolini
Op het terrein naast een voetbalveldje van de pot gerukte syntaxis
De stoel verplaats ik alleen om die reden niet als een berg verplaatst hoort te worden
Met het trieste gehuil van kerktorens en uit drek vervaardigde boormachines
En een lege fles
Aan tafel is er heilbot rund kip en ook vegetarische keuken zonder de elegische vetten
Geile boeken worden in het rond gegooid en die had je toch niet kunnen vangen
Cobbing is jarig maatje Cobbing is jarig en spaart geen cent voor het gareel

Scheme on a Variation One

Scheme on a Variation One(x)

Ronald Laing is de auteur van onder andere Het zelf en de anderen.(1) Op google LAING intikken geeft 4 trefwoorden: laing, laing pompen, laing's nekstraat, laing's nekstraat amsterdam.

Ik tik laing aan en neem de tweede entry. Laing, lees ik, is een plaats in het bestuurlijke gebied Solok in de provincie West-Sumatra. Het dorp telt 1084 inwoners.

1084. De Seltsjoeken veroveren Antiochië. Op 24 maart wordt tegenpaus Clemens III als paus geïnstalleerd. Bruno van Keulen richt het klooster Grande Chartreuse op, het moederklooster van de Kartuizerorde. Eyendorf wordt gesticht.

Herzlich Willkommen im Landhaus Eyendorf! Überzeugen Sie sich von unserer frischen und kreativen Landhausküche. Geniessen Sie das stilvolle und/ Landhausküche.

Landhausküchen vereinen nostalgisches Design & Gemütlichkeit mit modernen Elementen. Planen Sie mit Küchen Quelle Ihre individuelle Küchen im/(2)

Vertaling Frans - Nederlands van quelle. qui, qu'est-ce qui, quelle (vr. vnw) wie welk welke. quel, quelle. welk hetwelk dewelke/

De derde foto is die van een schelpachtige: Live Lightening Welk at Smyrna Dunes Park.(3)

Smyrna, de derde entry, biedt een compleet pakket voor het knopen van een vloerkleedje in de vorm van een poes, incl. voorbedrukt stramien en draadjes knoopwol en knoopnaald.

Poes kan verwijzen naar:
- Kat (dier), in het bijzonder een wijfjeskat.
- Vagina, het inwendige deel van het vrouwelijke geslachtsorgaan.
- Poesje (theater), een Antwerps poppentheater.
- Een verhalenbundel van de Nederlandse schrijver Midas Dekkers.

Midas is de specialist in auto-onderhoud voor de meeste automerken. We bieden u een compleet gamma van(4)/ De gamma werd in het klassieke Grieks uitgesproken als een /g/, zoals in het Frans garçon maar in het modern Grieks/

Maurice Garçon. Né le 25 novembre 1889 à Lille et mort le 29 décembre 1967 à Paris, est un avocat, essayiste, parolier, romancier, aquarelliste, polygraphe et/(5)

Un détecteur de mensonge(s), ou polygraphe, est un ensemble d'appareils qui mesurent les réactions psychophysiologiques d'un individu lorsqu'il est interrogé/

(x) Themes on a Variation van Edwin Morgan, een uitgave van Carcanet uit 1988.
(1) In de boekenverzameling van Naninga Lens is het een uitgave van Boom/Meppel, de derde editie uit 1973. Eerste zin: (1) fantasie en ervaring/ We hebben het, globaal gesproken, over handelingen en ervaringen 'in de herinnering', 'in dromen', 'in de verbeelding' en 'in de werkelijkheid'. Wikipedia: Ronald David Laing, staat er, was een Schotse psychiater, die uitgebreid over psychiatrische aandoeningen schreef - in het bijzonder over de psychotische ervaring. Geboren 7 oktober 1927 in Glasgow, overleden op 23 augustus 1989 in Saint-Tropez.
(2) Quelle opent op een pagina met afbeeldingen van watervalletjes. De Muenchen Nymphenburgerpark Kronprinzengarten Quelle is er een van.
(3) Google opent op afbeeldingen met helemaal boven links een foto van Lawrence Welk, een komisch van oor- tot oorlel lachende snaak in geruit grijs maatpak die op bijzonder kokette wijze een dirigeerstokje vasthoudt. 
Smyrna is een Griekse stad. Wikipedia: De naam Izmir is afgeleid van de oudere naam van de stad: Smyrna, dat op zijn beurt afkomstig zou zijn van de naam van een koningin: Samornia, die/
(4)
Welkom bij GAMMA. Dé doe-het-zelf keten van België. Bekijk nu ons assortiment!
(5) Un polygraphe est un auteur qui écrit sur des domaines variés. Les polygraphes sont... Les polygraphes sont souvent polymathes - un bon exemple en étant Goethe - à la différence que les polymathes n'écrivent pas. De afbeelding toont Diderot par Louis-Michel van Loo, een werk uit 1767.

zondag 18 september 2016

bêêêh

Negen gekke bekken trekkende negers reflecteren betreffende terecht met greppels drek tevreden gestelde Gentse sletten, geen Thérèse's de Merelbeke, veeleer trefzeker geschetste belles de merde met gerenneveerde tetten.
Knettergekke genese, geen slet heeft, never de never, Perec en Les revenentes gelezen.
Met, ter plekke, hemeltergend veel edeledeeltjesversnellende regen. Een scene met negers en regen,
verrek, te gek, leep redenerende negers, Celestes, Ferre en Bertelet, ze negeren het mekkerend geschetter, lebberen zwengelversterkend met greppels respect het gerstendrek, jeremejeren, bêêêh bêêêh, bêêêh,
en geheel terecht regeert nergens meer respect, eerder het tegendeel, excellent en gedreven bezweren ze het mene tekel, getverdemme!
bêêêh, bêêêh, gedegenereerde messentrekkers! grensetende gedelegeerden! Ergens hebben ze meer gemeen met gelegerden, drekgenererende zedenprekers
vergeefs tevreden gesteld met een vers gestreken deken, nepterecht bedeeld per tegenstrever. Negergenen en het veeleer speels genegeerde gerettekettet, hemelse schedelbeken.

zaterdag 17 september 2016

stapvoets

Iemand pompt een fietsband en gaat vervolgens dansend over het plein.
Op het plein is afgeruimd.
De platanen stappen tergend langzaam in de schaduw die ze hadden.
Ook met de moegetergde berk is er een stand van zaken. Het interbellum schaft
een niet met latere modernismen te vergelijken frivoliteit.
Met de derde wereldoorlog online houden de bewoners van het plein het verdomd beschaafd en rustig.
Een gammele damesfiets leunt tegen het verkeersbord.
Een meisje wordt over het plein geholpen. Het interbellum is weggegooid.
Een pijl geeft aan waar het begon,
in het koffiehuis, met Clémentine. Soms manken ze, lui stappen ze naar de oude plek, stapsvoets
sluipend, achterwaarts,
opgeborgen in het oude buigen en de blote benen van een jonge meid.
De persoon die je had willen observeren, verlies je uit het oog. Het kijken wordt bekeken,
traag als de schaduw van de bomen op het plein. Net zo traag als de bomen op het plein.

Kijk, daar, vlak naast een wat domme boom, daar is een plek.

woensdag 14 september 2016

alfabet

eerste zin Eerste zin van L'homme au magnétophone. PROLOGUE A L'HOMME AU MAGNETOPHONE /MAI 1974/ Ah! Les voilà! Ils sont beaux! Les voilà, les acteurs! In het Duits vertaald als: Ah, da sind sie! Sie sind schön! Da sind die Schauspieler! Sie, / /
Etterbeek Geboorteplaats van Jean-Jacques Abrahams.
jargon Toen de dame in één zin zowel de download code als het artwork te berde bracht, zonder afdoende duidelijk te verklaren wat ze hebben moest om de zaak af te ronden, hield ik het voor bekeken. Het door haar gebruikte jargon was dermate specifiek, en ik zo totaal onkundig in het doorgronden van wat ze bedoelde, dat ik een supplement net zo dik als La vie mode d'emploi nodig had gehad om te begrijpen wat ze bedoelde, wat ongetwijfeld - als zij begrepen had dat ik sinds de aanvang van het heen en weer over de geplande release vooral gehinderd werd door moeilijk te plaatsen begrippen, kromtaal en helaas weinig kennis van zaken, wat mezelf betreft - vlugger tot het noodzakelijke compromis had geleid kunnen hebben als ze het stap voor stap met simpele woorden had uitgelegd. Het is me vaker opgevallen dat lui die één aspect door en door onder de knie hebben, van elk, ook van het kleinste detail op de hoogte zijn, er niet in slagen om het aan een leek uitgelegd te krijgen. Zij, met het door hen gebruikte jargon, gaan er van uit dat iedereen net zo goed begrijpen kan wat ze bedoelen, wat niet klopt. Het jargon van de kenner is Latijn voor wie nooit eerder met dat jargon te maken had.
Jean-Jacques Abrahams Auteur van L'homme au magnétophone.
ladykiller De bijna door een koolstofvergiftiging om het leven gekomen auteur van L'homme au magnétophone was eerst en vooral een ladykiller. Aanhef van een brief dd. 7/10/65: "C'est très fatigant d'aimer, il faut tout le temps penser; enfin c'est peut-être ma façon à moi, peut-être même avant d'en atteindre une meilleure, mais alors pour l'atteindre..."
koolstofvergiftiging Na de koolstofvergiftiging in 1981 (de precieze datum van het ongeval is naar verluidt moeilijk te achterhalen) zou Jean-Jacques Abrahams vooral politieromans gelezen hebben. Hij bleef actief, bedreef weliswaar geen literair werk meer maar hield zich met politieke acties bezig, ondertekende petities en schreef brieven. "Paris, le 28 septembre 1965 Chère Mademoiselle, Depuis mon coup de fil samedi je savais qu'une nouvelle rencontre posait un problème et qu'il fallait prendre la précaution d'une explication écrite  préalable, dont je me crus finalement à tort dispensé. Les deux handicaps que vous connaissez jouent contre nous: je ne puis ni "me faire belle", ni me taire. Je souffre de la même petite bête que l'enfant du conte d'Anderson qui ne peut s'empêcher de rugir que le roi est tout nu; je suis un provocateur dangereux du moins à première vue./ Mais nous savons déjà que ce qui fait /onontcijferbaar/ et le rend inaccessible, ce sont des mensonges par lesquels il se déguise sa vérité et arrive, croît-il, à oublier complètement sous les brumes (j'oublie tout ce que je veux; c'est une force..)."
Lens Naninga Lens, auteur van A/ Altona/ Altamira, zeventien robots nr 4.
Merlyn Sjoerd & Gwen zitten in Spanje, Merlyn aan de rode tafel waar ik voor de laptop zit en met Krysztoff communiceer over de download code.
orderform Vandaag door Krysztoff afgehandeld, het order voor de productie van The Food Supplement, crox-vinyl 004, een release van El Negocito Records met Cat-No eNR056.
populier Hoe licht populierenhout ook wezen mag, toch komt het los te zitten en het valt, waarbij het niet breekt, zoals ooit een dichter schreef, soms valt een populier en breekt niet, het loopt niet meer schade op, zoals ook gisteren bleek, dan het blad van een wilg of van een plataan dat vroeg op de avond zonder dat ook maar iemand het merkt aan de laatste tocht begint. Soms valt een glas en breekt niet is de eerste versregel, en als eerste versregel een verrukkelijk kleinood, van de auteur van het tot op heden ongepubliceerde Goldberg variaties, een briljante en misschien wel net om die reden tot op heden ongepubliceerd gebleven cyclus strofische gedichten.
regen Regen daalt over het areaal. Lang uitgerokken en grijze, dikke wolken vullen wat eerder op dag blauwe hemel was.
resultaat Jean Jacques Abrahams biedt op Google ongeveer 409.000 resultaten. Het eerste is een audiofragment. Het tweede item linkt niet aan Jean Jacques Abrahams maar introduceert J. J. Abrams, né Jeffrey Jacob Abrams le 27 juin 1966 à New York aux Etats-Unis, un scénariste, réalisateur, producteur, compositeur et acteur américain (Franse versie Wikipédia). Het derde heeft opnieuw met Jean Jacques te maken, een heel erg kort stukje (zonder tekst, zonder foto) gepubliceerd in Le Soir: Jean Jacques ABRAHAMS, Décédé à Bruxelles, Décédé le 15 mai 2015 à l'age de 79 ans, Né le 18 Décembre 1935 (Funérailles Wyns). Het vierde presenteert Lacan: "Lacan, Abrahams et un magnétophone: dialogue de sourds... De site opent met Eros et Psyche uit 1817, van François Edouard Picot, een academisch tafereel dat deel uitmaakt van de collectie van het Louvre (Picot a u de très nombreux élèves, staat er, parmi lesquels/ en dan 57 namen, vijf die een rode kleur hebben (Guillaume-Charles Brun, Philip Hermogenes Calderon, Henri Coroenne, Victor-Gustave Cousin en Henry Stacy Marks), wat eigenlijk alleen maar betekent dat op wikipedia voorts geen verwijzing naar hen te vinden is, en één kunstenaar van wie ik ooit wel eens werk gezien moet hebben, Gustave Moreau. /William Bouguerau, academische parfumkitsch van zeer bedenkelijk niveau; Henri-Félix Giacomotti, kokette genre-taferelen, ambitieuzer dan bovenvermelde Bouguerau, jachtscenes, pasteus vrouwelijk naakt, klik op afbeeldingen en Delvaux schuift mee in; Isidore Pils, Lauréat du Prix de Rome en 1838, Officier de la Légion d'Honneur en 1867, net als alle andere leerlingen van Picot een tijdgenoot van Corot en een graag geziene gast in de Parijse salons./ Abrahams wordt wel vaker, vertelt Naninga, aan Lacan gelinkt in de foute veronderstelling dat de psychiater die het slachtoffer werd van de actie met de magnetofoon Lacan geweest zou zijn: (le Dr. X. qui est Jacques Lacan pour certains mais qui serait en fait le dr Van Nypelseer).(1) 'Ce texte - gepubliceerd in 1969 in Les temps Modernes - a beaucoup inspiré Sartre, Foucault, Deleuze et Guattari,' lees ik op eerder vermelde site, 'et il fut repris au séminaire "Délire et désir" de Gilles Deleuze à Vincennes en 1972./
roem Roem is de verzameling misverstanden die aan een naam blijven kleven. /iemand parafraseert een quote van Rainer Maria Rilke/
theatermaker De bijna door een koolstofvergiftiging om het leven gekomen auteur van L'homme au magnétophone was eerst en vooral een theatermaker.
vertaling Der Mann mit dem Tonband. Voorwoord van de Duitse versie van L'homme au magnétophone: Prolog zu Der Mann mit dem Tonband /Mai 1974/ Het boek werd vertaald in het Italiaans en het Duits. coming soon Een Italiaanse uitgave van de dialoog met een tekst van Sartre, een bijdrage van Naninga Lens en een aantal onuitgegeven teksten.
verzameling Jean-Paul Sartre, Les séquestrés d'Altona. Sophocle, Tragédies /folio n° 360/. Sophocles, Tragediën. Jean-Paul Sartre, De gevangenen van Altona. Ronald Laing, Het zelf en de anderen. Les Temps Modernes, CCLXXIV Avril 1969 /5,50F/. Louis Wolfson, Le Schizo et les langues /Gallimard nrf/. Bernard-Henri Lévy, Le siècle de Sartre /Grasset/. Mark Kurlansky, 1968. Lunapark #5 /nouvelle série/ été 2009. RUPTURE. Lunapark 1, proses en expérimentation. Lunapark 3 (blanco rugzijde). Lunapark 6, sophie podolski snow queen. M. G. Lewis/Antonin Artaud, De monnik /grote ABC/. Jacques Lacan, Ecrits II. Lucien Goldmann, Marxisme et sciences humaines. Herbert Marcuse, PSYCHOANALYSE EN POLITIEK. Herbert Marcuse, Geweld en Vrijheid. De eendimensionale mens. Machiavelli, de vorst. Miedzianagora, les dieux post-modernes. Chacal. Pro Justitia, Revue politique de droit, numéro spécial, MICHEL FOUCAULT.

(1) Jean Louis Van Nypelseer. Naninga zegt: Hij staat in het telefoonboek.

zondag 11 september 2016

de nieuwe omstandigheden #3


Naninga Lens, artist in residence, zoals ze het noemen. De foto is identiek aan de foto die André Smits maakte, André die net vandaag in croxhapox langskwam, maar niet de foto die André maakte. Het beeld is wel min of meer identiek: Naninga aan het bureel in de expo. Tijdens de openingsuren zit ze aan het bureel.
De performance van Naninga Lens personaliseert de beslissing van de Vlaamse Overheid om croxhapox uit de subsidie te wippen. Haar werkruimte is croxhapox. Dat André van Artist in the World, een site met duizenden foto's van kunstenaars in hun werksfeer, vandaag exact net deze foto maakte, zegt alles, voor wie het begrijpen wil. Persoonlijk reken ik niet op begrip. We hebben het zwarte paard van stal gehaald.
Het ik is een zwarte merrie met lange, blonde manen. Het mannetjesdier heeft kloten die voldoen aan de graadmeter van Cocos Island. Onder de kokospalmen van Cocos Island is ook alleen maar die neurose, Lacan die voorleest uit de teksten van Freud en aanverwanten.

zaterdag 10 september 2016

de nieuwe omstandigheden #2


boven & onder: De Nieuwe Omstandigheden, openingsavond. Boven: een moment net na de boekvoorstelling van A/ Altona /Altimira. Soundtrack: Fillmore East uit 1971 van Frank Zappa en
The Food Supplement of van Borremans tot heden. Onder #1: het woonerf./ #2 Zaalzicht met achterin het werk van Hana Miletic./ #3 In goed gezelschap. En best veel volk voor een organisatie die kennelijk op geen enkel vlak voldoende gewicht heeft om blijvend structurele subsidie te wettigen. Dagtotaal circa 200.





boven: In de hoek met het werk van Merlyn gaat het er hevig aan toe.
onder: A/ Altona/ Altamira of Zeventien Robots 4, het boekproject van Naninga Lens.


vrijdag 9 september 2016

de nieuwe omstandigheden #1


boven & onder: recent werk van Merlyn Paridaen. cool. Merlyn en ik kennen elkaar al heel erg lang, hij heeft ook al wel een minder expootje in crox gehad, in de kubus, exact 10 jaar geleden. het recente werk is zondermeer superieur. er is niet zoveel schilderkunst die conceptuele insteek en materiële sensualiteit weet te combineren en het werk van Merlyn is niet eens alleen om die reden uitzonderlijk. technisch is het van een bijna onwezenlijke verfijning. het raffinement is verbluffend. en wat het vooral interessant maakt: het samenvallen van het conceptuele procédé met een instinctieve, niet te imiteren picturaliteit. het werk van Merlyn is ronduit groovy.



boven: het artist in residence hoekje van Naniga Lens
onder: recent werk van Lore Smolders



boven: Gerard Herman en Dieter Ravyts tijdens het aan de muur prikken van de tekeningen van Gerard. een reeks tekeningen die binnenkort door het balanseer in boekvorm gegoten wordt.
onder: een heikselse onderneming was het, het transport van beide werken van Dieter Ravyts, vooral door het glas en de mdf-frame loodzware dingen die in het depot bij Tatjana Pieters stonden.


dinsdag 6 september 2016

dinsdag 6 september

Grijze wolkenvelden. Drie groene, neerwaarts gerichte pijlen en bomen die er al wat vermoeid uitzien. Tollende windhaantjes, een spoorlijn, Corot, ragfijn regenweefsel.

maandag 5 september 2016

zondag 4 september

Wij staan verwarder, onzekerder tegenover de natuur dan de mensen van vroeger, die, het moet gezegd, hierin meer stijl hadden dan wij. Witold Gombrowciz, Dagboek 1953-1969; blz. 392.

De mensen van vroeger, wie zijn dat. Er is een bekend schilderij van Cézanne, nu ja, elk schilderij van Cézanne is bekend natuurlijk, waarop in het bijna onmetelijke landschap van wat Julius Meier-Graeffe das Punkt im Chaos noemde een fabriek staat. Er is het vertrouwde, uit een gigantische puzzel van toetsen opgebouwde landschap (aardekleuren, groen, blauw), er is een baai, een baai vlak bij Marseille vermoed ik, eind negentiende eeuw, en dan die ene schoorsteen die als een doorn of een dorre taak boven het landschap uitsteekt. Als iemand exact vanop de plek waar Cézanne dat schilderij maakte, voor zover zoiets mogelijk zou zijn, hetzelfde panorama schilderen, fotograferen of filmen zou, zou hij - of zij - met een monsterlijke transformatie van het cézanneske biotoop geconfronteerd worden, een volstrekt ridicule barbarie van bouwwerken, van hoog boven het mediterrane blauw uitstekende flatgebouwen, wijken, subwijken, industrieën, snelwegen, intersecties en groothandel die het gebied zo goed als in z'n geheel oppeuzelen.
In de Indische oceaan is een piepklein atol waar ze een geasfalteerde tweevaksbaan hebben waarover de hele tijd door vrachtwagens met kokosmelk van het meest noordelijke naar het meest zuidelijke punt rijden. Toen Iversen in 1662 op Mauritius landde, stelden hij en z'n manschappen vast dat zich op het hele eiland niet één dodo bevond. Mauritius was in 1598 ontdekt, naar verluidt door een koopvaardijschip van Portugese origine. Het eiland lag op de route van de Oostindische Companie en het werd in geen tijd geplunderd. De mensen van vroeger zijn de mensen van nu, het is hetzelfde gestoorde rapalje. Er is geen soort die verwerpelijker en verachtelijker is dan de homo sapiens. Homo wat? Sapiens godverdomme. Homo nul de botten. Elke soort heeft met uitwerpselen te leven. De homo sapiens is in die uitwerpselen gaan leven. Het is een diersoort die zich met stront voedt, homo merda, de stront van een atol in de Indische oceaan, de stront van het journaal, de stront van de periodieken, de stront van alle middelen die ze ter beschikking hebben.

Auto's en fietsers zeilen over het wegdek. Boven de enorme regenwolk is blote hemel. Ik kijk, verschijnselen doen zich voor, een trage regen gaat over het terras. Bobbie meert aan. Cohen schalt door de speakers. One of his first albums. And he lost all and everything. To a woman, Bob says. To a woman, I say. To a woman, Bob says. It could have been an Irishman for the same money, he adds.

donderdag 1 september 2016

belachelijk

Strontbelachelijk.
De media, bedoel ik.
Strontbelachelijk.