stapvoets

Iemand pompt een fietsband en gaat vervolgens dansend over het plein.
Op het plein is afgeruimd.
De platanen stappen tergend langzaam in de schaduw die ze hadden.
Ook met de moegetergde berk is er een stand van zaken. Het interbellum schaft
een niet met latere modernismen te vergelijken frivoliteit.
Met de derde wereldoorlog online houden de bewoners van het plein het verdomd beschaafd en rustig.
Een gammele damesfiets leunt tegen het verkeersbord.
Een meisje wordt over het plein geholpen. Het interbellum is weggegooid.
Een pijl geeft aan waar het begon,
in het koffiehuis, met Clémentine. Soms manken ze, lui stappen ze naar de oude plek, stapsvoets
sluipend, achterwaarts,
opgeborgen in het oude buigen en de blote benen van een jonge meid.
De persoon die je had willen observeren, verlies je uit het oog. Het kijken wordt bekeken,
traag als de schaduw van de bomen op het plein. Net zo traag als de bomen op het plein.

Kijk, daar, vlak naast een wat domme boom, daar is een plek.