extract

andouille nom féminin singulier. 1 andouilette, saucisse 2 abruti, arriéré, bête, crétin, gourde, idiot, imbécile, niais, sot, sotte, stupide. Mot quand-même, merkt Lezaire op, qui n'est pas vraiment un insulte. Bourvil. C'est Bourvil qui l'interprête d'une manière ravissante.

Bob en z'n Nobelprijs. Het is geloof ik de eerste keer in lange tijd dat de Nobelprijs voor literatuur voor een controverse zorgt zoals dit keer het geval is.
Er zijn drie kampen: zij die het kutlul vinden dat de Nobelprijs voor literatuur aan een liedjesschrijver uitgereikt wordt, zij die Bob Dylan allesbehalve alleen maar een liedjesschrijver vinden, en dan ook nog een groep die er niet wakker van ligt. Ik behoor tot de tweede groep. Tot de eerste groep horen niet geheel onterecht een aantal broodschrijvers, Dimitri Verhulst, die het presteerde om de teksten van Dylan tot rijmelarij te reduceren, en Kristien Hemmerechts die de nominatie een belediging vindt voor eenieder die op een ernstige manier met literatuur bezig is. Van beiden heb ik helaas geen halve bladzijde gelezen en ook vraag ik me af of je ernstig met literatuur bezig hoort te zijn en wat je je daarbij voorstellen moet. Dat kan je natuurlijk ook net zo goed omkeren: is het oeuvre van een van de meest invloedrijke en literair belangwekkende songwriters opeens niet langer ernstig te nemen? Is het literaire genie van Bob Dylan opeens minderwaardig omdat wat hij schrijft op podia uitgevoerd wordt en in vinyl gegoten? Een of andere commentaar uit het eerste kamp geeft aan dat Leonard Cohen nog wel had gekund, eigenlijk, weer een ander dat de teksten van Tom Waits wat hem betreft interessanter zijn dan die van Dylan, wat iemand net zo goed van Roth en Murakami gezegd had kunnen hebben, dat hij Murakami boven Roth verkiest. Het zijn irrelevante criteria. Met de songs van Dylan gaat het de facto om literatuur, het is tekst. Mijn scheten zijn heel erg bijzonder trouwens maar hebben voorts hoogstens te maken met een wat versleten spijsverteringsprogramma. Natuurlijk gaat het met Cohen, Dylan en Waits om literatuur.
Een of andere Engelstalige schrijfster zou zich afgevraagd hebben of zij dan vanaf heden voor een Grammy in aanmerking komt. Nee, zo makkelijk gaat het niet. Voor een Grammy kom je in aanmerking als je een goeie plaat uitbrengt, voor de Nobelprijs literatuur als wat je schreef aan de gestelde criteria voldoet, en die zijn literair. Als we het alleen over de literaire kwaliteit hebben, komt veel van wat uit het eerste kamp opborrelt, de tegenstanders, de zich in het kruis getast voelenden, met de povere literaire kwaliteit van de romans die ze schreven niet in aanmerking voor wat voor nominatie ook. Laat staan een grammy godverdomme.
Cohen Leonard Cohen said: It's like pinning a medal on Mount Everest for being the highest mountain. Terechte nobelprijs - voor Dylan - of onterecht en/of tegelijk volstrekt overbodig? Kutlulpolemiek. Ik kan me niet herinneren wie vorig jaar de nobelprijs literatuur won. Wel Szymborska in 1996, met tweehonderd gedichten en een handvol columns.
Zijn de songs van de bard minderwaardige literatuur - of zelfs helemaal geen literatuur,  karamellenverzen, zoals iemand beweerd zou hebben?
Ik heb ze ooit voor me gehad, lang voor Time Out Of Mind, op papier, zonder de muziek.
Zou literatuur te herleiden zijn tot... En hoe schat iemand als... En et cetera. Iemand die kennelijk ook maar wat graag in alle toonaarden laag en hoog van een toch veeleer pover kansel predikt dat de songs van Dylan geen literatuur zijn. Hoe schat zij de canzones van de Middeleeuwse troubadours in?

Op wikipedia is hierover het volgende te vinden: Een troubadour is van oorsprong een Middeleeuwse kunstenaar, vooral begaafd als muzikant-dichter. En: Het woord troubadour is afgeleid van het Occitaanse "trobar", dat 'vinden' of 'bedenken' betekent. ---- Ik vind het een idiote discussie. De gedichten van Szymborska wél en de canzones van Middeleeuwse minnezangers geen literatuur? De canzones wél en die van Dylan en Cohen niet? Of: de columns van Clarice Lispector geen literatuur, als we de formalisering van wat wel wat niet rigoureus zouden proberen af te bakenen, want stukjes voor het Jornal do Brasil... En wat doen we in dat geval met Fjodor Dostojewski, die het merendeel van z'n romans als feuilleton in een krant publiceerde?
Bij de dingen die Georges Perec nog graag had willen doen voor hij z'n laatste adem uitblazen zou, staat - ik herinner me niet meteen in welke publicatie - dat hij graag een feuilleton had willen schrijven.
Een groot aantal teksten van de Amerikaanse dichter Jackson Mac Low, die tot het entourage van John Cage hoorde, was bedoeld om voorgelezen te worden. Larry Rosing Piece For Typewriter, Video & Voice, zoals de titel aangeeft, is daar een van: AGILNORSY   AGILNORRRSY   AGILNORRRSY   AGILNORRRSY/ Signal. Signal a lion. Glory in a signal. Glory in rain./ / Of zijn commentaar bij de tekst Homage to Leona Bleiweis: Octave placement, rhythms, loudnesses, attacks, tempo & all other parameters relating to use of the notes & words are to be chosen freely by the performers in relation to the total situation. It cannot be emphasized too strongly that perfomers shd relate with & respond to each other & all ambient sounds, including audience sounds.(1)/ / Het geeft aan, meen ik, dat literatuur in de postmoderne notie, wanneer het gebied voorbij de makkelijk te interpreteren ismen betreden wordt, waar zich net zo vaak post- en non-ismen aanbieden, geen in duidelijke categorieën op te splitsen materie is. Kijk, laten we Embryo Dictaphone nemen, een lyric van The Singing Painters. Oorspronkelijk gecomponeerd en bedoeld als geschreven woord, in een traditie die intussen als postmodern bekend staat, hoewel de auteur zich toen hij het schreef niet van zo'n traditie bewust was, werd het een lyric zodra de Painters zich ermee moeiden. De auteur bleef aan de oorspronkelijke syllabische setting werken tot de tekst glad meeging in wat drum en gitaar ermee deden. Was het om die reden opeens geen literatuur meer?

Corinth Lovis Corinth, Max Liebermann, Max Slevogt.

eerste zin De eerste zin van Spoo Pee Doo: Ze zegt, ik zal je waarschijnlijk niet meer terugzien voor het ontbijt?, en jij antwoordt dat je het niet ziet gebeuren dat het laat zal worden deze keer, want je bent moe, hetgeen de waarheid is, en je hebt zo'n voorgevoel dat je niet veel bekenden tegen het lijf zal lopen, dat het het einde van de maand is en de meeste mensen krap bij kas zitten waardoor ze. Slappe eerste zin. Voddig proza. Iemand met wie ik het vaker over literatuur had, stuurt me de E-bookversie van Spoo Pee Doo en maakt zich sterk dat ik de tweede zin niet haal.

flingueurs Les tontons flingueurs, film culte avec Lino Ventura, Bertrand Blier en Jean Lefebvre.

Perec Iemand vond maar liefst twee edities van La vie mode d'emploi op de zondagse boekenmarkt aan de Ajuinlei, de 4de druk van De Arbeiderspers uit 2001 (met een werk van Paul Klee op de cover) en een Hachette livre de poche uit 1978.

sex met verf  Tweeënvijftig werken en openingsavond met circa 200 bezoekers. Over de nobelprijs literatuur voor Bob Dylan wordt niet gediscussieerd. Wie het er wel over heeft, vindt vooral de commotie in de plattelandsmedia en de kleingeestige commentaren ridicuul.
Eén dag na de feiten geeft een opmerkelijk zonnige, zomerse dag, met bomen en struiken die nog volop bladgroen hebben.

theorie Iemand zegt: in theorie kan je alles balanceren. En een tandenstoker? vraagt iemand. Een tandenstoker is moeilijk, geeft hij toe.

(1) Jackson Mac Low, Representative Works: 1938-1985; Roof Books 1985, p. 285.