9u30. Op de rommelmarkt aan Sint-Jacobs tref ik deze
en een aantal vergelijkbare postkaarten aan. Begonnen als een antwoord op de postkaartenverzameling van Nicolas Leus - wat hij laatst nog gebruikte voor z'n expo bij Barbé Gallery, hij heeft er honderden en nog eens honderden - ontdekte ik gauw dat ik vooral interesse had in wat je foute ansichts zou kunnen noemen,
geen kiekjes van idyllische stranden en mooie stadszichten, Rome, Parijse boulevards, alpenweiden, gifblauwe meren, esplanades aan de Riviera en Hollandse molens, maar alledaagse, vaak niet eens aardige plekken waar om een of andere reden toch een postkaart van gemaakt werd, de Rue de Lille in Menen, de kerkstraat in Blankenberge eind jaren vijftig, een voetgangersbrug in Bredene waarover halfnaakte dagjesmensen van een vlak bij gelegen camping naar het strand stappen en het bizarre plantsoen op het stationsplein van Warnemont, plekken die op een of andere manier, bedenk ik nu, met het melancholieke aura van De ringen van Saturnus van Sebald samenvallen, zoals deze zin die ik duidelijk uit een bouillon met grote hoeveelheden Sebald heb opgevist.
In de Rue de Lille van Warneton, een stadje waar aan Sint-Jacobs opmerkelijk veel ansichtkaarten van te vinden zijn, een stadje met rijhuizen in rode baksteen, een draconisch rusthuis en een stuntelig kerkje, is het vooral de wandelaar rechts voorin die mijn interesse heeft en het vermoeden dat de wat mij betreft intussen beroemde fotograaf van Warneton, die misschien net in deze straat een fotowinkel had met trouwportretten en een naakte baby in de slaperige vitrine, de Rue de Lille ensceneerde zoals hij het wou en zoals Corot het gedaan zou hebben, met een burger in maatpak die een eind ver in de straat stokstijf midden het voetpad staat, een dame in een witte jurk tot kniehoogte (beiden staren naar de plaats van het délict), en in het hele straatbeeld, dat tot aan het wat schutterige kerkje achterin op het decor van een film van Hitchcock lijkt, één verkeersbord, de mededeling dat de automobilist die in het beeld komt rijden, achter de rug van de fotograaf vandaan, zich na een afstand van welgeteld 100m aan een kruispunt verwachten mag.
De beroemde fotograaf van Warneton is dood en onbekend en voor het meesterwerk betaal ik 1 euro.
14u. Katrijn, Chloé en Jitse waren 's voormiddags al in de backspace aan de slag. Ze hebben een try out gepland.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten