zondag 26 februari 2017

patat

We hadden het over Da Vinci en over Leonardo, die zijn grote voorbeelden waren, niet bij te benen, tot bleek dat hij een en dezelfde persoon bedoelde.
Op een of andere manier begreep ik dat het een geanimeerd gesprek zou worden.
Wat we ook heel erg bijzonder vonden, was het werk van de meneer die zijn oor afgesneden had.
We begrepen elkaar.
En die Patat is ook heel erg goed, zei hij. Bedoelde hij... Nee, over Van Gogh hadden we het al gehad.
Je bedoelt een kunstenaar die... die Patat heet..., zei ik. Ja, dat was de bedoeling.
Ik ken er niet eentje, zei ik. Marat... probeerde ik. Patat, Patat, zo heet ie toch, zei hij, Patat.
Maar die was op een andere manier aan z'n eind gekomen.
En het zat niet fris wie het geschilderd had.
He, wacht even, zei ik... Nee. Nee, toch niet. Picasso? Ik kon niet zo meteen op een andere naam komen.
Ja, Picasso, dat is 'm.
Hij had Patat gezegd en Picasso bedoeld. Patat van Panamarenko en Beuyspatat. En hij had Picasso bedoeld.

zaterdag 25 februari 2017

zaterdag 25 februari










crox 538. Tomas Kajanek, The last step for the consecration of the union between a man and a firearm. Eerste project op locatie Zilverhof 34.

donderdag 23 februari 2017

donderdag 23 februari

Een van de machines gaat ratelend tekeer. Vonkend geratel, viriel. Er is geen soundtrack, alleen wat je een ultieme beslissing van de machine zou kunnen noemen. Ratatatatatatatata. Op straat passeren een aantal auto's, misschien wel net dezelfde auto's die er gisteren passeerden, rond dit tijdstip, eergisteren, altijd in een net iets andere volgorde, en forenzen die zich naar het stationsplein reppen, anderen die er vandaan komen, alles rept zich, rept zich over de tramsporen tussen stilstaande, tussen rijdende voertuigen. Er is ook altijd iemand die geen reet uit te voeren heeft, tot hij pal voor de vitrine tot stilstand komt en naar de machines kijkt. Twee heren hadden naast me plaats genomen, vlak bij de ruit waar je makkelijk de tramsporen kan zien, vlak bij de ruit maar zonder om te kijken naar wat op straat gebeurt, wat rond dit tijdstip ook gisteren gebeurde, eergisteren ook, altijd hetzelfde in een net iets andere volgorde. Ik heb Sexus van Henry Miller bovengehaald. Praten en eten hou je best apart. Dat is onbekend terrein voor de jongste van beide heren, hij die het verst van de ruit verwijderd zit, een jongen met ouderwets kingewas en een slappe broek. Pa en ma in hetzelfde bed is ze ook geen eeuwigheid gelukt. Er gaat een radeloze, bijna wanhopige kracht uit van de machines. Misschien heb je ook denken en eten gescheiden te houden. Je hebt 50% zekerheid dat het gebeurt, 50 dat het niet gebeurt, 50% dat het zo, 50 dat het niet zo is. Dat de sufkop die naast je zit alleen maar doet alsof hij het met je eens is, het niet met je eens is, je kletspraatjes aanhoort en op basis daarvan met pertinente stelligheid rot op had kunnen zeggen, hou je kop jongen, zwijg, eet. En nu is de machine stilgevallen. Ik sla Miller open, lees een halve bladzijde. Weet je wat ze over Sexus en Nexus en Plexus zeiden? Maar dat weet ik. Ik herinner me een voorval. Als ik de situatie naar m'n hand had kunnen zetten, maar dat kon niet, had de slomo in z'n vuige, zwarte broek het in z'n broek gedaan. Met een gifpijl in z'n pleuris. Een matroos was hij al helemaal niet maar mijn verwekker was er toch maar in geslaagd, zonder kennis van zaken in feite, om een boot tot zinken te brengen, één boot en het was een grote boot, en hoewel het hem niet in één keer gelukt was, hij had er wat tijd voor nodig gehad, was de boot pierefluit gezonken net zo hard en diep alsof de verwekker aan één enkele pennentrek genoeg had gehad om het vonnis te voltrekken. Hij werd prompt bedankt voor bewezen diensten, vond meteen ander werk, kon in een winkel terecht waar ze Singer naaimachines sleten waar hij het één week uithield.
Intussen is er weer zo'n ratelende machine. Verlost van de dagelijkse portie drek stappen forenzen over het voetpad. Een broodje, plastiekzakken met melk en hondenvoer, schooltassen die als in een klucht volgepropt met geen idee jongen, voddige schimmen, van A naar B gesleurd worden. En dan de avond, het licht gaat uit, onschuldig, mensen op het zitje van een paardenmolen, iemand aan het stuur, iemand in het autobusje. Het stuitende gebrek aan betekenis is verbluffend. Vlekken die je er met geen wondermiddel weg krijgt. Er gaat een rustige, een rust brengende bedrijvigheid uit van de machines. Een aantal van de machines is stil gevallen, merk ik, andere kauwen op beddenlakens en ondergoed.
De avond viel. Schuimbekkend. Het toernooi als in een koeienmaag. Handje de hoogte in.

elephants

we don't need a gun. do we. we have the gun. what we need. let me tell you what we need. elephants, that's what we need. so you first. you there. you take gun. mister you take gun. shoot elephant. that's the gun for. so please, shoot elephant. then after you shot elephant we measure the thing. right. elephant dead. as dead as any elephant would be. now you take that gun mister and shoot another one. there's no limit shooting at anything. there's no limit on shooting elephants, right. so finally, what we need. let me tell you what we need, mister. what we really need. it won't be the gun. would it. we have the gun. in the end it would be the elephant, right. in the end it would be elephants, right.

this

this i like. like this. this like me. this meal. the phenomenon. this nother and nalways. this nutter and nottom and nupper. this every nevery. me like this me like that. the phenomenon. this meal... this meal likes me. like this. me this and me that and both mom and dad as handsome as a dead cow. as clever as a dead rat. as othersome as not really dead but pretty much stone-dead-drunk. a punk with fork and knife. with the fork in his arse. that clean-shaven something. well, that's the meal i guess. the phenomenon. not anything else. no no no. oh no. not anything else. nelse or nother. and this. or this. or this. or this. this like me. this i like. or this. [laundry-writing, 6 pm]

zondag 19 februari 2017

zilverhof 34 [3]

boven Neel en Mathias plaatsen de laatste mdf-plaat. Dat is gisteren gebeurd, nadat ze anderhalve week de tijd namen, telkens 's namiddags, om het geraamte af te werken, balken die aanvankelijk hoogstens met een spie vast kwamen te zitten. [dat was buiten het turnen op maandag gerekend]

onder Het oorspronkelijke idee was een set wanden in de vorm van een U met één van de korte stukken open op de waterkant.
Met zo'n U [de lange wand heeft ± elf meter] dreigde het claustrofobisch te worden, vonden Mathias en Neel. Vlak voor een van de vensters, vensters die uitgeven op het parkje, kwam een lapsus in het zonder die lapsus claustrofobische laboratorium.

Op maat zagen van een mdf-plank om de zijkant van een van de wanden af te werken,
plamuren van de voegen,
de zaal vrijmaken, achter één van de wanden bleef net voldoende ruimte om te stockeren wat we voorlopig niet nodig hebben,
stofzuigen, op het water passeren de hele dag door bootjes, toeristen en een waterhoen inspecteren de buurt.


vrijdag 17 februari 2017

vrijdag 17 februari

Miller. Twee boeken van Miller. Twee is veel. Miller is veel. Twee omdat ik er niet uit ben of ik eerst in Aller Retour of eerst in The Colossus lezen wil. Ook Lispector had gekund. Sontag had gekund. Ook Sontag had gekund. Dat zijn niet eens alle boeken waar ik recent mee te maken had, maar voorlopig zit toch vooral Miller lekker.
Twee omdat ik er niet uit ben. Ongetwijfeld omdat ik in geen van beide boeken. Niet in Sontag, waarvan ik niettemin de eerste zin lees. Ik sla de bladzijde om, lees nog een zin. The quickest, driest way, staat er, the quickest, driest way to convey the inner commotion caused by these photographs is.
De pompoenpitten zijn van biologische oorsprong. Pueblo tabak is zonder additieven en wordt in Duitsland gemaakt. Iemand zei dat hij Money Jungle de beste jazz plaat vindt. Ik controleer of ik een stylo bij heb. Maar controleer niet of het ding schrijft.
In het sacre bordel van m'n handtas zit helemaal onderin ongetwijfeld nog wel een stylo. Een blauwe. Die blauwe die ik er nooit als eerste. Omdat ik onder geen enkel beding zonder stylo op stap ga. Om die reden heb ik niet alleen een blauwe maar ook eentje van het merk Staedtler in m'n handtas gestopt. Eentje die waterbestendig zou zijn. Waterproof on paper. Niet op andere materialen. En lightproof.
Ik sla Sontag dicht, druk de cover aan en schuif het boek onder dat van Driessen. En Miller stop ik niet in m'n handtas. Lispector heb ik gedurende langere tijd in m'n handtas overal mee uit genomen tot het boek nog voor ik er zeventig bladzijden in gelezen had tot de draad versleten was. Dus dat doe ik geen tweede keer. Twee is veel. Ik parkeer de auto aan het water. Wat verderop in de straat, de kant die ik op moet, is herrie. Drie lamzakken van een jaar of dertig slempen over het voetpad ter linkerzijde. Ik maak me onzichtbaar, stap ter rechterzijde achter de geparkeerde auto's door, passeer de tot de begane grond neergehaalde rolgordijnen van het bakkerijtje van Claudine en als ik de deur van de kroeg naar binnen openduw is er Monk. Eerst leek het alsof de keet tjokvol zat, maar er is een tafel vrij, eentje vlak bij het gasvuur. Miller komt op het ronde tafeltje. Oud tafeltje, kromme pootjes. Ik berg me op in het geroezemoes, kijk ongeorganiseerd om me heen, herken een van de meisjes. Er zitten ook mensen op het terras en niet eens weinig. Gek met dit weer. Ze roken. Het plaatje van Monk is Monk Plays Ellington uit 1955. Monk Plays Ellington met Pettiford op bass en le Douanier op de cover.

zilverhof 34 [2]






zaterdag 11 februari 2017

plekken

5.042 El Arenal [Mallorca].
Indians netting fish on the Columbia River, Oregon. Another André original.
Turnhout. Kazerne Majoor Blairon. Erekoer.
Schilthorn 2970m / 10.000 ft. Eiger, Mönch und Jungfrau.
Prüm / Eifel. Jügendherberge. Geadresseerd aan de familie Van De Ven te Vosselaar. Verklarende notitie: Paastocht 1980.
Mallorca (Baleares). Palma. - Vista aérea de la ciudad. En primer término, el Castillo de Beliver. N°1.015. 
Düsseldorf. Nordpark. Postzegel verwijderd. Afgestempeld in 1961. Datum: 11 juni 1961.
Maderno. Lago di Garda - Piazza S. Marco. Geadresseerd aan de familie Van Bruggen te Turnhout. Hubert, Maria.
Gletscherhäusl Hohe Mut (2670m) mit Blick auf den Gaisberggletscher, [ ], Tirol. Afgestempeld in restaurant Gletscherblick Hohe Mut en verzonden naar de familie Van Bruggen door, omgekeerde volgorde, Maria, Hubert.
1410 - Le Lion de Waterloo. Vue aérienne. De Leeuw - The Lion - Der Löwe.
Mallorca, El Arenal.
Holland in bloementooi. Holland in flowerdecoration. La Hollande en parure des fleurs. Holland in Blumenschmuck. Gedrukt te Sleewijk.
5035 Nice. La Promenade des Anglais. Postzegel verwijderd. Afgestempeld in Antibes. Zonnige groeten van Paul en Ingrid.
Costa Brava. Playa de Aro. Vista general. Zonnige groeten uit Spanje van Godelieve, Paul, Dirk, Geert, Jan en Irene.
Benidorm. N°8. Met vele beste groetjes uit het zonnige Benidorm.
Camp Lac Noir - Schwarzsee (FR) 1050m.