maandag 31 december 2018

pas geverfd

                       3
In het bijzijn van twee personen, een hond, kamerplanten, waarvan hij er enkele kent, andere niet, een zangvogel, het boek.¹

Wat hij theater noemt, geeft A, dan B, dan opnieuw A, dan B, dan opnieuw A waarop B volgt, dan A en op A volgt B en op B volgt A, waarop B volgt. Als B uitgesproken is, volgt A.
Het is slecht theater. Beter theater hebben we niet. B volgt op A en A volgt op B. Vraag, antwoord, Poesjkin struikelt over Charms, Charms over Poesjkin².

[1] Het boek : New and Collected Poems (1931–2001), Czeslaw Milosz, Penguin Books, Modern Classics, 2005.

Halfnegen. Het slechte theater van A en B. Christmas tree Toys, paper, perfume Lots of shops³ [] Hoewel het, zoals uit een eerste, oppervlakkige beschouwing blijken zou, helemaal nergens voor nodig is, heb ik vier boeken bij,
Confabulations John Berger,
Around the Day in Eighty Worlds Julio Cortazar⁴,
Die letzten Tage der Menschheit Karl Kraus,
New and Collected Poems Czeslaw Milosz, (a); (a) omdat (b);

die natuurlijk ook alleen maar deed wat iedereen deed, het theater van de algemeen geldende spraakkunst,

EIN ZEITUNGSAUSRUFER : Extraausgabee –– ! ZWEITER ZEITUNGSAUSRUFER : Extraausgabee! Beidee Berichtee! EIN DEMONSTRANT (der zich von einer Gruppe den Prins Eugen Marsch singender Leute loslost, ruft mit hochroten Gesicht und schon ganz heiser unaufhörlich) : Nida mit Serbieen!⁵ [ ] Met theater opgegroeid, met dit soort theater. Le plat du jour: eerst A, dan B. Eerst het voor-, dan het hoofd-, dan het na, en als dat gebeurd is, de verwarring, spraakkunst, en in die verwarring opnieuw A en B, de gebruikelijke volgorde en ♺ manieren om van alle van die standaardvolgorde afwijkende geplogenheden toch weer de gebruikelijke te maken.

Afb. Karl Kraus. Künstler und Poeten, Porträtzeichnungen von Oskar Kokoschka; Buchheim Verlag 1954; blz. 30–31.

[2] Strikt volgens de wetten van het Hollywooddrama is het een reguliere plot. De plants (iets wordt aangebracht) en de pay-offs (de verwachting wordt ingelost) [ ]; Anoniem eerste helft 21st eeuw; het balanseer 2013; blz. 14–15.
[3] De eerste a van Cortazar, een a met opwaaiend kluifje :
á.
[4] Walter Benjamin's Archive; Verso 2015; Fig. 4.16.
[5] Karl Kraus, Die letzten Tage der Menschheit; Suhrkamp 1986; blz. 69.
[6] Alberto Manguel, Packing My Library; Oxford University Press 2018; blz. 8. Bladzijde 72 : This double bind, the promise of relevation that every book grants its reader and the warning of defeat that every boek gives its writer, lends the literary act its constant fluidity.
[maar dit is niet wat ik zocht]

Omdat ik (b) twee van bovenvermelde boeken bijna uit had, (c) mij niet herinneren kon, (d) eerst nog een douche wilde nemen, (e) er niet uit was of ik, (f), het wordt (e) Omdat ik er niet uit was, optie (e) dus, of ik in Cortazar, Kraus, Milosz of Berger wilde lezen; Kraus niet zonder zwarigheid. syn. moeilijk, aangezien ik, Kraus vergeve het me, de Duitse spraak- en schrijfkunst onvoldoende beheers; Berger dan
[in een meer zorgvuldig of zakelijk geordende papiermassa misschien zo te vinden tussen Benjamin en Bernhard]; stond lange tijd onopvallend, in hoge mate onbeduidend? en zonder het beoogde doel bereikt te hebben, ergens halverwege een plank; iemand die zei dat het één van haar favoriete auteurs was; & all I need, zoals Alberto Manguel opmerkt, all I need is time and the chance to find it⁶; En. –– En. Niet alleen Kraus, Milosz, Berger, ook Tokarczuk, Miller ook, ook Markham, ook Burroughs [ ] En het hadden er meer kunnen zijn, Nog meer [ ]
Maar het had natuurlijk weinig tot geen zin om alleen voor die feestelijke avond twee dozijn boeken uit te kiezen, daar een half uur mee bezig te blijven, Miller ? Markham ? Kraus ? en wat van Miller ...  of toch maar Berger? en het belangrijkste element over het hoofd te zien, het mes waarmee de oesters geopend en van hun baard ontdaan zouden worden. Hebben we niet, had de gastvrouw me op het hart gedrukt.
Als er plekken zijn, plekken die meer dan andere plekken in aanmerking komen⁷, dan zijn er ongetwijfeld ook momenten die meer dan andere geschikt zijn om een boek te lezen.

[7] en toch lijkt nu het idee je wel aantrekkelijk, te zitten lezen op het zadel, terwijl je boek rust op de manen van het paard, of misschien zelfs hangt aan de oren van het paard, aan een speciale riem. Met je voeten in de stijgbeugels moet je toch heel lekker kunnen zitten lezen; je voeten omhoog is een eerste vereiste om van het lezen te kunnen genieten. Italo Calvino, op. cit. blz. 5.

zondag 30 december 2018

pas geverfd

                       2
Naast het lichaam van iemand die hij niet of niet goed kent, in een houding die normaal gesproken de slaaphouding genoemd wordt, hoewel die doorgaans liggende houding nog door tal van slaapgewoontes beïnvloed zou kunnen zijn.

Als er geen licht in de kamer is, een kamer die zich op het eerste of tweede van een rijhuis bevindt, of op het derde, is er het gele licht van een nachtlampje wat zich in de hotelkamers waar hij soms langere tijd verbleef niet zelden vlak boven het hoofdeind van het bed bevond; als dat er niet is, is er het licht van het mobieltje of van een iPhone, van de laptop of van een wekker; als dat er niet is een zaklamp. Hij herinnert zich een hotelkamer in het Quartier Latin, waar toen, vermoed hij, het hoofdkwartier van Charlie Hebdo gevestigd was, waar hij op wat een eenpersoonsbed was meerdere lichamen aantrof en uitwerpselen in de doorgang naar de toiletruimte. Het pand is geen militair doelwit en het individuele beginsel aan de verre rand van het slaapmeubel, iemand die hij ongetwijfeld al wel langer kent, of niet kent, wat op hetzelfde neerkomt, is meer dan waarschijnlijk, hoewel dat bijvoorbeeld niet uit kledingstukken of andere bijhorigheden afgeleid zou kunnen worden, van een lagere middenklasse. Nadat zijn blik zich na verloop van tijd heeft aangepast aan de in de kamer heersende duisternis, hij heeft zich uitgekleed, zit naakt op de rand van het bed, maar ook dan alleen als hij zich inspant (het mobiele transmissie-apparaat waarover hij meende te beschikken was er eentje dat door meer marktgevoelige soortgenoten spontaan prehistorisch genoemd zou worden), is er behalve de bleke rechthoek van het boek, hij weet op welke bladzijde het openligt, alleen de nog blekere glooiing van een lichaam dat met de rugzijde naar hem toe ligt, een deken dat half over het naakte lichaam heen ligt, en één muur, die aan het hoofdeind van het slaapmeubel, die in het schijnsel van de afnemende maan vaalwit oplicht.

pas geverfd

waar boeken gelezen worden

In de trein. Op het toilet. Op een zitbank in het stadspark. In de cafetaria van Antwerpen Centraal. Aan de oever van de Thames. Vroege namiddag. In bed. Op een boomstronk. Net voor het slapengaan. Koortsig. Aan de oever van een bergstroompje. Aan een keukentafel. Net voor het recital begint. Have you read Reading Louï? An Introduction to the Opinions of Louï the Reading Featherweight. In bad. In een trapportaal. Halverwege de trap. Na het verwijderen van de geschenkverpakking. In de wachtkamer. In de loopgraven. Tijdens het draaien van een Road Movie, in de kantine. In Between Acts. In de lounge van het driesterrenhotel. Op een keistrand. In een lijnbus, rechtopstaande pose tussen de ruggen van medepassagiers. Tussen twee gangen door. Aan een straathoek. Rookpauze. Op een zitbank in het Museo del Arte Contemporaneo. Au bord de la mer. Minouche. On Fifth Avenue. Schrijven aan het stuur van de auto kan, lezen niet (omdat je niet hoeft te weten wat je schrijft). Slenterend. In het restaurant, tot de kelner je eindelijk opmerkt, en dan nog anderhalve bladzijde. Natuurlijk, de ideale leeshouding moet nog uitgevonden worden. Vroeger lazen ze staand, achter een lessenaar. Ze waren gewend te staan. Zo rustten ze uit als ze moe waren van het paardrijden. Niemand heeft er ooit aan gedacht op een paard te lezen;¹ Vallend. ga zitten, strek je uit, rol je op, ga liggen. Ga liggen op je rug, op je zij, op je buik. In een stoel, op de divan, op de schommelstoel, in een ligstoel, op de poef.² In het wassalon. NEEM EEN KOFFIE TERWIJL U WACHT. DEZE IS GRATIS!!! In die bakkerij dus. In de cafetaria van Edinburgh Centraal waar aan een belendende tafel iemand voor een schrijfmachine zit. Driemaals daags voor en na het klaarkomen. Op een rotshoogte boven Okanoogan Lake. In de kajuit van een onderzeeër. Achter een struikje hurkend. In het redactielokaal. Voor en na de koffiepauze. In een luchtballon. In een boekwinkel. Op zolder. In een leeszaal. Voor de kachel. In de kachel. In een spiegel. Voor het vuurpeloton. Laatste wens: alles van Musil of alles van Modiano lezen. Op het tapijt in de bestekamer. In een bushokje. Op het terras van La Brasileira. Aan de rand van een geploegde akker. Anderhalve bladzijde in Het recht op luiheid.³ In het rooksalon. Onder de salontafel. In een schuiflade van het bureau.⁴ Aan de piano. In een wegrestaurant. Halverwege het traject. Onderaan de bladzijde.

[1] Italo Calvino, Als op een winteravond een reiziger; Bert Bakker 1982, blz. 5.
[2] Op. cit., blz. 5.
[3] Paul Lafargue, Het recht op luiheid; Arbeiderspers 1974 [Synopsis]; Eerste zin : Een zonderlinge waanzin heeft de arbeidersklasse bevangen van de landen waarin de kapitalistische beschaving overheerst. Deze verdwazing sleept in haar gevolg de individuele en sociale ellende mee die sinds twee eeuwen het droeve mensdom martelen. Deze waanzin is de liefde voor de arbeid, de woedende hartstocht om te werken, [ ]
[4] Godfried Bomans, De avonturen van Bill Clifford; Elsevier 1962; bladzijde 16 : "Als ik zeg: in uw bureau, dan zit hij in uw bureau. Doe het linkerdeurtje open." [ ] "wat deedt ge daar, Dick?" "Ik nam eens een kijkje," verontschuldigde zich de ellendeling.

zaterdag 29 december 2018

food matters [finale]

Je staat op het punt in Als op een winteravond¹... [ ] een expo-bezoeker de finissage van het vijfhonderdtachtigste – of liever, van het vijfhonderdnegenenzeventigste² – project van croxhapox betreedt –– In Sint-Petersburg? vroeg iemand. Nee, zei de persverantwoordelijke. Het kan in Gent zijn ook he, [ ] Hierboven : de late uurtjes.
Enkele uren eerder hadden het Brusselse duo Bram & Bram en meteen daarna Cassecouille, een Gents bandje, de avond op gang getrokken :
Hard core nummers, ook iets Spaans voor zondagavondsetting, Seventies? euh, Early Nineties? nee, resumeert een waarnemer, herinner ik me niet, stevige bass, lekker stevige vocals, provocatief, sexy, de hele band uitgedost in ouderwetse pyjama's. [background : een muurschilderij van het Astridcollectief] In een uithoek van de keet, vlak bij het barmeubel, hadden we een standje met crox-publicaties neergepoot, waar naast legendarische edities – zoals die van Johan Joos en die van Dirk Zoete uit resp. 2009 en 2014 – ook de dummy van Food Matters doorgenomen kon worden. Food Matters het boek verschijnt begin volgend jaar.
Na Cassecouille (met dansvoer op en naast het podium), en Frateur
en Morrens in between both acts, trad Lucky Green Camels aan, leden van het Astridcollectief, bluesy jazz hiphop met latino dressing. When I awoke at night in the dark,
the world was nothing more than a single mute question. It might be that this question, though I didn't know it at the time,
sat in the pleats of the plush curtains which hung from my door to keep out the noise. It might also
It might also be that a reflection was its kernel, which sometimes sat in the brass knobs which crowned the foot of my bed. Maybe it was just the residue of a dream
that had solidified upon awakening.³ – Quel est le contenu du message photographique? Qu'est-ce que la photographie transmet? Par définition, la scène elle-même, le réel littéral. De l'objet à son image, il y a certes une réduction : de proportion,
de perspective et de couleur.⁴ Een perspectief, proporties, kleuren die bedolven worden onder een solide dreun, de pletwals van het eclectische Frateur & Morrens Party Deejay Duo. Tijdens de openingsavond, een maand eerder, waren de speakers van Morrens uiteengespat. In de lavatory intussen,
wat niet iedereen opgemerkt zou hebben, ging het er net zo hevig aan toe. En dan moest Emilie nog aan haar performance beginnen.




[1] Italo Calvino, Se una otte d'inverno un viaggiatore – Als op een winteravond een reiziger; Uitg. Bert Bakker 1982. Eerste zin : Je staat op het punt in Als op een winteravond een reiziger te beginnen, de nieuwe roman van Italo Calvino. Ontspan je. Concentreer je. –– Verrukkelijke eerste zin die evenwel toch de duimen leggen moet voor deze : BUT let me tell you about another, even more curious adventure, eerste zin van Cosmos van Witold Gombrowicz.
[2] Uit het 7 x 3 project, een reeks in situ creaties op locatie Zilverhof 34 [september-december 2018, laatste projectmodule van croxhapox op deze locatie, gedirigeerd door Anyuta Wiazemsky Snauwaert, Maarten Van Luchene en Stijn Van Dorpe], verdween de zesde, een window expo van Eva Dinnewith. Creaties die wel plaatsvonden : Milou Abel, Bram Borloo, Stan D'Haene, Remi Verstraete, Maarten Herman.
[3] Walter Benjamin, The Storyteller; Verso 2016; CHAPTER 16 The Moon, The Dream, blz. 58.
[4] Roland Barthes, L'obvie et l'obtus; Du Seuil 1982; blz. 10.

neologismen [deel 1]

Pollutiepolitie.
Politiepollutie.

corruptieschandaal :
Schandaalcorruptie. Een lekker voorbeeld van schandaalcorruptie is het rightwing snoodisme van de ME TOO club.
Snoodisme : neoliberaal snobisme, vb. uitpakken met cijfers, statistieken en fake theorietjes die de klimaatopwarming ontkennen, of, sluwer, die met verzonnen statistiekjes aantonen dat de opwarming van de aarde geen moer met de industriële wedloop te maken zou hebben.
Snod : neoliberale snob.

Schandaalpolitiek. Een politieke schande. Betekenisloosheid.
Hersenbevuiling.
De politieke oplossing. Opties ... Geen enkele.
Liquidatie van alle artikelen.
Pakidioot.
Smoelkermis.

Randnotitie.
Notitierand.

Television on the radio.
nul geopende doorlaatklepjes

Aanpassing van het planetaire beleid op snelheidsovertreding en parkeerboete : E = MCrªp.

Tautologie, gewestelijk totelogie, vb. bvb. bv-bvba.

Maïstijd. (zijn, haar)
Reistijd.

Is er, los van televisie, een ander woord voor cerebrale paralyse?

vrijdag 28 december 2018

pincel heads


tandpasta

Over het bewaren van lege tubes tandpasta had ik tot voor kort ... intussen heb ik The Books in my Life van Henry Miller voor me; het ligt open op blz. 106–107; Miller heeft het over Giono.
The Books in my Life zit in een aantal stillevens die ik aan het begin van de zomer schilderde, het duidelijkst, de cover is voor minstens de helft zichtbaar, in Rachel said, I'm sure I left my glasses on this table, But they're not here now, John said. Ik had amper 50 bladzijden in het boek gelezen. It was in the days before I undertook to write, I must confess, that reading was at once the most voluptuous and the most pernicious of pastimes, & The most important factor in the appreciation of any art is the practice of it; niet eens tien bladzijden dieper in het boek een bladwijzer die onbedoeld de eindmeet aangeeft ... Twee jaar later, het is een van die boeken waarin ik traag lees, ligt het open op bladzijde 106–107 en onderaan bladzijde 106 lees ik het volgende : 'When a person has a pure breath,' my father said, 'he can put out wounds all about him like so many lamps.'/ But I was not sure. I said, 'If you put out all the lamps, Papa, you won't be able to see any more.'/ At that moment the velvet eyes were still and they were looking beyond my glorious youth./ 'That is true,' he replied,' the wounds illumine. That is true. You listen to Odripano¹ a good deal. He has had experience. If he can stay young amongst us it is because he is a poet. Do you know what poetry is ; Do you know that what he says is poetry? Now listen. I, too, have had my experiences, and I tell you that you must put out the wounds. If, when you get to be a man, you know these two things, poetry and the science of extinguishing wounds, then you will be a man.' Op een dag, besefte ik voor die dag er aan kwam, is één van de lege tubes tandpasta, die ik om geen andere reden bewaar (of al die lege tubes samen), voller dan de nieuwe, pas gekochte tube.

[1] The page "Odripano" does not exist. You can ask for it to be created. There were no results matching the query. L'article "Odripano" n'existe pas sur ce wiki! Il n'y a aucun résultat correspondant à la requête. Crea la pagina "Odripano" se questo progetto. La ricerca non ha prodotto risultati. Si consideras que este articulo deberia existir y dispones de fuentes fiables, puedes crearlo teniendo en cuenta nuestros pilares y, si quieres, usando nuestro asistente. [Wiki] Odripano, Franchese Odripano, komt bij Miller aan de oppervlakte als hij het over Giono heeft, blz. 103 van bovenvermeld boek : 'Here is an impassioned utterance made by Giono in Blue Boy. It may throw a little light on the nature of his revolt. It begins' :' [ ]; er volgt een citaat dat bijna een bladzijde neemt – een novelle zou zich tot citaten kunnen beperken : in die ene brief die ik van MacLow ontving, schrijft hij dat hij alles wat hij schreef van anderen had; het lisible – scriptible van Barthes, wat ook bij Borges, meen ik, nadrukkelijk aanwezig is, het lezen maakt een tweede schriftuur, ook als het schrift, het verhaal, de manier waarop, zo dominant is dat er ogenschijnlijk weinig ruimte blijft voor wat anders dan wat de auteur geschreven lijkt te hebben; de ruimte van het boek is dat het gelezen wordt en hierdoor nooit hetzelfde boek is. Miller : Wisdom can never be transmitted from one to another. And in the ultimate do we not abandon wisdom for love.

maandag 24 december 2018

kerst

Wat – Wat – Wat – Wat gaan we met Kerstmis doen.
Met Kerstmis...
Kerstmis ...
Met Kertsmis
Neuken, kalkoen
Neuken
Neuken die kalkoen.

woensdag 19 december 2018

woensdag 19 december

Ik heb een flat white besteld en lees in Beryl Markham, lectuur die onderbroken wordt door wat aan een belendende tafel gebeurt. 'Eigenlijk vind ik ... ,' zegt de moeder – 'De situatie is ...,' – 'maar eigenlijk, eigenlijk vind ik dat ...,' zegt de moeder – 'en ik ging er ook wel in mee ...,' – Een wandelbusje hobbelt langszij. Aan de achterzijde van het oliebollenkraam licht een kerstboom op. Ik heb zin in oliebollen, staar naar de neonkerstboom, schuif een bladwijzer in Markham, waarin ik op bladzijde 96 zit. Later /A/ met iets dat ze online vond : ¹Wat zich aan werkelijke actualiteit aan het vormen is, onder de onvruchtbare oppervlakte van het modieuze en het allernieuwste, de uitbuiting daarvan kunnen we beter aan de dagbladen overlaten –, en dit onder volstrekte verwaarlozing, als dat nodig blijkt; waar ze ook nog het volgende aan toevoegt, na drie, vier fragmenten uit The beautiful Poetry of Donald Trump : ²Alleen in de subjectieve ervaring van alledag, vonden de situationisten, kun je je ontdoen van de fantasmagorieën en de routines waarmee de laat-moderne samenleving de mensen besmet.
Nog een wandelbusje komt langszij. Behalve iemand aan het stuur zit in het busje helemaal niemand.

[1] Walter Benjamin, missietekst voor Angelus Novus.
[2] Guy Debord.

zondag 16 december 2018

zondag 16 december

Describing something is like using it – it destroys; the colours wear off, the corners lose their definition, and in the end what's been described begins to fade, to disappear. This applies most of all to places. Enormous damage has been done by travel literature – a veritable scourge, an epidemic.¹

in die nog niet helemaal van de maatpaknarren van de blauweluchtindustrie bekomen laatste eeuw
Voor Marcus Aurelius, Met Marcus Aurelius, Na Marcus Aurelius,
alles met en na: ultra soepele gemakkelijkheidsoplossing.
De dinosaurus uitgestorven? Niet voor zover ik weet. De soort werd hier en daar wat opgelapt, DINO LTD & SONS. In

what's been described ––ROS: Heads.² Sixteen heads in the cupboard³ ––(He picks it up and puts it in his bag³;
Zou niet bestaan hebben. Kon niet benoemd worden. Is niet wat er stond.
––The process is repeated.)

[1] Olga Tokarczuk, Flights; Fitzcarraldo Editions 2018; blz. 75.
[2] Tom Stoppard, Rosencrantz & Guildenstern are dead; Faber & Faber 1967; blz. 7–8.

[3] From a lyric by The Singing Painters; Friday Night Dinner : Sixteen heads in the cupboard make a lot of noise / make a lot of noise / make a lot of noise /

zaterdag 15 december 2018

zaterdag

                       1
n Koude dag. Boven het daguitstapje een grijs plafond, mist in dikke plakken, Finnigan's Wake van & naar kust, beton. Grepet in het hoofdkwartier; the fields are (ik sla open, lukraak, lees) mottled, marbled – one's perceptions blow out rapidly like air ballsª expanded by some rush of air, and then [Virginia Woolf, Evening over Sussex: Reflections in a [from a Motor Car?]; The Death of the Moth and Other Essays; Penguin 1961; p. 13], a : een vlekje, het ondefinieerbare, rouille, uitwerpsel, of : b : wat er gebeurd was als x- nooit met y-as te maken gehad had willen hebben (bijvoorbeeld omdat een van beide van nature niet in staat is tot utilitaire compromissen). ––– If I had any doubts, or rather hopes, they are dispelled. What could we possibly have in common except our situation? (They separate and sit.) ––– [Tom Stoppard, Rosencrantz & Guildenstern are dead; Faber & Faber, 1967; p. 35–36] Penhoornschelpen zoeken op een door polaire steekproeven belegerd Noordzeestrand.
We betreden het geroezemoes, beraadslagen. De uitbaatster somt op wat ze hebben: mosselen, pladijs, tong, steak, noordzeepils. Geen brochures, geen dagkaart, geen toerisme. PoppoLou, Joyce à l'Ostendaise, een schaakpartijtje tussen linker- & rechterhand, bierviltjes met het logo van Cristal Alken, een kerstboompje, Salvatore Adamo, hees, later Joe Dassin en een niet in de definitieve biografie van Pessoa opgenomen reisfoto. Lequet op z'n Oostends.
                       2

[ ]

deel (van een boekwerk) ––––– in opgerichte houding op voeten (of poten) rustend, ter uitdrukking van een zuiver plaatselijke betrekking tussen entiteiten,
waarbij het ene als subject met de bovenzijde van het andere in aanraking is of komt,
sub of ob : gehakt vlees bestaat als (is) bewaarplaats – met een reden of zonder die reden – voor lijfgoederen
(ook andere persoonlijke eigendommen kunnen) & het dichtstbij zijnde van alle geslachten : de derde persoon enkelvoud; Zo tot rust gekomen stond Kaplan, hij had een koffer naast zich, er was een zwakke tot matig zwakke westenwind, wolkenmassa's dreven lanterfantend landinwaarts en uit een van de tuinen aan de overkant van het wegdek, verborgen achter gemillimeterd strakke hagen van inlandse of uitheemse herkomst, was een struikje in nabehandeling; [ ,z,,z,z,z,,z,z,z,,z,z,,z,z,z,,,z,z,z,,z,,,z,,,zz, Korrelig inventaris van die eerste indruk. Een slungelige kiel drentelde over het gazon. Iemand in zonder breedhoek niet als zodanig waar te nemen kooi, Motorrijwiel haaks op het voetpad, spijkerbroek met vrouwelijke geslachtskenmerken. EXIT had ook een dorp kunnen zijn. Steekproef.

vrijdag 14 december 2018

les opgelopen tijdens middagdutje

                       2
Ze hadden nog een exemplaar. Het eerste was ik kwijtgeraakt. Van de paar duizend boeken die ik had toen Dovlatov op een avond; nu ja, net geen tweeduizend – Dovlatov die er na het tweede of derde hoofdstuk de brui aan gegeven had; er zonder instemming met een ander vandoor was; seismografische activiteit gereduceerd tot niet met het blote oog; zei ik tweeduizend? een niet langer met het blote hart waar te nemen natrillen.
In de eerste cirkel was gestofzuigd, zo grondig dat met de neten en de fobieën ook het schorre gelach verwijderd was. Net als alle andere cirkels, die zich onder de eerste bevonden, een betonnen constructie, negen verdiepingen diep, een netwerk van smalle gangen in een zuurgroene coating en smalle, rechthoekige ruimtes met één zijde die op een geasfalteerd plein met schriele boompjes uitzag. Zei ik tweeduizend? Maak er vijftienhonderd van.
Van die bedenkelijke hoeveelheid had ik er al bij al misschien vier- of vijfhonderd gelezen, meer niet, misschien niet eens driehonderd. Statistisch bekeken had ik meer van Paustovskij gelezen dan van alle andere Russen samen. In tegenstelling tot gladdere soortgenoten was ik aangewezen op het plaatselijke marktaanbod; de online superette bevond zich op een andere verdieping, waar het beton dwars door de aardbol heenstak, en Dovlatov, Bakin en Pelevin zouden zich pas voordoen als het uitgeverijtje van een of andere misantropofiele gek zich over het nog gladde uitwerpsel boog.

To do everything: man in a filty appartment surrounded by unpaid bills, unanswered letters, jumps up and starts washing dishes and writing letters. To do nothing: he slumps in a chair, jumps up, slumps in chair, jumps up. Finally slumps in the chair, drooling in idiot helpnesless, while he looks at the disorder piled around him.⁵

Het marktaanbod: boeken-van-de-week, hardware, kook- en reisboeken, software.

In m'n stamkroeg, die avond, aan de biljarttafel, waar meestal wel een of twee mukkers rondhingen die voor een partijtje te vinden waren, had ik altijd een boek bij; als er geen tegenpartij was, nam ik aan een tafeltje in een van de hoeken plaats en zat ik een uurtje in Pelevin of Dovlatov te lezen. Die avond gaf Dovlatov. Ik had net het tweede of derde compromis voor me, Mijn vaste metgezellen zijn mijn fototoestel, stond er, bijvoorbeeld, bladzijde 12, en een poëziebundel van Alexander Blok,⁶ toen toch iemand binnensloeg die aan de keu wilde en na dat partijtje, waarop bijna altijd nog een partijtje volgde en dan nog eentje, toen ik om een of andere reden het hoekje opzocht waar ik Dovlatov had laten liggen, was hij ervandoor.
In de Fnac in de Veldstraat had je midden jaren negentig tot halverwege jaren nul 21ste eeuw een Ruslandkenner; het was alleen dankzij zijn erudiete gesnuffel dat ze in de brainware superette naast Dostojewski wel Dovlatov hadden gehad, twee exemplaren van dezelfde editie; toen ik na de diefstal als eerste ding die dag op zijn verdieping langsging, was het er nog, dat tweede exemplaar. Gisteren pas ontdekte ik dat het, anderhalf decennium na aankoop, nog zo goed als nieuw was. Niet aangeraakt, hoogstens om het op het derde tussen Dostojewski en Duras te plaatsen. [ ]

William S. Burroughs, "The Revised Boy Scout Manual", An electronic Revolution"; The Ohio State University Press, 2018; p. 61.
⁶ Op. cit. blz. 12: 'Hoe ben je hier beland?' – 'Reis je alleen?' – 'Waar ben je zoal geweest?' – 'Wat zijn je verdere plannen?' – Fluidity, mobility, illusoriness – these are precisely the qualities that make us civilized. Barbarians don't travel. They simply go to destinations or conduct raids. [Olga Tokarczuk, Flights; Fitzcarraldo Editions, 2018; p. 58

dinsdag 11 december 2018

les opgelopen tijdens middagdutje

                       1
Waarde en hooggeachte Leonid Iljitsj. Graag wil ik een
verheugende gebeurtenis met U delen. ––– Ik tref het zinnetje bovenaan bladzijde 74 in Compromissen van Sergej Dovlatov.¹
Sergej Donatovitsj Dovlatov, geboren in Oefa in 1941. Niet in de index van Literary Russia,² waar hij op bladzijde 487 had moeten staan, na Dostoevsky. Bezweken aan een hartstilstand, in New York, waar hij voor een Russisch krantje werkte, enkele dagen voor zijn negenenveertigste verjaardag. Waarde en hooggeachte Leonid Iljitsj, lees ik,

¹ Sergej Dovlatov, Compromissen; M Bondi, 2001. Bladzijde 5 : VOOR N.S. DOVALTOVA, VOOR ALLE ONTBERINGEN! ...En zat ik zonder werk. Ik dacht, moet ik misschien voor kleermaker gaan leren? Het was me opgevallen dat kleermakers altijd een goed humeur hebben.
Ik kwam Loginov van de televisie tegen.
'Hallo. En, hoe gaat 't?'
'Nou, ik zoek werk.'
'Er is een vacature bij de krant: de Wachtpost van het Vaderland. Noteer deze naam: Kasjirin.'
'Is dat die kale?'
'Kasjirin is een ervaren journalist. Een vrij zachtmoedige man...'
'Stront is ook zacht,' zei ik.
'Hoezo, ken je hem?'
'Nee.'
'En je zegt... Noteer z'n naam.'
Ik noteerde de naam.

² Rosamund Bartlett & Anna Benn, Literary Russia, A Guide; Overlook Duckworth, 2007. Als Dovlatov er niet in staat, wie hebben ze dan nog meer over het hoofd gezien. [Brodsky on Dovlatov (from the English version of Wikipedia)) : He is the only Russian writer whose works will be read all the way through; ((waar ook nog het volgende staat : Dovlatov's rule that, as he said "limited the prosaic just like rhyme limits the poet" –– slightly oulipozoïc –– was to build the sentences so that there where no two words with the same letter. [ ] There's a rule with Guides as well, don't trust any of it.
³ Robert Musil, Het posthume werk van een levende; Meulenhoff, 1987. Blz. 74. 
Bladzijde 75: Want al heeft het woord 'schrijver' in de geschiedenis van het denken momenteel haast niets meer te betekenen, komende generaties zullen de sporen ervan onverwacht en onuitwisbaar terugvinden in de geschiedenis van de economie. Staat men even stil bij het aantal mensen dat vandaag de dag leeft van het woord schrijver, dan is men de eerste tijd nog niet klaar, ook als men de wonderlijke leugen buiten beschouwing laat dat zelfs de staat beweert geen andere taak te hebben dan de kunsten en wetenschappen tot goddelijke bloei te brengen. "–the first texts of history contain no philosophical insights, no poetry, legends, laws, or even royal triumphs. They are humdrum economic documents, recording the payment of taxes, the accumulation of debts and the ownership of property." (Yuval Noah Harari, Sapiens; p. 138)

het is het achtste compromis,

De persoon die Compromissen van me gejat heeft, enkele dagen nadat ik me het kleinood op aanraden van een Slavofiel aangeschaft had, heeft zich ongetwijfeld kostelijk geamuseerd of had brute pech. Musil maakt melding van een min of meer vergelijkbare disruptie.³ Niet ondenkbaar is dat door het derwijze bemachtigen van een object de nog te bedenken quizvraag voor de dief geen ander dan het toch al bekende antwoord gaf.

Waarde en hooggeachte Leonid Iljitsj. Graag wil ik een verheugende gebeurtenis met U delen. In het afgelopen jaar is het me gelukt ongekende arbeidsresultaten te boeken. Ik heb van één koe een record aantal melk gemolken.
    En er is nog een verheugende gebeurtenis in mijn leven gebeurd. De communisten van onze boerderij hebben mij eensgezind tot hun lid gekozen! [ ] Linda Pejps.

Waarop Breznjev het volgende geantwoord zou hebben : Waarde Linda Pejps! Mijn kameraden en ik danken U uit de grond onzer harten voor de geboekte successen. [ ] Staat U ons toe U eveneens van harte te feliciteren met die onvergetelijke gebeurtenis:⁴ toetreding tot de gelederen van de Communistische Partij. Immers, de Partij is de avant-garde van de sovjetmaatschappij, haar roemrijke voorhoede.

Het onuitstaanbare fascineert. Geen uitvinding was zo vrijblijvend als de guillotine. Stadsrenovatie. Wachten op een oorlog en hopen dat ze alles platgooien. ––, I am obliged to wait before crossing back home while a massive crane hoists metal support beams several floors above the café, bringing to mind the opening scene in La Dolce Vita where a helicopter transports a life-size figure of Christ above the urban rooftops of Rome. [Patti Smith, Devotion; Yale University Press, 2018; p. 7–8]

maandag 10 december 2018

misantropofiele compositie

In het boek heb ik over een museum gelezen, zei ze.
In het museum heb ik een nog beter boek gelezen, zei ik.
Bedoel je één museum of veel musea, vroeg ze.
Is veel in musea gelopen wat je bedoelt, of
ik ben snel uit het museum weggegaan.
Ben je jong en onervaren, dan heb je daar geen tijd voor.
En wat heb jij gisteren gedaan, wou ze weten.
Ik heb zes uur naar dat ene werk staan kijken, zei ik.
Als project zijn we toen naar huis gegaan.

zondag 9 december 2018

1.014

1.014. Stilleven met treinticket en sigaret. Olieverf 72 x 89. [2018]

zaterdag 8 december 2018

maandag

Transcriptie van Sunday 1 October, The Diary of Virginia Woolf, Volume 5, p. 239; OCTOBER 1939

Het soortelijk gewicht, de aantallen, de cijfers, de centimeters, volle bladzijden, halfvolle bladzijden, deze week, ook vorige week, Wat een gedrang! maar, wisselvallig, niets volledig. Alleen Nachtreiziger had geen moeite genomen;; een krankzinnige hoeveelheid boeken die in lichtzinnige stapelingen naast en op elkaar liggen. In de huiskamer! Tonnen. In de slaapkamer! Torenhoge stapelingen. In de kleinste kamer! In het werkhok! Ai. En met elk boek behoedzaam om te springen. Geen koffie op de omslag morsen, of, erger, er een bladzijde uitscheuren, nog erger, in de kantlijn een pittige opmerking noteren, het vraagteken bij een delicaat fragment; of zoals Verdegem deed, een analytische vingeroefening : alle overbodige fragmenten schrappen of aankruisen. Om een of andere reden had ik Misdaad en straf ter hand genomen. Een hele tijd op handen en knieën had ik eerst zitten bestuderen wat zich onderin de boekenkast bevond, er soms eentje aangeraakt, waarom? ongetwijfeld omdat ik iets op te zoeken had gehad, wat was ik intussen weer vergeten. Ik sloeg dus Misdaad en straf open, op zomaar een bladzijde sloeg ik het open : Het oudje hoestte en kuchte voordurend. De jonge man keek haar blijkbaar op een bijzondere manier aan, want haar blik werd ineens weer wantrouwend zoals daareven.
– Ik –– ik ben, mompelde de jonge man haastig, ik ben Raskolnikow, student – Zeker, meneertje, ik weet nog heel goed¹ [ ] Ik ––– Raskolnikov, student. En het niet niet het niet nog ingewikkelder maken. Of, (a), je wist hoe je een drukwerk van die omvang in een van de zakken van een regenjekker krijgen kon zonder op te vallen, niet alleen Dostojewski maar toch eerst Dostojewski (voor je bijvoorbeeld Avonden in een dorp in Dikanka proberen zou), of, (b), je wist het niet; en dan – maar wat dan; of; Als je geld had tenminste. (c) Geld.
Ook omdat veel Russen toen onvoldoende bekend, niet vertaald of nog niet helemaal dood waren, of te dood om er iets zinnigs mee aan te vangen; of, vooral, ook, nog niet aan schrijven toe waren; kortom, wat ik zei, wat zei ik ook weer, dat je als student, zoals ik zei, Dostojewski las je, Fjodor Dostojewski; waarbij ik voor de volledigheid opmerk dat lang niet iedereen wist waar die M voor stond. Met wat geluk had je een exemplaar in die van een bruine omslag voorziene van Oorschot vertalingen, of een recentere, of een goedkopere editie, of, niet te verwaarlozen denkpiste: als het tegenviel, zo'n voddig exemplaar met oude spelling; die had je toen ook en het waren bovendien vooral – om maar niet te zeggen in hoofdzaak – exemplaren van die interbellumantiquaria die op rommelmarkten en in tweedehandsboekenzaken circuleerden.
Nooit, besef ik nu, werd het woord student helderder en minder schroomvallig geformuleerd: ik, ik ben, Raskolnikov, Raskolnikov, student, student, student.
In mijn geval begon Dostojewski met De idioot, een belangrijke gedachte toen was dat ik me te ontwikkelen had, ik studeerde inderdaad nog, nadat ik eerst tussen Mann, Camus en Hesse door Een speler gelezen had, waarop Boze geesten volgde. En, dat herinner ik me nog, in een kamertje in Salzburg volgde, daar herbegon het, in een kamertje op het eerste boven een Weinstube, een Weinstube die zich vlak bij de Salz bevond; en het regende aan één stuk door, vijf weken aan een stuk regende het, tot het gezeik tot de onderste trede van het protestantse kerkje reikte waar een organist uit Basel aan het eind van het seizoen Die Kunst der Füge uitvoeren zou.

[1] F. M. Dostojewski, Verzamelde werken; van Oorschot, 1956; Misdaad en straf, blz. 11. Ik, misantropofiel, ben. De misantropofiel heeft één vuistregel: [ ]

vrijdag 7 december 2018

plekken

↑ Leipzig. Deutsche Bücherei Leipzig, Grosser Lesesaal. Foto: Strobel, Leipzig. Verbraucherpreis DM –,25. III/18/6 A 3 62 DDR. 13/2183 K. Echte Foto 110/62. Veb Bild und Heimat Reichenbach.
↓ Barcellona, Sicilia. George Hotel. T. 601.694. Aperto tutto l' anno. Tutte le camere con bagno e telefono. Ristorante. Bar. Riscaldamento centrale. Solarium. Ascensore. Garage proprio.
↑ Tenerife. Hotel Europe. Playa de las Américas. Groene postzegel van 1 peseta met een portret van het staatshoofd en postzegel van 12 pesetas met een marine die aan de verovering van de Canarische eilanden herinnert. Afgestempeld in Tenerife op 15 april 1980 in een postkantoor vlak bij Playa de las Américas. Geadresseerd aan iemand die in Oostende woont, in de Euphrosine Beernaertstraat op huisnummer 1. Beste Heer, staat er in komisch, zichzelf opvretend handschrift, Beste Heer, Wij zijn ai ai vrouwtje en ik vanwege ai ai komen & gaan het is verschrikkelijk warm ai ai dus vlug dit postkaartje afwerken en groetjes aan Madame Met ai ai een glas porto op de salontafel en doei.
↓ Fréjus-Plage. La plage et la promenade. Postzegel met gravure van de haven van Marseille, afgestempeld in regio VAR in 1957. Goed aangekomen! Prachtig weer! – Wat iemand met oog voor detail ongetwijfeld niet ontgaat, is dat ze in Fréjus reeds eind jaren vijftig snelbouwblokken hadden. En avant les Grenouilles.
↑ Saint-Raphaël. Côte d'Azur – French Riviera. La Plage. Geen bijkomende gegevens.
↓ Viareggio. Viali – Lungomare. The Avenues – Seaside Walk. Jaren vijftig. Geen bijkomende gegevens.
↑ Leipzig. Messestadt Leipzig. Georgiring mit Schwanentelch. Ring Géorgi et étang des Cygnes. Grossbild-Foto. Postzegel verwijderd. Afgestempld in Lucka op 13 september 1965. Bien le bonjour à tous de Lucka. Rose-Marie et Edith.
↓ Wien. Blick von der Höhenstrasse. Datumstempel onduidelijk. Jaren zestig.
↑ Monte Rosa. Postzegel verwijderd. Afgestempeld op 21 juli in Capolago.
↓ Nerja. Vista aérea del Balcon de Europa. Afgestempeld in Nerja. Bijkomende stempel, SERENA, dwars over de datumstempel.
↓ Leipzig. Deutsche Bücherei Leipzig. Alphabetischer Katalog. Opmerkelijk: ondertitel die bij het andere plaatje hoort [zie bovenin].

woensdag 5 december 2018

plekken

↑ Beirut. General View of the Harbour. Vue générale du port. Printed in Lebanon. –– Beyrouth, le 1/11/65. Chere Bernadette, La côté ou je prend le navire, pour voyager en Egypte, et le contraire... Tous mes sincères amitiées. Amicalement, [] Schlumph. In Caïro rijdt op 1 november een trolleybus in de Nijl. Drie dagen voor Schlumph de ansicht schrijft en misschien ook meteen diezelfde dag verstuurt, wordt de Marrokaanse oppositieleider Mehdi Ben Barka naar Parijs gebracht. Op het Afrikaanse continent regent het staatsgrepen: Mobutu verovert Congo, Soglo pleegt een coup in Dahomey, Bokassa komt aan de macht in Centraal Afrika. –– La liberté du commerce a une histoire. Les physiocrates, ses premiers défenseurs, ne comprenaient rien à tout ça, mais alors rien du tout! Ils rêvaient une économie pastorale, seule capable de laisser, à la fin, un produit net, un surplus. Et tout le reste était stérile, voué aux gémonies. [Eric Vuillard, Congo, p. 25–26; Babel 2012] Wat Schlump in Beiroet uitvreet, is niet bekend. 1965 is het jaar van Les choses; Dollar Brand, die sinds 1962 in Europa rondhing, neemt New York; de Nobelprijs voor vrede gaat naar UNICEF; in Viëtnam worden grondtroepen ingezet.
↓ Spa. Eetzaal. Réfectoire. Grijsblauwe postzegel van 1F50, datumstempel onleesbaar.
↑ Duinbergen. Villa's "Pic au Vent", "L'Avocette" et "Duin Résidence". Rode postzegel van 1F, afgestempeld in Heist op 21 augustus 1962. Een dinsdag. Eén dag later is er een aanslag op Charles de Gaulle. Op 4 augusus bezweek Marilyn Monroe aan een overdosis. Decca Records ziet geen potentieel in een op dat moment volstrekt onbekend bandje, The Beatles. In de filmzaal om de hoek draaien Lawrence of Arabia en Dr. No, in Parijs en Biarritz Vivre sa vie van Godard.
↓ Barrage d'Eupen. Donkerrode postzegel van 20 cent afgestempeld op 9 augustus 1957. Groetjes van Roger, Maria, Danny, Valère en André.
↑ Barcelona. Plaza Calvo Sotelo y Avda. Generalisimo. Geen jaartal.
↓ Caïro. Ramses Station. Gare de Ramsès. Ramses Bahnhof. Caire le 14/9/65. Chère Bernadette, La rose la plus belle Perd une fois sa beauté, Mais l'amitié fidèle dure une éternité. Meilleurs voeux de bonheur et de joie à l'occasion de votre Aniversaire. Bien Amicalement, Schlumph.
↑ Moskou, 1967. Borodinsky Bridge and skyscraper in Smolensky Square. Le pont Borodinsky et gratte-ciel sur la place Smolenskaia. Borodinskij-Brücke und Wolkenkratzer auf dem Smolenskaja Platz. Puente Borodinski y el edificio rascacielos en la Plaza Smolenskaya. –– Iemand vertelde me dat ze in 2010 in een wijk aan de overkant van de rivier woonde, en dat ze daar, dichters, muzikanten en zielsverwanten, 's avonds in een appartementje samentroepten, de hele nacht wodka dronken en gedichten reciteerden en vervolgens, met inwisselbare plannetjes om de dag zoek te maken, door elkaar heen, vaak op elkaar, en met een megakater wakker werden, niet zelden zo suf dat ze niet wist of de in het rond kruipende ledematen die van haar of die van een ander waren.
↓ Baarn. Ravijn met voetbrug. Nederlandse postzegel met de afbeelding van een kerncentrale, afgestempeld in Baarn, datumstempel onleesbaar. THE BRIDGE. I was stiff and cold, I was a bridge, I lay across a ravine. My feet were dug into one cliff, my hands into the other, I gripped the crumbling clay. The nails of my coat fluttered at my sides. Deep below me roared an icy trout river. No tourist ever strayed up to these trackless heights, the bridge wasn't even marked on the maps.ˣ –– So I lay there and waited; there was nothing else I could do. Unless it collapses, a bridge once built can never stop being a bridge. (Franz Kafka, The Unhappiness of Being a Single Man, Pushkin Press 2018, p. 36) [x] Correcter, meen ik, de brug immers is 1ste persoon enkelvoud, is: I wasn't even marked on the maps &, Unless I collapse, once built I can never [or] I never could have stop[ped] being a bridge. Hieronder: wat ze in Nederland een ravijn noemen :
↑ Palma de Mallorca. Paseo maritimo desde el Hotel Meditteraneo. Fictie. Betonterreur, inktblauw, schroeihete zon bladdert van de lijken op het strand.
↓ Blanes. Costa Brava, NR 723. Calle. Straat met gloednieuw verkeersbord.
↑ De Panne. Zeelaan. Avenue de la mer. Seeallee. Sea avenue. Twee rode postzegels van 1F, afgestempeld in Brussel. Stempel: LA CROIX ROUGE VOTRE SECURITE HET RODE KRUIS UW VEILIGHEID. Beste broeder, staat er, doorbuigend handschrift met veel witruimte, Als het kan kom eens af (,) kamer 57 (,) 4 verdiep. Ik hoop dat alles goed gaat, ik denk dat gij het nieuws vernomen heb van Jean ik ben nu in Veurne voor eenige dagen, als het mogelijk is kom ik dan bij U zoo rap ik kan met Jean is het nu beter, maar moet de volledige rust nemen. hij doet de beste groeten uit Veurne Jean Alice Madeleine
↓ Calais. L'Avant-Port. 12-9-64. Postzegel verwijderd. Wijdlopig, strak handschrift: Tour du Nord 1964. Tout va très bien. [wat volgt is onduidelijk] 1re Etappe avec Mann (. . .) , 2me Avec Peugeot (. . .), 3me En Flandria (Schatte). Nos pensées sont avec vous (.) le Tour du Nord 65 nous (. . .) fort réussi.

plekken

↑ Fuscher Törl (2460m), mit Grossglockner (3797m), Fuscher-Kar-Kopf (3332m), Sonnenwelleck (3266m). 187 – Tiroler Kunstverlag, Chizzali, Inssbruck, Sillgasse 21. Nachdruk verboten. Op het plekje waar de postzegel aangebracht hoort te worden: PORTO verbilligt! bis zu 5 Grussworten als Drucksache frankieren. Afgestempeld, maar postzegel, adres en groetjes ontbreken.
↓ La Gileppe. Vue du lac avec les vannes de décharge du déversoir rive gauche. Zicht van het Meer met de sluizen van den afleider, linkeroever. Ed. Thill, Bruxelles. Afgstempeld: GEORGES LAOUREUX, & als hierboven: geen postzegel, geen adres.
↑ La Roche-en-Ardenne. Afgestempeld in Durbuy. Stempel onduidelijk. Postzegel van 50 cent met groen leeuwtje. Mes chers Mimi et Monique, Le lundi de Pentcote je profite d'un arêt pour vous écrire une petite carte. car je suis partie avec mes parents et mon oncle et ma tante en Ardenne. C'est une vue de La Roche avant la guerre car tout y est presque complètement détruite. Aujourd'hui je joue avec Tonnie la final [onleesbaar] et je me rejouis d'être le soir pour [geheimzinnig] qui a gagné. [Meilleurs respects Et Cetera] –– Colette
↓ Blankenberge. La Gare. De Statie. Vue de ––– car tout y est presque complètement détruite.
↑ Leysin. 255 – Vue aérienne. Afgestempeld in Leysin op 6 september 1967 en geadresseerd aan iemand in Brussel.
↓ Porto. Caie da Ribeira e Ponte D. Luiz I.
↑ Le Lavandou. Franse postzegel met wapenschild, afgestempeld op 27 juli 1961 om kwart voor zes des avonds.
↓ Pozzuoli. Templo di Serapide.
Blankenberge. Camping. Postzegel van 90 cent, afgestempeld in 1951.