roem

Het ziet ernaar uit, Gombrowicz, dat je op dit vaderlandse erf zoiets als een overwinning hebt behaald en dat je je nu kunt overgeven aan de aanblik van onthutste gezichten . . . gezichten die je kort geleden nog voor een pias hielden. Wraak is de wellust der goden! Die vrouw kan niet meer brutaal tegen je zijn. Die domoor moet zijn mening herzien. Ik ga rond in glorie. Maar deze glorie . . . hm . . . nee, stompzinnigheid kun je niet overwinnen! Zij is onoverwinnelijk!
Gisteren ontmoette ik mevrouw X. die mijn vele triomfen ter ore waren gekomen. Nadat ze me begroet had, keek ze me met een zekere goedkeuring aan en zei: 'Wel, wel . . . gefeliciteerd . . . U bent serieuzer geworden!'
Vervloekt wijf! Je had dus niet in de gaten dat ik serieus was in de tijd dat je me voor een pias hield. Je denkt dat ik pas sinds mijn triomfen serieus ben geworden!
[Witold Gombrowicz, Dagboek 1953–1969]