dinsdag 26 februari 2019

[ ]

It's not the first to be noticed, to be mentioned, not the first to be mentioned, seen, to be seen, not the first to be seen; neither the first I'd been thinking off;
if you consider what I've done to so many others, he's done, you've done; she wears, or
She got.
She got a black skirt, got black shoes, a black loincloth, a black scarf, got black hair too, black up her throat and black down to her toes; there's no one else on the goddam planet; the black, coal-black, includes an invisible set of ritual garments;
no notebook. All thing has been written. The first notebook had a note on barley.
Barley, barley, it's hard to notice anything else. Barley. other caracteristics A small figure. Shadows. Pressure. Others take care of history. Hers too. He
He wears a white shirt with some or other word on it, slack hair, & gets inside a car, double-parked, gets inside, starts the engine. Others more or less alive
A girl runs through the menu.
The person in front of her smokes a cigarette.

zaterdag 23 februari 2019

suede shoes

SEE MORE
PLAY MORE
EAT MORE
PAY MORE
for Less Roger Moore or Less 003.5

It's that good old X-bone, a passtime for Eddie. Education. Learn to elevate that stink you make. Pronounce the word earth with a deep clutch of trapped vocals.
The juice. (any kind of thing as long as it sticks to utterly useless) Decent shoes. No searchlight. Forget about that. Sit,
sit. Don't think. Don't. Don't think. Sonofabitch, that's my name, and it's yours, and anyone. Pronounce it as gentle as the make-up offers, Nuke. Masturbation, first of all, needs a clean suit and suede shoes, a tie and decent underwear.
Join our noble fellow citizens, don't hesitate, in that noble act of selfcontrol. It's global. There's no warrant on it. And the good folks join.
Upper you move the better you like. The sperm spats from pole to pole.

vrijdag 15 februari 2019

notes to a scenery

An old couple.
     The old couple leaves.
     [exit] descriptive note, He : potbellied,, fat [& [nearly as good as the movie, innocent, harmless, almost touching, almost I said, I said almost, almost and as and if, but I take notice of the resemblance, much of the elements I notice point Pepe [died in 1984, and [according to some inconspicuous note,, drunk [he drank too much, the people he gamed with knew, the neighbours knew and God knew anyone else knew,, Pepe had been decent, at least to some degree: he couldn't care less, the philistine brood had been delegated twice a distance ahead, and knowledge took the urge of his daily needs. His lookalike has a less gargantuesque posture, smaller, his face for some or other reason far from friendly and much smaller actually, a dwarf next to daddy. Furthermore I notice a dark shirt and a red scarf with a Scottish pattern. And a black hat. Slow gestures. Far too drunk to believe in anything else but home. Drunk as a piece of reddish meat just some minutes ago released from a flood of marinade. She, the lady, or something, unidentified identity, slow in her own deep ways, reluctant from anyone ready to point –or anything ready to point a finger at her because of him. Old daddy-o leaves the joint and old mommy-o follows.
After a couple of minutes fresh meat enters the scene.
     Fresh meat enters.
     A sixpack. Two of that take a table, the others move towards the counter,, The place gets crowded. Young people matched face to face [red lights in a backroom and a row of seats with a huge screen in front [no one over there. The groundfloor partition has two females near one of the windows, a boy and a girl next to the other, and two young males at a small table with a rectangular view on the scenery outside, where more people gather, some of them glued to the window, a mass of coats and trafic behind it, street- and trafic lights, shadow droops,, it has a general sensation of dark after midnight.
     Two blokes sat at the edge of the counter, near a doorway to the bathroom. No contribution to philosophy, too late or too early for that. [exit]

     A middle-aged suspect.
     [enters] Unnoticed. No one seems to take notice of him. He has a dirted leather jacket, a large moustache, hair as a hairy dog would have it,, and shoves towards the counter. It takes nearly half a minute before the waitress takes notice of him; there is a row of people in between both and he acts as if he's simply not around yet, or only half of him, the other half still outside. She takes the order. Six people at the counter. He manages to get to the glass of beer; takes off with a sudden haste. [exit]

     My table, the long one, it used to have Miles and Holiday on the wall above it; two female students at about 30 inch distance; candlelight. The edge of the territory is marked by two novels [or books, one a novel, The Rum Diary [the other a Hemingway recollection on Paris. Page 37 : 'Maar zelfs als ik nooit meer kleding zou kopen,' zei ik, 'dan zou ik nog niet genoeg hebben om de Picasso te kopen die ik wil hebben.'
     'Nee. Die is buiten je bereik. Je moet de mensen kopen van je eigen leeftijd –Hemingway for that reason.
At the far side . . . farrest . . . A young couple in a more or less regular setting. He sticks to beer, she to a glass of yellowish wine. There's some candlelight over there too, and smooth conversation. A new match enters and I notice the girl, a girl with Brazilian looks.
     Girl enters. Immediately afterwards one of the regulars. Then someone with lots of fat hair, glasses, and something hairy on his upperlip too. Smirks. More people. The place gets really crowded.
     The newly arrived discuss the ifs; if this or if that. None of the tables available. Too crowded.

zaterdag 9 februari 2019

zaterdag 3

om te beginnen had je kunnen zeggen dat de kamerplant geen papyrus is (papyrus, zei de persoon aan wie je vroeg wat voor plant het is (ok (ok (zelf weet je het evenmin,
dat het tegelpatroon van de vloer een vlekkerig patroon biedt en –bij benadering– de kleur die ze gebroken wit noemen,
dat er een zithoek is en dat de zithoek door vrouwen bewoond wordt (behalve dat ene individu dat lanterfanterig over de brede leuning van een van de sofa's hangt,
dat er op gegeven ogenblik, een ogenblik dat we dit ogenblik noemen, dat er toen elf personen in het lokaal aanwezig waren, zichtbaar aanwezig,
dat er een biljarttafel is en, afhankelijk van je positie in het lokaal, ergens ter linker- of ter rechterzijde van dat meubel een rij van zeven stoelen,
een televisietoestel (retro-ornament (een model dat vermoedelijk eind jaren zestig al als volstrekt uit de tijd door een nieuwer model vervangen werd,
kaarslicht, een lappendeken van schaduwen, een vaasje met kort op de stengel afgesneden rozen, personen die verveeld voor zich uit staren, die bier drinken, foto's, vier foto's,
en terwijl dus inderdaad in één hoek die kamerplant waar te nemen valt (die geen papyrus is), biedt een van de andere hoeken, misschien net de hoek die je van waar jij zit niet had kunnen zien, een houten ton waarvan het bovenvlak als tafel dienst doet,
vooraan, op de trage ronding van de ton, JAMESON SCOTCH WHISKEY,
dat één van de gesprekken, hoewel je vermoed ik geen moeite neemt om het gesprek te volgen, taalkunde betreft (de zwaarlijvige dame die dit onderwerp introduceert heeft een loeiharde stem (maakt zich druk,
iedereen in het lokaal kan ongevraagd horen wat ze zegt, je authenticiteit, zegt ze, zit niet in de taal die je hebt . . . ,
dat de andere gesprekken minder tot bijna niet hoorbaar zijn,
dat drie personen een bril hebben,
dat de dame met stentorstem zich zo ergerde aan de overigens uit helemaal niets blijkende onbenulligheid van haar gesprekspartner dat ze het lokaal verliet,
dat het psychedelische behangpapier als een étude op Douanier Rousseau ingeschat zou kunnen worden,
en dat in de brede ruiten achterin het lokaal alles er nog een keer is. Behalve die ene hoek, waar jij zit.

zondag 3 februari 2019

zondag 1

een lege fles Charmille, Domaine de Malavieille
M, een blauwe M in een met een dunne lijn geblazen ovaal
kenteken
groen : het 13-vingerige blad van een papyrus
recepten
TRIPOUS ingrédients (pour 4 personnes) Panse et tripes de veau, oignons, jambon, persil, ail, sel, poivre, vin blanc
Brazucades de Moules de l'Etang de Thau
Omelette aux truffes
le Croustade au Roquefort
Cassoulet
Truffade Ingrédients . . . Préparation . . . Histoire . . . 1kg de pommes de terre, 400g de crême fraîche, 3 gouttes d'eau, graisse de canard

vrijdag 1 februari 2019

vrijdag 1

1. Moleculair Spooktrein Gewoel Aan de kook Geen halve lettergreep but most pleasant, zoals me toen voorkwam, Het gewoel is moleculair. De tickets. of ook maar een halve lettergreep Je hoort het alleen als je er middenin zit en toch op afstand blijft. Een perfecte symbiose van leeg en vol. Voller, het gevolst. Als een spooktrein dendert het door het lokaal. Niscino kwam met het voorstel om een fietspad aan te leggen van gegeven punt A naar gegeven punt B, recht door de agglomeratie, lineair, zonder de gebruikelijke verbuigingen links- of rechtsop, een rechte lijn van nog willekeurig te bepalen gegeven punt A naar elk net zo willekeurig gegeven punt B – over een afstand die er in principe niet toe deed lekker hard fietsen alsof je lekker hard fietsen kon dwars door de bladzijden Woonkamers Keukeninrichtingen Slaap- Badruimtes Kantoorbelegenheden van de agglomeratie. Het geroezemoes hoor je pas als je er niet aan deelneemt, er middenin zit en toch op een afstand blijft, niet ingaat op het verleidelijke aanbod om het met x of y over Houellebecq, over zuurdesem of over bonenpluk te hebben. 3. Zwijgen. Dirsi, ecco, ora penso – seduti sul sedile, presso l'amico finestrino De volheid, of, zo je wil, het gevolst, voller had niet gekund, breekt in twee stukken zodra je toch ingaat op het verleidelijke aanbod om het met x of y over Houellebecq te hebben. twee gelijke stukken zoals me toen voorkwam De helften, de exact identieke helften van een met grote precisie in twee stukken gesneden communicatiestoornis. Het geroezemoes : lento vivace. In tegenstelling tot : overeenkomstig : als uiterste punt gelijk aan wat ik hier eerder over zei. De volle en lege uier van een ruit : de kaarsvlam bevindt zich in het reflectorium, dubbel : twee keer, pal bovenop de harige schedel van iemand die met de rug tegen het vensterglas leunt. Het brongebied van het gewoel : niet één maar x-aantal uit mondholtes opwellende klankpatronen. [ ] 2. Zitten. Aan tafel plaatsnemen. Maar . . . geen tafel vrij. In de buis van Eustachius en in de gehoorbuisjes : het wassalon Woes. Door de wol geverfd struisvogelgewoel. Moleculair. Dit woord in het schriftje noteren: moleculair. Een van de woelmakaken komt naar me toe en vraagt 'alles goed'. Eerst de drankkaart raadplegen. Het gesprek komt op zuurdesem. Het gesprek komt op zuurdesem en het woelende geroezemoes lost op, zo goed als meteen, bijna alsof de muren van het lokaal het zwarte gat zijn waarin het verdwijnt. Na het gesprek bestel ik nog een glas en ga aan een intussen vrijgekomen plek vlak bij het reflectorium zitten. Het brongebied van het luidkeelse gewoel is niet te lokaliseren, x-aantal stemmen, x-aantal keelholtes, maar het gewoel zelf, het hard als in een wastrommel door het lokaal gierende geroezemoes is overal tegelijk, een geluidsmuur waarin de cockpit als een luchtbel vastzit – alsof ik in duizelingwekkende leegte door het lokaal schiet.