61

crox 671 ivanna nejelski & jef van der burght
on top : an introduction manufactured by ivanna nejelski
below : three photographs of jef van der burght

ivanna added a lanzarote-inspired woodblockdrawing to a picture jef shot in sicily
below : ivanna nejelski

the works meander from ivanna to jef
and from jef to ivanna again

1092

Mir fällt zu Hitler nichts ein
1092
olieverf potlood 61 x 71 (2025)

The edition on top of it VOGUE May 2025, two specimen of the Dutch publication, one specimen visible, one unvisible.
to the right PUTTING UP WALLS by Babs Decruyenaere,
to the left GEDACHTEN by Giacomo Leopardi, Owen beneath Leopardi,
The Collected Poems by Wilfred Owen, a New Directions paperback,
beneath Owen OEI a posture volume by Guy Rombouts
and in the morose depth beneath all that, hidden beneath one of above-mentioned volumes,  THE FELT HAT, a Joseph Beuys biography,
Picabia provocations,
a pencil,
a notebook
open on a blue ballpoint drawing,
a draft

28 mei

Is that a way to win the war? Being too late at the battlefield.

27 mei

Het gesloten-op-dinsdag-restaurant. Waar ze mosselen op de kaart hebben. Ook op dinsdag.

26 mei

En als ik je aanraak
en die hand
in een hond
in twee honden verandert
en die hand
in een kudde olifanten
zodra je dat om een voorlopig onbekende reden opviel toch weer alleen maar een hand
en dus toch weer in die hond
Ik ben niet zo wiskundig verandert
snap je. Die losse handjes van het wetenschappelijk discours. Ah. Ha ha. Ah. Ha ha.
De hemel is in een emmer blauwe verf gevallen.
Een hond zonder aandacht voor muziek.
Turijn zegt iemand aan een belendende tafel
Turijn is geen vuile Milaan is een vuile stad om te besluiten met
Turijn is geen vuile stad
de wollige streep van een lijnvlucht
het slappe handje
aan het stuur in de cockpit van het lome hondenoog
in het gevoetstap een volwassen man dom standvastig
hond spitst de oren
elke fazant is
fiets

10 mei

De maan een haviksoog in het duistere heelal. Plaats van toeval. Ik had het papiertje, een kasticket als ik het goed heb, een kasticket met een dubbelgetrapte vouw, opgeraapt kunnen hebben. Wat ik niet deed. Wat ik best wel had kunnen doen, maar niet deed, en daar geen verklaring of uitleg aan toe te voegen heb. Kijken of iemand anders het opraapt.

Lisanne zegt: het idee hond zit in ons. Die dat twee keer zegt: het idee hond zit in ons.

Exotica gulpt uit het openstaande raam. Blote ruggen. Ergens op een of andere planeet, dichtbij, een tafel met lege glazen en een hand van de persoon, oh––your god, die gedurende het tijdsverloop van één seconde het glas aanraakt, optilt, breekt, vasthoudt, loslaat, het bolle glas van de wereld, de handtas met het spoorticket Vladivostok, een blote rug met het opschrift Istanbul, ringen die in het straatlicht duiken, ooo–– ! wat jammer. Ik dacht er nog aan. Tussen de boomtakken een maan die gelukkig maakt. Een holle massa die groen oplicht tussen de duistere ruggen van het erfgoed.

Auto. Oppassen. Auto. Het torso van Querelle. Indigo. En opeens is alles opgelost, ook de auto, iemand op een plank met broekzakken in elke hand, blaadjes ruilen in het tapijt van schaduwen, kletsdonker haar dat aan een blote schouder kleeft, het aanraakt, losse strengen van variabele lengte, universum herleid tot centimeter, een sigaret. Maan glijdt uit. Blote benen. Kloof. Het liedje. Stappen van gênant naar het raadplegen van. Om die ene, laatste aansteker te pakken te krijgen. Je huid kan niet volgen.

haircut

As for truths, we have different truths and all of them are available.
As for haircut, there's one haircut only.