bloedworst

Over bloedworst zou iemand opgemerkt hebben, zijn naam herinner ik me niet, zei de persoon die links van me aan tafel zat, zou iemand opgemerkt hebben, zei die persoon, hij die links van me aan tafel zat, z'n naam is me ontschoten, terwijl een ander zei bloedworst is net heel erg lekker, wie dat was herinner ik me evenmin, dus wat ik niet begrijp, zei die persoon, dat hij het niet lustte. Wat! riepen enkele van de aan tafel zittenden ontzet, van wie ik allen Hendrik kende, wat! maar bloedworst is net heel erg lekker! Bloedworst, vervolgde de onverlaat, is weerzinwekkend. Wat u zegt! sneerde een van de toehoorders, – Walgelijk! vervolgde het heerschap, probeert U zich dat maar eens voor te stellen, een worst – ! – er zijn vijf dingen die ik niet lust, als ik het goed heb vijf, en daar is bloedworst één van – een worst die uit bloed en drek bestaat, weerzinwekkend! Wat ik niet begrijp, zuchtte Hendrik, of het dikkerdje dat links van Hendrik zat, iemand die ik niet kende, inderdaad omdat ik niet iedereen die mee aanzat kende; in andere, minder fortuinlijke omstandigheden had ik Hendrik net als alle anderen om die overigens volstrekt futiele reden net zo goed niet bij naam genoemd kunnen hebben. Hierop antwoordde iemand die ik gemakshalve y noemen zal, dat hij het evenmin begreep. Drek, zo sprak hij, excuseert u me, bloedworst, zoals hij wel degelijk had willen zeggen, bloedworst is net heel erg lekker, en was dit inderdaad niet net wat ook alle andere mee aanzittenden vonden, dat het om te smullen, dat het om te watertanden was; waaraan hij trouwens ook nog wel wilde toevoegen dat hij het tot zijn hoogst persoonlijke topdrie van culinaire exercities rekende, Et Cetera, Et Cetera. X, de persoon die ik om een of andere reden niet eerder als zodanig aangeduid heb, gaf met naar verluidt opmerkelijk vertoon van ootmoed te kennen dat ook hij kennissen had, of althans van meerdere personen die hij persoonlijk kende wist dat ze net bloedworst een delicatesse vonden. In zijn bijzijn hadden zij zich niet zelden met hoogst opmerkelijke bewoordingen over de smulbaarheid van bloedworst uitgesproken. Wat er ook van zij, hij lustte het niet, en bracht hiermee hoogstens zijn mening, niet die van een ander te berde. Excuseert U me, zei het dikkerdje, een smulpaap buiten categorie, iemand die met nog een portie drek zwoegde en intussen niet naast maar vlak tegenover Hendrik aan tafel zat, dan bent U vast die ene uitzondering op de regel, al had ik eerlijk gezegd zelf nooit eerder van zo'n geval gehoord, dat voor iedereen hier bloedworst culinair de top is, terwijl U; vooral met appelmoes erbij, zei Hendrik. Ook zonder appelmoes, zei het dikkerdje, die het allemaal teveel werd – neem dat maar van me aan, ook zonder appelmoes.

plumage

Here it is. Is it that tiny? What is it? Plumage. Tiny plumage. Why tiny? Did someone do something to it? No one. Because of tiny, of being tiny, of being unnoticed, of being unnoticed and tiny and for that reason tiny. But no one noticed, right? That's right. No one? Well, euh, you did. Yes, right, that's right. So, mate, tell me, what's your name. Many, Sir, I have many. Tell me, Many, tell me about tiny. Many told me, Sir. Many, who's that punch? No one, Sir, no one. And no one noticed. Yes, yes, indeed, many of that. So you did, Many. Yes, yes, I did, yes indeed, I noticed. Down on the pavement it was, unnoticed but I noticed. It was fat. No one noticed how fat it was, fat, tiny, unnoticed. Fat, grey and greyish white, fat and tiny greyish white, unnoticed. Then about an hour from here it began to circle, it made circles, made many of that, all of it about 1 centimeter above ground level, rubbing the air, as one may have called it, 1 centimeter above ground level, and indeed other creatures had a more or less similar state of being, that is: fat, tiny, unnoticed, other noticed and unnoticed creatures such as that one and this one and that one too. Oh, yeah, right, that one too? That one too. Many creatures and all of that, having one singular name, each one of it, and you know what I think? Tell me, Many, tell it. Unnoticed. Why? Why? Why? Why... Because no one noticed. Other creatures would attend the circle and these too, all of them, would remain unnoticed. unnoticed. unnoticed. But you noticed. Yeah. Why? Right. Indeed. Of course. Right. Naturally. Not being one of them, I noticed. Having so many names, I noticed, I had to notice, so I did, I noticed. Hey, look that one over there... Tomatable, wouldn't it. Red, fat, gluey, very much a tomato I think. A tomato wouldn't be that flat of course, but apart from that, and seen from, let's call it a distance, very tomatable, fat, tiny, & I did, I noticed, & you noticed, you did. Yeah, right.

999

999. Describe something that is used in a ceremony or relates to a ceremony. Olieverf 49 x 42. [2018]
Perec, Georges, Les choses, Edition 10/18, 1989. op
Wiazemsky, Anne, Hymne à l'amour, Gallimard, 1996. op
Leica 1976/2, open op bladzijde 83, chute d'eau, kleurfoto. op
De Keyser, Raoul & Tuymans, Luc, S.M.A.K., 2001. naast
TRIUMPH, antracietrode schrijfmachine, jaartal onbekend, interbellum? kaput! naar de kloten d.w.z. doet het niet meer. met achterin
te weten van links naar rechts
van op naar onder
Des dieux, des tombeaux, des savants, van C. W. Ceram, een uitgave van PLON, 1952, open op blz. 368–369. met
le dieu aztèque Xipe Totec. op
Guston in Time, Remembering Philip Guston, van Ross Fell, Counterpoint, 2003, open op Edge of Town en Ladder. op
Perec, Georges, Tentative d'épuisement d'un lieu parisien, Chr. Bourgeois, 1975, herdruk uit 1999. naast
te weten van links naar rechts
van op naar onder
IK LEES AL, 1ste leerjaar B, een welkomboek met het trefwoord O/OOT schuin over de voorflap. op
Buñuel over Buñuel , Meken Kasander & Wigman, 2008. op
Cent beaux aspects du réseau, P.L.M., interbellum, antiquarisch foliant, geen jaartal. naast
Die Reise des Arthur Rimbaud, Metamorphosis Verlag, 1992, open op blz. 222–223. met
het portret van 'ein Geldwechsler auf der Strasse' [Die schweren Silberstücke sind Maria-Theresien-Taler aus Österreich, die damals am ganzen Horn von Afrika zirkulierten. (op. cit. blz. 222]. op
Architektur und Wohnform && het Et Cetera daaronder.

1.006

1.006. Schmidt, sugar. Olieverf 51 x 40. [2018] Het dagbladverschijnsel is er eentje van donderdag 24 mei 2018 en ligt open op de bladzijde met WEER en PUZZEL; daar heb je er een, had Natasha gezegd en ze had het nieuwsverschijnsel aangewezen dat zich sinds bovenvermelde datum onder een van de tafels bevond; hiermee had de remake een eerste spoor. Die dag, lees ik, gaf 23° en was de luchtkwaliteit vrij goed. In het niet aangeraakte kruiswoordverzinsel op 4 horizontaal een eencellige (de amoebe), op 5 verticaal geste en dwarsbalk. Pourquoi l'art ne peut pas tuer l'internationale situationniste (EgreGores Editions, 2006), waaronder zich een oude Penguin editie van Paterson situeert, ligt open op de titelpagina met een emblematische afbeelding van de fusillade van het christusbeeld op El Cerro de los Angeles in Madrid. Een andere versie, die uit 1993, gaf Ada van Nabokov, waarin ik toen net halverwege zat. Parallel aan de Olivetti Lettera 36: Collected Stories van Arno Schmidt, de Darkley Archive editie uit 2011, Against Interpretation van Susan Sontag en van Hart Crane, het scherpe Thaline Blue, de Complete Poems, wat ook in de eerste versie figureert. Ook; krantenknipsels, Paulien Oltheten met Photos from Japan and my Archive, een oblong hoesje dat witte suiker bevat, Reisebilder van Turner in een kartonnen hoes en schetsboeken drie.

haiku double

Again again and
again
Again and again
Again
and
again again

And And And again
again
And And And again
again
And And And again

again again again And
again again And
again And again again

a gain a gain and and and
a gain a gain and
a gain a gain and and and

[one more time]

Redu

foto boven: plan d'installation: twaalf schilderijen en een dooie vlieg
Wat hondsdagen zijn weten we, het staat in het woordenboek. Grepet had een ouwe Wolters op de kop getikt, het Ster Woordenboek Spaans/ Nederlands. Grepet mondje Spaans, vroeg ik me af. Waarom twijfelde ik. Grepet had in Fuengirolas gewoond. In een hotelketen, zei hij. Met Letable voorin zaten we op het juiste spoor. Letable kwam morsdood het hoekje om, had zich van een zijner meer ernstige taken gekweten, het fopspeen in bedenkelijke driekwartmaat, weinig spraakzaam, die Letable, maar gretig, gretig inderdaad, om het maar eens zo te zeggen, gretig inderdaad maar spraakzaam allerminst, spraakzaam, Letable spraakzaam, hij? ik zeg, spreek me tegen, sinds kindsbeen van taalverwarring gevrijwaard, maar onlesbaar dorstig naar wat u en ik kennis noemen. Van het metronoom, kennis open dicht, en achterin de auto naast Grepet die, terwijl Letable het panorama voor zich had, caniculair, uit de eerste druk van Wolters' Spaans/Nederlands voorlas, samengesteld, vernamen we, inderdaad: rechts van de weg, ter rechterzijde kortom, gaf een bord aan dat de auto waarin we terecht gekomen waren zich ter hoogte van Wavre bevond, dat stond inderdaad duidelijk leesbaar op een billboard, WAVRE stond er, om het maar eens zo te zeggen, samengesteld zei Grepet, en met medewerking van – Hennekes, Linn en Puls, PULS, schreeuwde Grepet – wat frivool met het geluid van een truck propvol fake chew over het dashboard sloeg.