944

944. Stilleven met wijnfles en makreel in olijfolie. Olieverf 43x39cm.

Zinnobergroen. Zinnobergroen & donkere omber. Ultramarijn, vermiljoen, pyrrollo, donkere omber. Titaanwit en zinkwit. En Oudt Hollandt Middeleeuws geel. Middeleeuws geel. Maar dit is het stadium net voor ik. Net voor het met Middeleeuws geel begon. Atrament, Pruisisch blauw, karmozijn. Ultramarijn puur aanbrengen. Het karmozijn puur aanbrengen of uitlogen met een tik wit. Blanc de la bascule. Om een of andere reden Ocre d'Or van Blockx in de compositie betrekken. Blind schilderen, dat wil zeggen zonder me rekenschap te geven van het effect van de handeling. Loskoppelen, hoewel dit in principe bijna onmogelijk is, van hand en oog. Kop dicht, jongen. Knikkebollend voor het doek staan, de fatale onjuistheid beseffen en zonder gemor, alsof er inderdaad geen andere weg is, het juiste van de onjuistheid als leidraad nemen. Knoeien. De transparante toonaard van het glas najagen en vangen in over elkaar heen gesmeerde lagen verf, omdat het werkelijk geen zin heeft om het steeds veranderende oppervlak van de wijnfles, een Chianti bovendien, zo weer te geven dat de reflectie exact aan een van de vele mutaties beantwoordt. Het blikje makreel openen en vaststellen dat het inderdaad makreelfilet bevat. Het pas openen als het doek bijna af is.