zaterdag 2 februari 2013

Syrië

Ben het eens (volmondig, volledig) met Iba Abdo in DM blz. 18, OPINIE: WIE ZWIJGT OVER SYRIË STEMT TOE. Door niets te doen heeft het Westen de ruimte gegeven aan Islamieten om in Syrië de verdedigingszaak op zich te nemen. Iran, Rusland: misdadigers. In Iran verhingen ze twee dieven. Executies zijn er dagelijkse kost. Het antwoord op de vraag wie wel geëxecuteerd hoort te worden, in Iran, in China, in Syrië - of de vraag wie dan wel geëxecuteerd hoort te worden... Misschien is net die vraag een stuk interessanter. Als iemand die om wat voor reden ook iemand doodt als crimineel bestempeld wordt, geldt dan niet hetzelfde voor regimes die om wat voor reden ook hetzelfde doen? Of, anders geformuleerd, is een regime alleen maar het mechanisme dat het is. Als het alleen dat mechanisme is: wie bevloeit het. Wordt het bevloeid door spoken van de menselijke geest, net zo spookachtig als de vele radertjes van een machine die je alleen zou weten te bedwingen door het snoer uit het stopcontact te trekken (of moeten we het in dit geval over een stopcontract hebben: de contractuele bepaling dat één iemand, of een organisatie, de taak heeft om de machine af te sluiten van het netwerk die het bevoorraadt), of - en wat dan. Waarom wél in Mali ingrijpen, niet in Syrië? Omdat Rusland, Iran en China geen belangen in Mali hebben... - of is dat te simpel? Welke belangen motiveren de beslissing van het mechanisme om in Libië en Mali wel in te grijpen en Syrië als een bloedende kotsbal aan zichzelf over te laten. Gemotiveerd door belangen, dat is wat Iba Abdo schrijft. Niet alleen het geweld van het Assad-regime tegen zijn bevolking is een misdaad tegen de mensheid, maar ook de passieve reactie van het Westen ( ) kan als zo'n misdaad gezien worden. Niet alleen Assad dus, ook de regeringsleiders van Rusland en Iran staan voor het vuurpeloton. De aanklacht is eenduidig. West en Oost zijn schuldig aan een misdaad van onbevroede omvang.

Geen opmerkingen: