Ze zijn jaloers, de theoretici, jaloers omdat ze zelf niet over de inhoud beschikken om in hurkzit en zonder theoretisch franje een kunstwerk te maken.
Om een gedicht te schrijven, om iets te maken, om dat te kunnen, is hurkzit de meest aangewezen houding. Roubaud doet het stappend, wat hem siert, hij is niet te beroerd om het zonder papier te kunnen. In A quoi servent les théories heeft Robbe-Grillet het over het door Borges ontwikkelde beeld, dat van een theorie die woord voor woord het oorspronkelijke werk kopieert, er niets aan toevoegt, wat niet zou kunnen, en zo une oeuvre totalement différente biedt. Cependant, (Alain Robbe-Grillet, Pour un nouveau roman, page 11), il est une chose entre toutes que les critiques supportent mal, c'est que les artistes s'expliquent.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten