vrijdag 31 maart 2017

notities

Door de zware sieraden was ze naakter dan de jurk toeliet.

Bij Lispector, in De ontdekking van de wereld, lees ik het volgende: Hoewel dat een groot risico inhoudt, is het alleen maar goed om te schrijven als je niet weet wat er zal gebeuren.

Als het donkerharige meisje het glas aanraakt, hetzij door het om te stoten, hetzij door er haar tanden in te zetten. Hetzij valt onder de tegenstellende voegwoorden, het wordt, zo staat het althans in de zeer met zinloosheden vermeerderde driedelige editie van de Van Dale, gebruikt om een tegenstelling goed uit te doen komen, of om verschillende mogelijkheden duidelijk of met nadruk tegenover elkaar te plaatsen, bij Sebald op bladzijde 279 van De Ringen van Saturnus, De koning werd enthousiast voor het plan van De Serres, maar moest voor de praktische uitvoering ervan de weerstand overwinnen van de voor het overige door hem hooggeachte Sully, die zich tegen het zijdeteeltproject verzette hetzij omdat hij het werkelijk gigantische onzin vond, hetzij omdat hij in De Serres, vermoedelijk niet ten onrechte, een opkomende rivaal vermoedde; of bladzijde 274: dus precies daar waar Ovidius volgens de overlevering was gestorven bij zijn terugkeer van de Zwarte Zee, hetzij na gratieverlening, hetzij na de dood van Augustus; net bij Sebald, of althans zijn vertaalster, is het gebruik van bovenvermeld voegwoord dermate opvallend, omdat hij ook werkelijk zo schreef of omdat Ria Van Hengel, de van is met een kleine v, van Hengel, Ria van Hengel, omdat hij dus werkelijk zo schreef of, of omdat zij het of/of makkelijkheidshalve, om voor het gemak andere mogelijkheden thans buiten beschouwing te laten, met hetzij dit hetzij dat vertaalde, omdat ze hoofdpijn had, omdat ze geen zin of geen tijd had om wat anders te bedenken, of inderdaad omdat dit het plechtstatige, vaak trage, soms bijna eindeloos lang ter plaatse trappelende taalgebruik van Sebald is. Uitgesproken plechtstatig. Vaak dermate plechtstatig dat ik een moeilijke en alleen al hierdoor tot droefheid nopende stoelgang vermoed.

Veel van wat we dagelijks verrichten, ik bedoel niet meteen het ochtendtoilet, is totaal van de pot gerukt. Buitensporigheden die we niet langer als zodanig herkennen. Het avondjournaal, twee keer vroeg op de avond en dan nog een keer, net voor het slapengaan.

Door de zware sieraden was ze opeens naakter dan de jurk toeliet.

Ze tilt het glas tot liphoogte en drinkt. [Niets komt me onbestemder voor dan een vol glas rode wijn op een tafel waar niemand zit.]

Een moderne lutherbaviaan. Dit noteer ik alleen om te voorkomen dat ik het vergeet. We hadden het geen van beiden over Luther en over bavianen hadden we het evenmin. Hij had het niet over Luther, ik had het niet over Luther. En over apen hadden we het evenmin.

Als ze het glas aanraakt. Als het donkerharige meisje het glas. Als ze het glas aanraakt en tot liphoogte brengt.
Het probleem met veel mensen, bedenk ik, is dat ze problemen hebben. Tenzij je de roman die je door iemand aanbevolen werd niet leest of helemaal uitleest. Aan het eind zijn alle problemen opgelost. Met de romans van Jeroen Meus evenwel is er een bijkomend probleem.

Ze verlaten de keet, nemen op het bordes plaats, op een stoel, op het raamkozijn, steken een sigaret op.
Als.
Op het voetpad een poolvos in witte trenchcoat.

Door de zware sieraden bleef ze naakter dan de jurk toeliet. Kenneth Goldsmith: Euhm, yeah, euhm, I think, ... Euhm, yeah. (intermezzo) Yeah. I guess. (drops dead) [The Daniil Karms formula]

Een bootje met toeristen. Het bootje omver duwen. Met bovenzintuiglijke inspanning. Ook dit beantwoordt aan Karms.
Iedereen aan boord komt in het water terecht en verdrinkt. Inzittenden die blijk geven van enige zwemkunst met mes en vork te lijf gaan.

Je zou je misdaad, of welke misdaad ook, wat tegenwoordig weinig uitmaakt, onder de treurwilg kunnen uitvoeren, dat wil zeggen onder het balkon van de beroemde schrijver.

Geen opmerkingen: