Niets. Geen wolkje. Het uitspansel is, het is vlak, het is, is, het is diep, diep als de barst in het tafelblad, en vlekkeloos. Geen spat. Niet één wolkje, geen draad, geen krul, geen pluk, niets.
Als ik de trage, logge hersenmassa driekwart draai en de blik op het westen richt, in noordwestelijke richting kijk, dan is boven de daken in het bijna holle uitspansel het spoor van een wolk te zien. Dus toch. Pluizige, grijspaarse dampen zonder definitieve contour, oblong, breekbaar, zonder oorzaak, uit het dienstverband gerukt.
De jongen die met een blikje frisdrank of pils over het hier nogal brede voetpad baggert associeert het lineaire verloop op het rechthoekige blanco met poëzie.
Het blauw dat ongemerkt in dieper blauw verandert en dat diepere blauw in nog dieper blauw.
maandag 15 juni 2020
zondag 14 juni 2020
24/7
een rechthoek een gele rechthoek groot
als we alles wat groter is dan een teennagel groot noemen gigantisch
een rechthoek een gele rechthoek met
met boven en onderaan nog een met bovenaan een rode streep
ook zie ik een rood vlak met witte sterren
kleine sterren en grote sterren groot
als we alles wat groter is dan een teennagel groot noemen
als we alles wat groter is dan een teennagel groot noemen klein
als we alles wat niet groter is dan een teennagel klein noemen
grote en kleine of kleine en nog kleinere sterren sterren
die de monumentale welvingen van het rode vlak volgzaam volgen
als tegengesteld aan onnatuurlijk met tegenzin de gehoorzaamheid
geplooid waar het rode vlak geplooid strak waar het strak is
met onnatuurlijk bedoel ik staat niet in Thijsse
de uitkijkpost met het letterwoord Zabriskie Point waar je met een verrekijker 24/7 naar Zabriskie Point kijken kan
de bladeren van een reusachtige bladbegonia
een vetkaars
de vastgoedsector
het veelvoud
als we alles wat groter is dan een teennagel groot noemen gigantisch
een rechthoek een gele rechthoek met
met boven en onderaan nog een met bovenaan een rode streep
ook zie ik een rood vlak met witte sterren
kleine sterren en grote sterren groot
als we alles wat groter is dan een teennagel groot noemen
als we alles wat groter is dan een teennagel groot noemen klein
als we alles wat niet groter is dan een teennagel klein noemen
grote en kleine of kleine en nog kleinere sterren sterren
die de monumentale welvingen van het rode vlak volgzaam volgen
als tegengesteld aan onnatuurlijk met tegenzin de gehoorzaamheid
geplooid waar het rode vlak geplooid strak waar het strak is
met onnatuurlijk bedoel ik staat niet in Thijsse
de uitkijkpost met het letterwoord Zabriskie Point waar je met een verrekijker 24/7 naar Zabriskie Point kijken kan
de bladeren van een reusachtige bladbegonia
een vetkaars
de vastgoedsector
het veelvoud
woensdag 10 juni 2020
plekken
1195. – Costa del Sol – Fuengirola. Los Boliches – Paseo Maritimo. Afgestempeld op 11 mei 1979. tekst Conny, Jos, Hier een overzicht waar U naar toe gaat. Prachtig he. Wij zijn in Hotel Stella Maris een koffie colatje gaan drinken zodus kunt U al gaan dromen waar U gaat he. vele groeten van Jeanne, Jos, Edolf, Jeanneke tot ziens.
316 Les Sables d'Olonne (Vendée 85). Vue d'ensemble. L'Entrée du Port et la Plage. Postzegel verwijderd. Afgestempeld op 14 juni 1984.
La Côte Vermeille. Canet-Plage (Pyreénées-Orientales). 1788 Z - Vue aérienne. La Plage, la place et l'avenue de la Méditerranée. Afgestempeld op 5 september 1978.
66700 – Argelés-sur-Mer. La promenade du front de mer. Couleurs naturelles. tekst 21 08 79 c19u Beste allemaal Wij kwamen goed aan, in een mooi en modern hotel, 3 sterren. Kamer langsachter met terras en zicht in 't bos. Het is hier druk, doet denken aan 't betaald verlof aan zee in België. In 't hotel is 't nogal chic. Wij zitten elke familie afzonderlijk, dat valt wel een beetje tegen. Wij gingen deze namiddag op verkenning. Deze avond komen we samen om te bespreken welke uitstappen we maken. Het weder is zeer mooi en warm. De sfeer is niet te vergelijken met die van Zwitserland. Laat ons hopen dat het toch zal meevallen. we zullen er het beste trachten van te maken. We schikken een boottocht mee te maken en een uitstap naar Spanje. Pa neemt pillekes voor z'n diarree en ik loop met een geel oog van [onleesbaar]. Hopelijk verbetert het. Mocht bij u alles goed gaan. Inmiddels groeten we U allen zeer hartelijk. Ma en Pa,
Berlin - Hauptstadt der DDR. Karl-Marx Allee. Avenue Karl Marx. La avenida Karl Marx. tekst Berlijn 19.4.67 c21u Beste, Wij zijn aan het souperen in restaurant [onleesbaar]. Alles verloopt weder naar wens. Heel interessante bezichtiging onder vrouwelijke leiding (hier werken nog meer vr. als bij ons!) Hartelijke kussen. (ontv. maand 24.4.67 c8u)
Costa Brava. Playa de Aro. Serie 7 n° 86 Vista general. Vue générale. General view. Gesamtansicht. Afgestempeld op 6 juli 1970.
N 5043 Bordeaux (33) Vue Générale du Centre Ville, la Cathédrale St-André, la Tour Pey Berland au fond, le Port sur la Garonne et la Place des Quinconces. Couleurs naturelles.
dinsdag 9 juni 2020
plekken
La Vendée touristique. V. 11008. – Les Sables d'Olonne. La plage et le remblai. The Beach. Die Strand. Afgestempeld op 12 juli 1982.
Palma de Mallorca. Porto-Pi. Tarjeta postal. Printed in Spain. 1969.
Oostduinkerke. Strand en Zeedijk. Plage et Digue. Beach and Promenade. Strand und Promenade. Postzegel van 6F50 afgestempeld op 5 juni 1980.
416 – Les Sables d'Olonne (Vendée 85). La Plage et le Remblai. Couleurs naturelles. Een uitgave van Artaud Frères, Editeurs Rue de la Métallurgie, 44470 Carquefou, Nantes.
N° 30 Nerja (Costa del Sol). Vista aérea. Vue aérienne. Aerial view.
Paris. 53 – Le pont de Grenelle et la statue de la Liberté, la Tour Eiffel et à l'horizon la silhouette du Sacré-Coeur. tekst Chère Famille [ ] tous d'abord nous nous escuson de ne pas vous avoir repondue plus top, Nous avons bien reçus vos deux lettres qui nous on fait très plaisir Linda est très contente de venir chez vous le 30 juin, nous esperons que vous allez bientot et salutations de toute la Famille.
Gurnigel Pass-Strasse. Ausblick gegen Wirtnergrat - Nünenen - Gantrisch. 8193 Photo-Editions ARTHUR BAUR Oberhofen am Thunersee.
zondag 9 juni
Ze noteert het volgende : I will continue – but can I? The pressure of this battle wipes out London pretty quick. A gritting day. As sample of my present mood, I reflect: capitulation will mean all Jews to be given up. Concentration camps. So to our garage.
Ze noteert het volgende : Thats behind correcting Roger, playing bowls.
het volgende: I dont want to go at midday: this refers to the garage.
het volgende : a furnace behind the sky. It struck me that one curious feeling is, that the writing 'I', has vanished. No audience. No echo. Thats part of one's death.
zondag 7 juni 2020
duras
Elle dit, regarde, la fin du monde. Marguerite Duras, Le camion. Van Duras had ik recent La musica gezien, met Delphine Seyrig. Ik dacht aan Passager de nuit, aan Antonioni. Van Duras had ik ook films gezien die ik onuitstaanbaar vond. L'homme atlantique, bijvoorbeeld, met Yann Andrea. La femme du Gange.
Ik tik YouTube aan. Le camion staat voorin geparkeerd, een film uit 1977. 1977. Winter 1977. Tijdens die zomer, de zomer van 1977, ben ik in Frankrijk. Depardieu is negenentwintig jaar oud. Hij en Duras lezen het script van Le camion. Negenentwintig is hij.
Goed. OK. Negenentwintig dus. A chaque instant. Partout. In 1977 is Gérard Depardieu negenentwintig. Wat ik vaker doe, voor de lockdown op café, ik noteer. Het maken van notities is aangeboren, als we aannemen tenminste dat ik eind oktober 1975 in Studio Skoop geboren werd. Depardieu is op dat moment negenentwintig jaar oud.
Le camion, de minuit editie uit 1977, dat is wat ik heb, suivi de entretien avec michelle porte, begint als volgt, waar ik die minuit vond herinner ik me niet meteen, in Avignon misschien, begint als volgt: On part de la route nationale 12 à Pontchartrain (Yvelines). On arrive sur une place : le camion est là. Un trente-deux tonnes Saviem. Bleu. Avec remorque. Arrêté.
Tout autour, terrains vagues. Roulottes.
Ik schrijf. Ik kijk en ik schrijf. Ik noteer. Het notitieboekje bevindt zich ergens ter rechterzijde. Ik haal het naar me toe, tast naar het potlood, vang een rode stylo, zet de film op pauze, Le camion, die film, Le camion van Marguerite Duras, een film uit 1977, 1977, tijdens die zomer, de zomer van 1977, de zomer van 1977, tijdens die zomer was ik in Frankrijk, en ik noteer, met die rode balpen, het is de eerste notitie: Elle dit, regarde, la fin du monde. A chaque instant. Partout.
On the moon, nothing.
On Mars, nothing.
On Saturn, nothing.
Içi, nothing.
Des pierres et du vent. C'est la nouvelle situation politique de l'homme.
Later op de avond zal ik ook nog naar The Mountain Road kijken, met James Stewart, maar dat is nu niet aan de orde.
The world goes to ruins. It is the only policy. C'est la nouvelle situation politique Toen ze nog niet door hadden wat de helderheid van het woord verborg. la nouvelle situation politique de l'homme C'est là, devant nous, sur l'écran,
Depardieu : l'écran . . .
Duras : eh bien, là, la route.
They see the same landscape
at the same time.
From the same space. Peur de la catastrophe, l'intélligence politique, les privilèges.
dans chaque homme assassiné l'autre
cette noblesse de banalité
invisible
Ik tik YouTube aan. Le camion staat voorin geparkeerd, een film uit 1977. 1977. Winter 1977. Tijdens die zomer, de zomer van 1977, ben ik in Frankrijk. Depardieu is negenentwintig jaar oud. Hij en Duras lezen het script van Le camion. Negenentwintig is hij.
Goed. OK. Negenentwintig dus. A chaque instant. Partout. In 1977 is Gérard Depardieu negenentwintig. Wat ik vaker doe, voor de lockdown op café, ik noteer. Het maken van notities is aangeboren, als we aannemen tenminste dat ik eind oktober 1975 in Studio Skoop geboren werd. Depardieu is op dat moment negenentwintig jaar oud.
Le camion, de minuit editie uit 1977, dat is wat ik heb, suivi de entretien avec michelle porte, begint als volgt, waar ik die minuit vond herinner ik me niet meteen, in Avignon misschien, begint als volgt: On part de la route nationale 12 à Pontchartrain (Yvelines). On arrive sur une place : le camion est là. Un trente-deux tonnes Saviem. Bleu. Avec remorque. Arrêté.
Tout autour, terrains vagues. Roulottes.
Ik schrijf. Ik kijk en ik schrijf. Ik noteer. Het notitieboekje bevindt zich ergens ter rechterzijde. Ik haal het naar me toe, tast naar het potlood, vang een rode stylo, zet de film op pauze, Le camion, die film, Le camion van Marguerite Duras, een film uit 1977, 1977, tijdens die zomer, de zomer van 1977, de zomer van 1977, tijdens die zomer was ik in Frankrijk, en ik noteer, met die rode balpen, het is de eerste notitie: Elle dit, regarde, la fin du monde. A chaque instant. Partout.
On the moon, nothing.
On Mars, nothing.
On Saturn, nothing.
Içi, nothing.
Des pierres et du vent. C'est la nouvelle situation politique de l'homme.
Later op de avond zal ik ook nog naar The Mountain Road kijken, met James Stewart, maar dat is nu niet aan de orde.
The world goes to ruins. It is the only policy. C'est la nouvelle situation politique Toen ze nog niet door hadden wat de helderheid van het woord verborg. la nouvelle situation politique de l'homme C'est là, devant nous, sur l'écran,
Depardieu : l'écran . . .
Duras : eh bien, là, la route.
They see the same landscape
at the same time.
From the same space. Peur de la catastrophe, l'intélligence politique, les privilèges.
dans chaque homme assassiné l'autre
cette noblesse de banalité
invisible
dinsdag 2 juni 2020
notitie
He himself was stunned by what had happened to him so suddenly, and appeared to be dazzled, intoxicated, and disarmed by this completely unhoped-for success. His silk shirts and his suits made by the best tailors became famous, but even when he was traveling in a chauffeured limousine he did not completely lose his hunted look. In 1927 Bing organized Soutine's first one-man exhibition. However, success did not free him from his profound anxiety. He made increasing demands on his art, to the point that on numerous occasions Zborowski was obliged to trick him out of his canvases before the artist had a chance to destroy them, or even to gather up the torn fragments, which he then gave to a restorer, Jacques, who had become extremely skilfull at this work. Bonfini Press, 1979, page 66. Ligt ondersteboven en toont hiermee –het kwam bovenaan een boekenstapel terecht– de back cover, wat de titel van n° 1023 verklaart: Still Life with Soup Tureen, 1916,
Stilleven met stilleven met, Met soepkom. Op bladzijde 5 Scene near Chartres, undated, en een portret uit 1933 van Terechkovitch op de titelpagina.
Begonnen vroeg des namiddags, zondag 31 mei, over een doek uit 2019, en één dag later, late namiddag, in een toestand die eventualiter als af beschouwd zou kunnen worden, af, af, maar wat is af.
De schrijfmachine is een Rheinmetall Borsig.
Rechts voorin : Les choses van Georges Perec, een editie van 10/18, The Voyage of the Beagle, Charles Darwin, en een Penguin met gedichten van Li Po en Tu Fu.
Links achterin : Six Yuan Plays.
Een notitieboekje. Eén van de schriftjes ligt open op de studie van een half opgegeten appel.
Achterin begint het links met Cézanne und sein Kreis van Julius Meier-Graefe, Cézanne und sein Kreis, gammel, bijna aan flarden, een antiquarische editie, R. Piper & co Verlag, München 1920. Dan de Bonfini-editie met werk van Soutine, een Coronet uit 1971 met Charlie Brown en Pasolini Roma, over Pasolini, wat openligt op bladzijde 179 en een portret van de moeder van Pasolini.
Op Pasolini: Cahiers du cinéma, cinéma américaine, de cover hiervan, een zwart-witfoto van Jane Fonda,
en ter rechterzijde, waar een mengkom terechtkwam, rechts van die mengkom, een bladzijde uit Vor der Zeit, een foliant met werk van Hill en Josephson, wat openligt op bladzijde 119 en een inkttekening van Josephson, Drei Nymphen.
En dan is er ook nog de 1976-editie van Salon d'Auto, bijna niet zichtbaar, wat ook op bladzijde 119 zou openliggen, op de foto van een Renault 4, als ik het goed heb het Spaanse model, een wit karretje met nummerplaat M.4723.AL. OK. Genoeg. That's it.
Stilleven met stilleven met, Met soepkom. Op bladzijde 5 Scene near Chartres, undated, en een portret uit 1933 van Terechkovitch op de titelpagina.
Begonnen vroeg des namiddags, zondag 31 mei, over een doek uit 2019, en één dag later, late namiddag, in een toestand die eventualiter als af beschouwd zou kunnen worden, af, af, maar wat is af.
De schrijfmachine is een Rheinmetall Borsig.
Rechts voorin : Les choses van Georges Perec, een editie van 10/18, The Voyage of the Beagle, Charles Darwin, en een Penguin met gedichten van Li Po en Tu Fu.
Links achterin : Six Yuan Plays.
Een notitieboekje. Eén van de schriftjes ligt open op de studie van een half opgegeten appel.
Achterin begint het links met Cézanne und sein Kreis van Julius Meier-Graefe, Cézanne und sein Kreis, gammel, bijna aan flarden, een antiquarische editie, R. Piper & co Verlag, München 1920. Dan de Bonfini-editie met werk van Soutine, een Coronet uit 1971 met Charlie Brown en Pasolini Roma, over Pasolini, wat openligt op bladzijde 179 en een portret van de moeder van Pasolini.
Op Pasolini: Cahiers du cinéma, cinéma américaine, de cover hiervan, een zwart-witfoto van Jane Fonda,
en ter rechterzijde, waar een mengkom terechtkwam, rechts van die mengkom, een bladzijde uit Vor der Zeit, een foliant met werk van Hill en Josephson, wat openligt op bladzijde 119 en een inkttekening van Josephson, Drei Nymphen.
En dan is er ook nog de 1976-editie van Salon d'Auto, bijna niet zichtbaar, wat ook op bladzijde 119 zou openliggen, op de foto van een Renault 4, als ik het goed heb het Spaanse model, een wit karretje met nummerplaat M.4723.AL. OK. Genoeg. That's it.
maandag 1 juni 2020
Abonneren op:
Posts (Atom)
