woensdag

 dag 2

woensdag

Hier donnait Benoît, Hilal et Léa. Au'jourdhui c'est Léa et Benoît

dinsdag

les débuts

Parijs

Plaisance. Het metrostation.
In Beaubourg een expo van Alice Neel. Alle figuren in blauwe lineaire contouren. Soms heel erg vluchtige penseelstroken.
Picasso slordig.
Alles na '65 strontvervelend. Beuys springt er uit: een video van de performance met de coyote en een discours over het failliet van de kunstscene.
In het Louvre Corot. Iedereen staat voor de Mona Lisa, stel ik me voor, in rijen naast, achter, voor, onder en boven elkaar, en in de Negentiende eeuw is niemand.
Iemand zou de kooi waarin de Mona Lisa opgesloten zit met roomtaart bekogeld hebben. In de doorgang naar Sully is politie.
Dan les Tuilleries. Une foule de gens. En effet partout, partout une foule de gens.
De metro naar Montparnasse. Ca fait d'abord la ligne 1, plus tard le 13 vers Chatillon.
Montparnasse.
Blvd. du Montparnasse en hier Café du Montparnasse. 18h.
Un perrier et un pression. Uitzicht op la tourelle de Montparnasse. Ca date des années soixantes. BUREAUX A LOUER, Tel. 45 38 31 70, staat er, iets onder halverwege de hoogte van het lagere gedeelte van het torencomplex. Op het gelijkvloers is een C&A.
Avondspits. De hele tijd door passeren mensen aan het terras.
Eerder op de dag in een taxi die na een korte rit door onbekende straten aan de overkant van het kruispunt voorbijkwam.
Een affiche die overal in het straatbeeld aanwezig is : Venise révélée. Het beeldmateriaal is hermetisch, obscuur, geen idee waarover het gaat.
Een ambulance. Fietsers, auto's, scooters. Opvallend veel fietsers. Lijnbus 58 draait met een brede bocht rechtsop. Dan nog een bus, fietsers, een razendsnelle electroped, auto's.
Aan de verre overkant van het kruispunt het woord HIPPOPOTAMUS. Straathoek met pofkastanjes. Une foule de gens.
Rue d'Odessa. Perec frequenteerde de buurt, lees ik.

woensdag

 Sète.

Aigues-Mortes et la Montagne Ste-Victoire.

Aigues-Mortes, 11u. Des nuits touristiques interminables. Alles vermorzeld. Naar Aigues-Mortes zou je vooralsnog wel nog kunnen komen om naar het toerisme dat ze er hebben te kijken. Dat er ook midden oktober de enige bezienswaardigheid is. Als je goed kijkt, leer je misschien een onderscheid maken tussen Duitsers, Italianen, Fransen, Engelsen, Belgen, Nederlanders. Je maakt kennis met Polen, met Chilenen en een Russische familie. In het netwerk van smalle straten waar alleen nog volstrekt overbodige prullaria aangeboden worden.
Aigues-Mortes is zo volstrekt totaal van de pot gerukt toeristisch dat het betekenisloos werd.

Place des neuf jets

La tramontana. Soudaine et assez forte.
Met een traag gebaar, bijna machinaal, het glas optillen, het bijna optillen. Het plein kleurt oranje. De schaduwen zijn niet langer die van het zonlicht. In de smalle straten hangen ze als grijsgroene gordijnen, transparant, een grijs met een mosgroene of misschien, inderdaad, met een blauwe toon, onder een nachtelijke hemel in een gradatie tussen hond en wolf waar de platanen hoog boven de daken van les Arcades donker tegen afsteken, een oranje dat intussen een tik donkerder is, zonder dat het opviel kreeg het een donkere toon, het aureool van de straatlampen feller, de grijze schaduwen feller.

Quand on parle de Cézanne,
Cézanne, c'est les cuisses de Cézanne,
c'est les cuisses qu'il faut gratter
et il faut en profiter,
tu sais quand même plus ou moins où ses cuisses se trouvent,
alors tu sais comment comment,
comment le faire,
pas trop réligieux, pas trop touristique,
les réligions et le tourisme, c'est en effet presque la même chose,
même si tu t'en fou, de sa tête, de son cu, de l'école, du système,
c'est le vent,
gratte
gratte
gratte
gratte le vent,

woensdag

CRAS. Een geur van koeien en van mest. Hooiballen in een open graanschuur. Boven het kerkhofje een zwerm grijze duiven. Cicaden. Het gonzen van een vlieg. De klok van het kerkje één keer. Halfeen. Ergens ter rechterzijde een braakliggend terrein met landbouwwerktuigen, en waar het kerkhof is, linksop, cypressen, struikgewas, een witte vlinder, het kraaien van een haan.

Caurs. (Cahors)

PERN. (entre Cahors et Montauban) Wolken als walvissen in een blauw zwembad.

dinsdag

 

Een tor klautert over het dorre blad van een eik.

Village étoilé
Meidoornhaag, asfalt, berm met ondiepe geul.
Ter linkerzijde
de grasmat van een strak geschoren gazon,
bomen,
een vijver.

Crocq. Zijn uitgestorven dorpskern. Zijn straatwerker met scheve tanden.

maandag

 Aire des Haras

Een mus.

Grijswitte, toonloze wolken. Een donkerrode volkswagen van het type Beuys. Laag, vlak bij het landschap hangende wolken.

De landerijen van een autosnelweg. Koolzaad. Het landschap staat scheef.

L'heure de repos d'une ville fleurie. Wegwerpwolken. Een vogel vlak boven de tweevaksbaan. Tunnelbomen, koeltorens, grauw pleisterwerk (gelig).

Grijswitte, toonloze wolken. Kippen aan de rand van een tweevaksbaan.

Avond. De weg onveranderd. Het landschap heuvelt.

zondag

 

VRON. Tweevaksbaan. Voormiddag. Lineaire wolkjes (niet op de foto, hoger). Brede berm met het industriële complex van pâtissier Pasquier vlakbij. Ter rechterzijde. Een witte omheining bakent het terrein af. Asfalt. Links een bomenrij en een zorgvuldig getrimde meidoornhaag. Af en toe een auto naar Abbéville of van Abbéville in noordelijke richting.

RUE. Tweevaksbaan met brede grasberm. Een kale akker, villa's en tuinen, diverse boomsoorten, industriële nederzettingen, een in kreupelhout weggezakte schuur, het geluid van een zich verwijderende auto, rillende grashalmen, niemand.

AULT.

EU.