Place des neuf jets

La tramontana. Soudaine et assez forte.
Met een traag gebaar, bijna machinaal, het glas optillen, het bijna optillen. Het plein kleurt oranje. De schaduwen zijn niet langer die van het zonlicht. In de smalle straten hangen ze als grijsgroene gordijnen, transparant, een grijs met een mosgroene of misschien, inderdaad, met een blauwe toon, onder een nachtelijke hemel in een gradatie tussen hond en wolf waar de platanen hoog boven de daken van les Arcades donker tegen afsteken, een oranje dat intussen een tik donkerder is, zonder dat het opviel kreeg het een donkere toon, het aureool van de straatlampen feller, de grijze schaduwen feller.

Quand on parle de Cézanne,
Cézanne, c'est les cuisses de Cézanne,
c'est les cuisses qu'il faut gratter
et il faut en profiter,
tu sais quand même plus ou moins où ses cuisses se trouvent,
alors tu sais comment comment,
comment le faire,
pas trop réligieux, pas trop touristique,
les réligions et le tourisme, c'est en effet presque la même chose,
même si tu t'en fou, de sa tête, de son cu, de l'école, du système,
c'est le vent,
gratte
gratte
gratte
gratte le vent,