woensdag 3 september 2025

une promenade perecienne

Ibis Budget vers
la promenade du rempart ensoleilé . bleu riche nulle nuage des gens qui
se promènent
et téléphonent
à bicylette vers
La porte Saint-Charles
La plupart des bicyclettes des bicy électriques triques
A votre droit
A droite on voit la gare. Je me dirige à gauche. Içi on trouve le cours le cours Jean Jaurès.
Jean Jaurès.
Legoblokken. Beton. Massief. Balken die als zitplaats fungeren. AVIGNON ville d'exception.
La musique d'une guitare, guitare électrique Des gens qui se promènent. (de gitarist helemaal nergens te bekennen, zou zich achter een van de bushokjes bevinden)
Des planches électriques avec un speed de colère nom de dieu dans la Rue içi Rue de la République.
Rue de magasins, des boutiques, des magasins et des boutiques q'on trouve à peu près partout en Europe, rien d'exceptionel içi,
un carrefour
un macdonald
le KFC
un fnac et cetera
alors là un bar restaurant, le Bar Olympique waar ik vanochtend vroeg vroeg of ze postzegels hadden
une fontaine nommé fontaine Pamard, maitre d'Avignon de 1856 à 1885,
au coin de la Rue Mignard un presse tabac (hier wel postzegels)
des hôtels, pas mal d'hôtels, le Danieli par exemple, à côté du fnac, à l'intérieure d'un immeuble du genre classique,
le Bristol par exemple, quatre étoiles,
le Grand Hôtel, quatre étoiles, et cetera
La Rue République blique donne à la Place d'Horloge, centre focus épisphere des mouvements touristiques
Au coin Le Festival comptoir gourmand maître glacier chic
une boutique Image & Ecriture
le CID café et plus au moins au même moment la Rue Cafart, excusez moi, Favart, Rue Favart
la Rue Favart à l'autre coin
rue barrée mais pas barrée à cette heure içi un bar tabac (partout des bar tabacs)
Les aromes de la Place de l'Horloge.
Een paardjesmolen. Ook een olifant. Het gewelf van de platanen. Een restaurant au Banc de France. Waarachter zich nieuwerwetse appartementsblokken be bevinden. Waar is de olifant. Hoeveel zijn het er.
1 olifant
A l'Hôtel de Ville, immeubel dat het plein domineert, is een expo met de slopende titel LA JEUNESSE DE LA PEINTURE (anders opgevat dan het Gentse equivalent) : CIMABUE OUVRE LA PORTE.
Als ik navraag doe, het musée niet langer open, er staat wel nog een suppooste aan de inkom, blijkt de expo geen, ik herhaal geen werk van Cimabue, ik herhaal geen werk van Cimabue. Alleen de titel.
A ma gauche un drôle de petit chien, genre je ne sait quoi et assez mignon, chien ou chienne d'une couleur noir majeur. Je prends
Je prends la rue Place de Chambre, Change, excusez moi, Change, Place de Change. Içi à droite la Rue Galante
rue plein de restaurants. A gauche tout de même het resterende deel van la Rue de Chambre, pardonnez moi, Change, het resterende deel van la Rue de Change, des magasins, des boutiques, une terrasse, des cafés, des bières, des limonades, un cocktail, des chaussures, een zanger.
Een kleine zijstraat en aan het eind daarvan NAKA, restaurant japonais au Place de la Principale. Een terracotta aan de gevel, het enorme mariabeeld, roze en witte oleander. Rue de la Bonneterie, ook een winkelstraat. Twee teenage op stap met een gigantische kartonnen doos. De winkels sluiten. Un gamin s'engueule. Les gens se promènent. LIQUID, een drankwinkel. Open. Drie huizen verderop een SPAR. Overal zitplaatsen. Je kan zo van de ene naar de andere zitplaats stappen, plaatsnemen, uitblazen. Het zonlicht zit op de bovenste verdieping. Le jour s'éteint sur la ville. Blanke gevels.
Les Halles. Içi Rue de la petite Meuse. Wat verderop Place Pie. Ik wandel naar de andere kant van het plein, een luidruchtige plek, een grote groep teenage ter hoogte van een Irish Pub, de Red Sky, je prends la Rue Saint-Jean le Vieux et me dirige vers le restaurant Corse Mamma Corsica, neem plaats op het terras.

Geen opmerkingen: