Er hangt iets in de lucht. Het regenscherm is opeens geen overbodige luxe meer. Iets op overschot, voorafgegaan, bijvoorbeeld, door een over het wateroppervlak van de rivier strijkend windorkest. Geelgroene draden in het bladerdeeg van de treurwilg. Ondiepe, donkere rivier, over een groot deel van de oblonge oppervlaktewateren aangeraakt door luchtverplaatsing. Het varkenshaasje is terug. In het water drijft iets wat een schoendoos had kunnen zijn. Of een pul. Die van Oliepul. Lange omvaart. Kapitein O met de p van plastic afval. De bovenzijde van het object valt samen met het zichtbare deel van de watermassa. Het object, knappe prestatie, drijft af naar het midden van de stroom. Indigoblauwe nacht. Geen spoor van bladzijde 7. Van Marguerite Duras. Ann Quin op het zich ter linkerzijde bevindende tafelblad. Drijft af onder het over de rivier hangende kapsel van de treurwilg. Onderzoek toont aan dat de schoendoos, het object, zich volledig onder de waterspiegel bevindt, er aan de onderkant tegenaan schurkt. Wat is in dit geval onderkant. Wind raffelt een net van parallelle golfrimpels over de rivier. Bladeren. Bent u met Van Bladeren bekend? Jan. De malloot die niet 1 maar 2 keer een werk van Barnett Newman met een mes naar Fontana doorverwees. Aanraken van de kale bol van. Het familiestuk. Niemand aan wie de malloot zijn misdaden vertellen kan. Van Oliepul opeens geen spoor meer. Weg.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten