Schuif het rechterbeen over de linkerknie. Knabbel op een van de armpjes van je bruine leesbril. Schrap al het voorgaande. Denk na over wat groen had kunnen betekenen. Bedenk een nieuw woord. Denk na over hoe je het woord negeren uitspreekt. Scheur een bladzijde uit het Moleskine-schriftje. De rivier is donker, zonder zichtbare stroming. Wrijf een korrel uit een van de ooghoeken. Je rechtervoet danst op en neer. Twee tafels van je verwijderd het profiel van een manspersoon die saus lepelt. Het backstage geluid van vorken en messen. De avondhemel is grijsblauw. Draai nu de stoel waarop je plaatsnam een kwartslag, dat wil zeggen naar het raam op de andere oever, duisternis, het amper zichtbare vloeien van de rivier. Stroomopwaarts, op een plek aan de oever, is vrolijk geroep, handgeklap, plots feestgedruis, kreetjes, op en neer tuimelende stemmen, het gekrijs van een baby. Je bestelt de balletjes in tomatensaus. Je neuriet, de tweede um een secunde hoger dan de eerste um, de derde een secunde hoger dan de tweede. Een trapje. De rivier strak als een spiegel. Een vliesvleugelig insect botst tegen een van je oogleden.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten