Terwijl ik iets aan het uitleggen ben, kom ik opeens tot de conclusie dat ik het niet hoef uit te leggen. Daar is geen reden voor. Gogol en Poeskjin struikelen, en blijven struikelen, tot ergens aan het begin het fluitsignaal klinkt dat tot denken stemt. En dan drinken we een neutje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten