notitie

In een restaurant vlakbij het water van een lui riviertje zit iemand, aan een van de ramen die op het water uitgeeft, die met een potloodstompje aantekeningen maakt in een Moleskine schriftje. Op basis van uiterlijkheden stel ik me voor dat de jongedame zich in dichtkunst bekwaamt. Nadat ik enige tijd naar een waterhoen heb zitten kijken, komt mijn aandacht bij het rode haarlint, de naakte hals, waar een rode, gekartelde vlek is, en dan, na een virtuele camerabeweging linksop, bij de in en uit elkaar schuivende liposuctie van de bovenste verdieping van een gebouw op de andere oever. Ik open het schriftje dat ik bij heb, til de handtas uit het schriftje, en noteer, na een kort moment van opeens loom geworden lust tot observatie, het woord ROOD, niet bovenaan maar halverwege de bladzijde, onder een zin die als eerste van die bladzijde op een punt eindigt: vrije expressie, dus geen passer of zo.
Rood: een heupschort met verticaal en aan beide zijden. Dat corrigeer ik. Ik haal een streep door en aan beide zijden, zodat er Rood: een heupschort met verticaal en aan beide zijden komt te staan, en noteer wat straks, als ik de notities doorneem, misschien, het woord ongetwijfeld berg ik in de handtas op, een tik meer en ook correctere of in elk geval meer concrete informatie biedt: DE CONINCK, een komma, ter rechter zijde, dan weer een komma, een nieuwe alinea, hier het woord potplanten, een dubbelepunt, fresias, vraagteken, Heinz ketchup. Dat is wat ik noteer. Ik kijk op van het schriftje en staar naar de naakte hals van het meisje, het rode haarlint, een kwartslag linksop had de waterhoen iets wat gedurende een kwart van het tijdsverloop dat daar voor nodig was op een ontdekking leek, en daarna, het begint opnieuw bij het rode haarlint, dwaalt mijn blik naar het Moleskine schriftje, het ligt open op twee onbeschreven bladzijden, ze heeft het schriftje van zich af geschoven. Helemaal onbeschreven is het niet, bovenaan de bladzijde ter rechterzijde is een dunne streep, van de bindgleuf tot de buitensnede, daaronder nog een, korter, halverwege de bladzijde breekt het af, en dan nog een, een streep met een aanvankelijk neerwaartse en dan weer opwaartse curve. Ik neem de balpen en haal, zonder hierover na te denken, een streep door wat ik een ogenblik eerder geschreven had: een heupschort met verticaal, en aan beide zijden, DE CONINCK, ter rechterzijde, potplanten: fresias (?), Heinz ketchup.
Eén woord bleef intact: ROOD