Ik viel dood neer, krabbelde overeind, bevond me in wat een film van Godard leek. In het hebberige zand kropen kakkerlakken, bruin en dik als de drollen van een loopse teef.
Natuurlijk kan het niet, zei ik. De vermaarde korrel is een buikdanseres die net zo goed met een egel sex gehad had kunnen hebben.
He, maar dat kan toch helemaal niet, zei iemand. Natuurlijk kan het niet, zei ik. De beroemde buikdanseres had natuurlijk net zo goed seks met een egel of een zandkorrel gehad kunnen hebben. Of had gezegd kunnen hebben dat ze naar achter moest.
Ik was dood voor ze me aangeduid hadden, kroop overeind,
zoog aan de betonbult van een vulkanische tepel. Ho ho ho ho ho. Opeens zat ik in een film met acteerprestaties die niet zo verstandig leken.
Over het blote zand kropen kakkerlakken.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten