maandag 28 juni

Hans Bryssink en de studenten van 2de Multimediale zitten in de hall. Ze bespreken wat ze gaan doen.
De thermostaat van de blackstraler staat op 25.6. 't Is lekker fris hier, grapt Bryssink. Een van de studenten stelt voor om adressen van Jehova getuigen te verzamelen en bij die Jehova getuigen thuis aan te bellen. Ze willen het idee dat ze een performance zouden kunnen doen, herleiden tot het moment dat het gebeurt zonder het gekunstelde extra van een voorbedachte scenografie. Robbert springt binnen. Hij heeft een auto gekocht. Wat ze gaan doen, hij en z'n vriendin, ze gaan naar het zuiden van Frankrijk rijden.
Ik inspecteer de witte zaal. Geen spoor van de ijsblok. Ook de waterplassen zijn verdwenen. Het al zo vaak gebruikte zwarte tafeltje staat er verweesd bij.
Ze gaan naar Nederland-Slowakije kijken, verneem ik, in de huiskamer van Evelien. Evelien woont in de Ossenstraat, dat is vlakbij.

Marc springt binnen. Hoewel we niet afgesproken hadden om daar vandaag al aan te beginnen, beginnen we met het opruimen van de stockruimte.

weekendalfabet (21)

ijsblok 1. Ann telefoneert me. Er is hier iemand met een ijsblok, zegt ze. Wat zeg je, zeg ik. Ze herhaalt wat ze zonet heeft gezegd. Er is hier iemand met een ijsblok, zegt ze, dat is wat ze zegt, en op die ijsblok zegt ze heeft hij een dvd-speler en een videoprojector gemonteerd. Ik had het kunnen peinzen, ik had het kunnen peinzen. Ik had het kunnen peinzen. Een dvd-speler op een ijsblok van honderd kilo plaatsen, ik had het kunnen peinzen. Wie is dat, met die ijsblok, vraag ik. Dat weet ze niet. Dat iemand die dvd-speler gauw van die ijsblok weghaalt, zeg ik. Op de achterkant van elke dvd-speler staat: WARNING. TO PREVENT FIRE OR SHOCK HAZARD DO NOT EXPOSE THIS APPLIANCE TO RAIN OR MOISTURE.
Dries met een ijsblok van 100 kilo. Ik had het kunnen peinzen. Op die ijsblok een dvd, op die dvd een beamer.
Na het telefoontje van Ann was het rustig gebleven. Dries bleek de ijsblok zo gemonteerd te hebben, door twee stukjes hout tussen beide elementen aan te brengen, dat er geen gevaar op kortsluiting was. Toen ik hier later over nadacht, kwam ik tot de conclusie dat ik twijfelde aan alles wat me over de ijsblok en de stukjes hout was gezegd.
2. De beamer bovenop de ijsblok, een ijsblok van minstens 100 kilo, projecteert een rol keukenpapier op de houten tussenwand. Interessant.
3. Ann met het karretje. Een druppelspoor. Oona hielp met de ijsblok. Laura gaat de pompbak te lijf met een spatel. We hebben geen idee hoeveel het ding weegt. Ijs is glibberig.

woensdag 23 juni

Oona is bezig in de videoruimte. Claire en Annelien zitten op het dak. Over het straathek hangt een grijze vest. De buur van huisnummer 52 - waar Suzan woonde, Suzan die nu in Brussel woont - ontdekt dat het zijn vest is.
De poort staat wijdopen, bergbewoners sjokken over het asfalt. Zo te zien is er nog handenvol werk.

maandag 21 juni

2de bachelor multimediale vormgeving /kask/
jury

Aan de slag sinds 7u vanochtend.
Allen daarheen.
Bij aankomst, opnieuw de vier lagen plastic gepasseerd, Neem je het kistje van je hoofd en zet je het weer voorzichtig daar waar je het opnam.
Claire en Annelien kochten het appartement van Fabiano Terzini.
cool
daarboven bommetjes laten ontploffen
De stoelen is het werk van Leen.
de ontwikkeling is niet helemaal gelukt
Een sneetje cake van Arioso.
en alles geklaard
Evelien met de vraag of we een lange /dunne/ stok hebben om in het werk (een kubus, een hok) aan de knop van de cd-speler te kunnen.
fotopapier op de grond
fragment 2: 'We zien enkel het gezicht van het meisje.
Haar geluk kan niet meer stuk.
Huil.
(Indien je hoofd te dik is, meld het even aan een bevoegd persoon, die zal dan een alternatief voorzien.)
in een donkere ruimte
instructies
Karel
Kelly
Keer terug.
KIJK NAAR MIJN WERK
Niels
Niels zit aan de bar.
Om 10u begonnen, corrigeert Evelien.
Oona
Op het eind van de gang, aan de overstaande muur, draai je je voorzichtig om.
Plaats het over je hoofd, steunend op de schouders.
's Avonds tafelen we in La Nova Vita in de Dampoortstraat.
Schil een ui met je ogen dicht.
Simon en Saidya hadden nog in te laden.
Til het kistje voorzichtig op.
Uitdrukking van totale euforie.
Vastgeniet op hout.
VTM is de oorzaak van alle ellende.
Wandel op eigen tempo rechtdoor, doorheen de gang, doorheen de verschillende lagen plastic.

weekendalfabet (20)

foto: Nan-Ping Chang

Ann zegt
1. Goh, vandaag, effe denken. Die twee zaten daar half in slaap omdat het zo laat was geweest. Ze zaten op mensen te wachten. Echt, we hebben ons moeten wakker houden.
2. Ik heb twee verschillende kousen aan. Het een licht fluogroen, het ander grijs. En een nieuw zwart lijveke. En afgesneden botten.
lijveke --> topje, bij van Dale (het) 1 klein lijf, bv. van een kind of klein dier 2 deel van een kledingstuk; - zelfstandig kledingstuk dat het bovenlijf bedekt, m.n. voor vrouwen, hetzij als boven- of onderkleed, syn. bovenlijfje
botten --> laarzen waarvan er een aan de bovenrand afgesneden was, wat ze bij Pieternel kocht aan Sint-Jacobs
Voor de volledigheid: En mijn trainingsboek. (nvdr. een zwarte, stijlvol)
3. Voor het eerst Vandekerckhovekoffie gedronken. Het hoogtepunt van de dag. AVS is het komen filmen.
4. Aangezien zij er waren /Simon en Saidya bedoelt ze/ en Simon zijn werk best zelf kon uitleggen, zat ik de hele tijd dag achter de computer. Maf, dat werk op die sokkels.
5. dat ze Saidya vroeg wat zij doet als ze in Ghuislain permanentie doet.
6. Er was iemand die zijn sleutels kwijt was.
7. dat Nan-Ping op haar facebook foto's van gisteravond heeft geplaatst. Eentje van Laura onder andere. Laura in gesprek met Simon.

foto: Nan-Ping Chang

bezoekersaantallen 20 op zaterdag, 41 op zondag. 300 op vrijdag.

de boeken van Tim Tim Cleuren komt van de boekenmarkt in het Caermersklooster. Dat heeft voor een bizar allegaartje van titels gezorgd. Geen romans, geen poëzie. Tim, die van plan is om filosofie te gaan studeren, heeft andere merktekens.
La Clandestine van Liliane Siegel, twintig jaar in de ban van Jean-Paul Sartre;
België en de jaren na documenta IX, een uitgave van Ludion;
Cultuur als dwarsligger /op de cover een zwartwitfoto en op die foto een spoorwegterrein met een bord waarop volgende mededeling staat:

N.M.B.S. Dwarsliggerswerkplaats

/, een tractaat of ontwerp of iets in die zin met het cultuurbeleidsplan van Stad Gent periode 2002-2007;
van drs. J. W. Soonies Psychologie in leven en wetenschap /met een eerste zin waar je je broek aan scheurt: In onze huidige samenleving gebruikt 10 procent van de volwassen bevolking kalmerende middelen, waarvan 6 procent chronisch./ Twee
bestsellers. Het Boek van Mormon met als ondertitel eveneens een testament aangaande Jezus Christus (in het voddenhok liggen ze in een deuk van het lachen) en de Kunstgids 2003. En dan nog wat volumes die de ecclectische modus operandi van Tim vervolledigen:
Aleksej Soeënin, Moderne denkmethoden van de schaker - voor beginners en gevorderden, een uitgave van Thieme te Zutphen;
Geographies of resistance, edited by Steve Pile and Michael Keith,
en het verbluffende Vennootschapsboekhouden, door Robert Vertonghen en Chris Lefebvre, een uitgave van Acco.

geographies of resistance 1. Finally, the practice of resistance can change the meaning of particular places. Clearly, changes may be interpreted differently between and within various groups, while others may not experience a change at all. bladzijde 85
2. The different other, placed beyond the bounds of community, becomes a source of both fear and fascination: condemned and idealized, needed and negated, always exoticized, it is only ever represented through the fantasies of those inside the borders of the same. The marginalized other is denied its own difference by this construction of community. bladzijde 185
3. We took the traditional lands and smashed the traditional way of life. We brought the diseases. The alcohol. We committed the murders. We took the children from their mothers. We practised discrimination and exclusion. It was our ignorance and our prejudice. And our failure to imagine these things being done to us. /Keating, 1993: 5-6/ bladzijde 207

iemand Iemand zegt: Niet in problemen denken.

koffie Simon, een koffiekenner, introduceert de kopi luak, een katachtige uit het Andesgebergte die op koffieboonbessen verlekkerd is. De boon zelf verteert niet. De uitwerpselen van de katachtige worden verzameld en gebrand en dat levert de kopi luak variëteit die in Gent alleen door Vandekerckhove verkocht wordt. En wat interessant is aan een Italiaanse espressopot is het lage kookpunt, legt Simon uit. Minder cafeïne en hierdoor meteen ook koffie met een zachtere smaak.

Lucy Bij Lucy zitten vijf Afrikanen, een zuipscheet en drie jongens die er om een andere reden zijn beland. De Afrikanen kaarten. Het is prachtig. De kroeg van Lucy is een kunstwerk.
De jongens aan de kaarttafel zijn altijd dezelfde. Bulid is een Marokkees. Hij glundert. De kaarten zitten goed. Ze hebben drank. In de kroeg van Lucy is drank tot ze er gek van worden.

maaltijd Tafelen in de Komkommertijd. Alex in een zwarte jurk. Heerlijk zachte bloemkoolsoep, rijst op smaak gebracht met kokos, gepaneerde en gefrituurde courgetteschijfjes, een aardappelmix, samosa en salade.

Het gesprek kwam op De Morgen. Dat ze als elke gazet het nieuws van gisteren brengen en zich dus net zo goed Van Gisteren zouden kunnen noemen. Rubens, Tintoretto, veilingen, een diefstal hier, een moord daar en alles wat normaliter op bladzijde 40 thuishoort, zei Simon, heeft er de status van voorpaginanieuws. Een inhoudelijk verraad, het uitgeholde discours van een tabloïd.

onderscheid Een reetveter in Holland, in Afrikaans het amperbroekje.

twee Over de presentatie van Simon.
Tim zegt: theatraal.
Willy zegt: spectaculair.

vogel Een merel, de illusie, een volière.

vrijdag 18 juni

foto: les quatre-mains de l'oiseau rotonde

Hapjes in overvloed. Eigenlijk begon het 's ochtends al. In de kamer is een ondoorgrondelijke stilte. In die dichtgesneeuwde verte explodeert een wekker. Ik tuimel uit bed. Wat een vreselijke herrie. Als een lawine kom ik boven op mezelf terecht. Ik kruip onder de brokstukken uit, kruip overeind, stap door de kamer. Jeetje. Wat een dagbegin.
Dan de badkamerspiegel. Vijfentwintig minuten. Scheren, trimmen, lavendelolie, dagcrême. Een half uur later ben ik in het kantoortje bezig. Kapitein Coene was er al. Of hij zich geschoren had, herinner ik me niet. Hij neemt plaats voor de laptop, zet koffie, neemt de papieren door, wat ook in een andere volgorde had gekund. Nancy springt binnen. 's Avonds vernemen we dat Saidya en Simon geen al te beste jury hadden.

foto: anouk thijs, een sculptuur van porselein

Anouk heeft bezoek van Lu en, euh - wie is die meneer. Wat staat hij daar te doen. Anouk legt uit dat ze niet de behoefte heeft om het werk op een andere manier te tonen. Het craquelé, de verbuigingen, de droge, de natte plekken, de veranderingen, de verschuiving, dat is waar het om gaat. Het is nooit af, het is nooit klaar.

Yannick dit 1. Je suis terriblement fatigué. Met uitroepteken: fatigué! tout le temps! Zonder uitroepteken (panische isotropie): je voyage tout le temps.
2. Les Finlandais ça voyage tout le temps. Complètement bourrée. Naar Tallinn: zat als een piepkuiken. Op de ferry tonnen goedkope drank. Naar Helsinki: op drieënvijftig poten. Estonianen begrijpen een woordje Fins. Tijdens de koude oorlog keken ze en masse naar de Finse staatsomroep. Dit doet me aan Torn Curtain van Hitchcock denken.
3. Se lever dès potron minet, een francofone zegswijze die in onbruik raakte. Het betekent se lever très tôt. Un minet c'est le plus petit chat. Waarop Van Ryssen met 'et une fille c'est une minette'. Mais une fille facille. Wat Yannick nuanceert. Met minette bedoelen ze mignonne, eigenlijk, 'mais comme c'est argot on le dont une charactère plutôt vulgaire'. Et moi, quand c'est ça, je suis lapin quoi.
4. Eurovision, een song van Telex, het groepje van Marc Moulin, c'est génial. Met die song hebben ze meegedaan aan Eurosong. Ils ont gagné un demi point et c'est dit que c'était par erreur. Et la musique c'était comme ça (chante). Le chanteur, homme inconnu, est fantastique. Fantastique de non-charisme: aucune expression, aucun sentiment. Telex c'est vraiment génial ça:

EUROVISION!

Pour messieur, madame
C'est la fin du charme
Unique une programme
Que le meilleur gagne!

Feyaerts steekt een dikke sigaar op. Het gesprek komt op Maarten Van Roy. Dondeyne springt binnen en Cleuren introduceert Jenke.

5. Jean Rollin, beautiful anti-cinema, et Brigitte Lahaie non-porn. Betty page. She's so generous, a generous body. Sombere esthethiek, geen gram vulgair.
6. I look around /c'est Yannick qui le dit/ and all I see is enemies of inner independend life. De ratten van big brother. De horden van een panische identiteit en dit over een afstand die niemand peilen kan.
7. Tiny Tim: If Tuesday Welsh would only be my wife. If I only could stay 16 forever. I know I would be satisfied of life.
8. Panik rank. An enemie of inner life with whiskey in it. A Rolling Thumb. You stop working and you dive in the forest. Inner life, whiskey, whatever you want. You could have had money. Rich or poor. But it's true there's more respect for the suspicious. We arrive to a conclusion and I forgot what it was.
Name is everywhere. Don't be famous. It's a reduction to the lowest possible level.

omgekeerd

De omgekeerde mens.
In een meervoudig omgekeerde wereld.

Bespreekbaar. Romig,
lekker.

dinsdag 15 juni

foto: mailart van wouter feyaerts en sjoerd paridaen

In de corridor staat een stoeltje. Over de rugleuning van het stoeltje hangt een blauwe broek. Naast het stoeltje ligt een lap jute, naast de lap jute een natte dweil en een zak met gips, zakken met, zakken zonder, er staat een emmer, er zijn borstels, een flacon zwarte verf van Pebeo, drie potten met witte verf, een rol blauwe tape en een wollen deken met luipaardmotief. Van wie de sleutels zijn, van wie de grijze werkkiel is, waar ze die rol keukenpapier voor nodig hebben. Iemand die hier ongetwijfeld het antwoord op weet, brengt met zwarte verf een tekst aan op de muur helemaal achterin de witte zaal. De tekst komt uit Violet van Courtney Love: WHEN I GET WHAT I WANT I NEVER WANT IT AGAIN.
In een van de belendende ruimtes is het ratelende geluid van een goederentrein.


Simon is in de grote zaal. 's Namiddags staken Bart en Wouter een handje toe. De studenten van Multimediale Vormgeving waren een kijkje komen nemen en lieten een eerste spoor achter: INHOUD IS PRIVE, witte letters op zwarte fond. Leest veelbelovend. 's Voormiddags was ik bij de Rechtbank van Koophandel langsgeweest. Daar kennen ze me. Ze weten heel erg goed wie ik ben. Ik ben er zelfs bijna beroemd, een uniek geval. Een van vorige keren hadden ze me tot elf keer toe in machteloze radeloosheid op een of ander detail gewezen dat ik keer op keer stiekem over het hoofd bleef zien.

Simon legt uit wat kneedepoxy is. Het gaat om kneedepoxy met carbonvezel wat ze kunsthout noemen. De carbonvezel zorgt er voor dat het een blauwe kleur heeft. Als Simon hierover begint, is hij in zijn element. Aan de binnenzijde, verneem ik, werkt hij het af met plastiline. Vroeger deed hij het met klei maar dat bleek wat nadelen te hebben.
Kneedepoxy heeft twee componenten, PE 640 A is de pasta en PE 640 B wat het hard maakt.

Ik ga bij Gwen en Sjoerd langs. De moussaka, een moussake met rundsgehakt, is zacht en romig. Het gesprek komt op De Morgen.
Wat Van Tillo ook aanraakt, alles gaat naar de haaien.

maandag 14 juni

Op de kaart van Inge staat zachtgekookt eitje. Wolken bezetten de hemisfeer.
Simon heeft een lichte vorm van hoogtevrees.
Gotan Project tuimelt uit de speakers van de autoradio. Wolken bezetten de hemisfeer.
Op het woonerf stond een vrachtwagen.
Net zo aangenaam als ze het niet over de peuken hebben.
Koffie en de jodelende lichtgewichten van het ochtendjournaal.
's Ochtends was er een jury in de grote zaal. Charlotte had haar presentatie nog af te breken en Kathleen en Anouk hadden afgesproken om de monitoren weg te halen.
Als je het porselein zou aanraken, verneem ik, hier en daar zijn de randen opgekruld, zou het in duizend stukjes uiteenvallen.

vrijdag 11 juni

Eindhoven meedraaien. Neem afrit Borgerhout. Linksop over ring. Aan Singel rechtsop. Dat valt mee, die baan ken ik als m'n broekzak. Ik passeer een kapelletje, wat verderop is het Cogelsplein. De Hertstraat is ter rechterzijde.

donderdag 10 juni

Halfdrie. Soundcheck. In de gebouwen van Zebrastraat is een grote bedrijvigheid. We stellen op, Werner van Zebrastraat springt bij en Kurt Van Eeghem, moderator van de Gentse cultuurdag, komt een kijkje nemen.

woensdag 9 juni

Tikfoutje: Meneer x neemt vrijdag op donderdag.
En maandagen alleen op woensdagnamiddag. En alle verloren momenten samen, dat maakt nog een week.














Florin is in de keuken bezig. Laura draagt een zebrarokje. In het tuintje scharrelt een merel.
Gisteren tickets gekocht voor de concerten van Ornette Coleman en Daniel Lanois. Doo Rag schalt door de speakers.

Achterin de grote zaal is het geluid van een ventilator. Het is een van die dingen die Morrens, Dobbels & Delva zich aangeschaft hadden voor de vierde unit van brainbox twee: een ventilator. Even de benen nemen naar Vladivostok, grapte Morrens.
Anouk is in de Thomsenruimte bezig geweest. Op de vloer, achterin de smalle, langwerpige ruimte, ligt een hellend vlak van melkwit porselein. Een zwarte ventilator staat vlak voor de porseleinen helling en beweegt traag heen en weer.
Minder duidelijk is de functie van een grijs, doosvormig toestel.

In de grote zaal is Kathleen van de fotoklas bezig geweest. Aan een van de muren hangt een werk dat alles samen uit 3240 foto's bestaat.
Ik heb het nageteld, de puzzel is 60 foto's hoog en 54 foto's breed. Op de vloer ligt een rechthoekig stuk folie dat exact dezelfde afmetingen heeft. Zonder het vel fotopapier dat er in opgerold zat. Vlak naast de folie staan drie stoelen die treintje spelen. De trapladder heeft er zin in.
Ik zie de taferelen voor me. Behaagzieke nonchalance van voorwerpen: een nijptang, 2 hamers, balkjes, een plankje, de boormachine, een waterpas.

Florin bladert in een boek met aquarellen van Turner.

dinsdag 8 juni

de verandering

nico singing in a velvet underground
oh but people look well in the dark

aan een volle zaal in Tiroolse kniebroeken uitgedoste Wahabieten vragen wat ze graag eens zouden doen
op bart de wever stemmen
voor de verandering
zeggen ze eenstemmig

vlaanderen afschaffen er is geen taalgrens
waar is die taalgrens godverdomme
ik ben meertalig spreek frans engels spaans nederlands en een mondje duits
waar is mijn taalgrens ik heb geen taalgrens
ik heb lak aan het axioma van de politieke drie-eenheid
vlaanderen is een kwaal een door verzonnen veldslagen tot verstandsverbijstering geridderde kwelling van verstand dat ze bij de kruidenier in elke gewenste hoeveelheid hebben
een kwartkilo darmworst roger
gesneden?
ja gesneden graag

vrijdag 4 juni

Volle zaal. Kristof op boventoonfluit, Nan-Ping percussie, Yvan jaagt een strijkstok over de snaren van een vreemdsoortig snaartafelinstrument. Nan-Ping had uitgelegd wat voor instrument het was. Geen flauw idee. Ter linkerzijde een panoramische terugblik op Istanbul, rechts een vlammende travel langs de oostelijke kust van Taiwan. The game. Nan-Ping roffelt op een gong. Achterin het rijstveld staat een toren.

dinsdag 1 juni

what is work
what is art
Eric points
what is subversion
the shooting performance
students
we maken de muren wit
9u zei Frips
Stijn Anouk Assaf Rosie
words
text
Eric points
the talking about
movement
there's a movement in words
something behind the intellectual
and a book project too
we maken de muren wit
9u zei Frips
de studenten zijn Thomas en Lien
Karolien
en Elice en Hanne en Astrid en Mies
en Dan en Nele
en Giangli die in Bejing geboren is
Elice met een rode trui
Nele met een tandenstoker
Hanne een sigaret
Thomas buigt zich over het masterplan
een lichtbak
de roze gympies van Karolien
Nele in de kubus
Lien silhouetten

's Avonds zijn Lien en Bart in de witte zaal aan de slag. Bart is schilderkunst. Ze blijven bezig tot 's ochtends vroeg.