Het zwarte tafeltje.
Oorsprong van het zwarte tafeltje. Mogelijkheid 1. Of we een tafeltje hadden, vroeg Hans Beckers. Dat is toch de vanzelfsprekendheid zelve, zeiden we. Komt u maar eens een kijkje nemen in de stockruimte, zeiden we, mijnheer Beckers. a) Het tafeltje staat op een afgelegen plek, bedolven onder een hoop troep, en is precies wat hij nodig had, vernemen we. Omdat het een zwart tafeltje is, besluit hij om zijn concert het 'Tzwartetafeltjeconcert te noemen. b) Omdat hij voor het concert een zwart tafeltje nodig had, aangezien het concert nu eenmaal 'Tzwartetafeltjeconcert heet, schildert Hans Beckers een afgedankt meubelstuk, wat hij in de achterste van beide stockruimtes onder een hoop rommel aantreft, zwart. Later morst iemand een lepel lakvernis op het zwart geschilderde tafeltje. Mogelijkheid 2. Het tafeltje, aanvankelijk gaat het om twee tafeltjes, komt tijdens de beginfase van de eerste editie van brainbox in croxhapox terecht. a) Stijn Van Dorpe morst de inhoud van een pot zwarte verf over een van de tafeltjes. Anton Cotteleer, die de tafeltjes kocht om er een schrijn van klei op uit te stallen, besluit dat de tafeltjes dus maar in het zwart moeten. Bloot hout of zwart hout, het maakt weinig uit. Stijn stelt voor om de klus op zich te nemen maar uiteindelijk is het Nicolas Leus, niet in het incident betrokken, die de tafeltjes zwart schildert.
b) Anton Cotteleer voorziet het blote hout van een laag zwarte verf. Evert Defrancq vernielt een van de tafeltjes. Later morst Michaël Borremans een lepel lakvernis over het andere tafeltje.
c) Het ontwerp en de uitvoering van beide tafeltjes zijn van de hand van Christophe Lezaire die in elk tafelblad 330 ansichtkaarten verwerkt, drie lagen van telkens 110 ansichtkaarten, geschrankt, de lange zijde van 15cm aan twee zijden aan de buitenzijde.
Het zwarte tafeltje heeft een nieuwe en tijdelijke bestemming. Y.E.R.M.O., een project van Yannick Franck, ze doen opnames in de grote zaal, gebruikt het voor een mengpaneel en nog wat andere dingen.
In het lessenaartje van Grégory Decock, het deksel staat open, zijn sporen van een vloeistof. Een hennepkoord, tape, de schroevendraaier.
Ze hebben contactdozen op overschot. Er is een wirwar van kabels en bedrading. Over tafel twee ligt een zwart doek.
Onder het zwarte doek de amplifier en een mengpaneel, een doosje van Union Match, drie lucifers met zwartgeblakerd kopje, een verfrommelde plastiekzak en een etui met aerodynamische curves. Er zit een fototoestel in, vermoed ik. Een koptelefoon en een toestel met Holiest Grale als opschrift. Een melodica, de witte toetsen van de melodica zijn afgewerkt met zwarte tape, en een geelwitte blokfluit. En dan zijn er nog wat dingen.
foto: le terroire de Yannick
Geen opmerkingen:
Een reactie posten