vrijdag 11 november 2011

Mozambique

We vlogen over Libië. Grepet at stoemp met braadworst en wortelpuree. Victor Olits, een oom van Tom Jane, had ons uitgenodigd voor een vierdaags bezoek aan z'n plantage, waar hij kunstbloemen kweekt. Ruim twintig jaar geleden had Olits een helikoptercrash overleefd toen hij en andere kaderleden van Crunt & Co nabij Melbourne tegen de bedrading van een hoogspanningslijn aanvlogen. Hij was toen eerst weer in Hamburg gaan wonen, waar hij kort na elkaar, in 1993 als ik het goed heb, twee autobiografische volumes publiceerde over zijn jaren bij The International Headbang Association, opgericht door Joe N. T. Crunt (1927-1831), die naar verluidt op hoge leeftijd in een ultiem delirium het stadium van pasgeborene bereikte. In How It Ended, het eerste volume, en How It Began, het tweede, volgt Victor Olits alle gebeurtenissen, die telkens dezelfde zijn, door in het verhaal alleen zaken op te nemen die stroken met wat Herbert, die eerst gedurende enige tijd als nachtwaker, later als chauffeur voor het bedrijf had gewerkt, en Puck, een neef van een van de klusjesmannen, zich hadden weten te herinneren. Wat in de eerste autobiografie als een cruciaal element werd gezien, zonder dat het nochtans ook maar de geringste invloed had op het verloop van de gebeurtenissen, bleek onbeduidend in de tweede of werd er over het hoofd gezien terwijl het tegelijk, zonder dat iemand dat leek te merken, de duistere beweegreden van alle handelingen en verwikkelingen geworden was. De autobiografieën van Olits brachten het relaas van een ogenschijnlijk volstrekt transparant verloop van verwikkelingen die zonder enig verband naast elkaar plaats vonden. Terwijl het kennelijk om één en hetzelfde levensverhaal ging, brachten de talloze verwikkelingen zoveel uiteenlopende dingen aan de oppervlakte dat niets leek wat het was en geen enkel feit met ook maar één enkel ander feit te maken had.
Eind jaren negentig nestelde Olits zich in Mozambique. Op een landgoed in Gaza begon hij kunstbloemen te kweken. De kunstbloemen groeiden voor geen centimeter.

We vliegen over Tanzania, ik lees in iets van Joyce, Olits zegt dat hij het prachtig vindt.

Geen opmerkingen: