chez les flaflas

HET TAFELGEREEDSCHAP

Maria, ga naar de eetkamer en drek de tafel.
Hurk op het tafelkleed, Maria.
Veeg uw gat af aan de servetten, ga op het bord zitten.
Ziehier de lepels, het varken, de messen.
Breng het zoutvat, Maria, de peperbus, de mostaardpot.
Ziehier twee flessen wijn en het schenkblad.
Plaats een latrine op elk uiteinde van de tafel.
Geef die kurkentrekker aan mij.
Dank u, Maria. Ik zal de flessen ontkurken.
Maria, spoel deze glazen.
Er zijn geen glazen, mijnheer.
Breng dan een karaf water, Maria.
Voor één persoon ontbreekt nog het gerief, hebt ge dat gezien, Maria. Ja, mijnheer.
Breng nog een schijtpot en twee honden. Ja, mijnheer.
Waar zijn de koffielepels?
Waar is mijn messenlegger?
Ge zijt de tandenstokers vergeten, Maria.
Verschoning, Meester, het potje met tandenstokers staat op tafel.
Godverdomme, nu ge dat zegt: en het wetstaal naast de sauskom.
Waar is het slaatje?
In de keuken, mijnheer. Messieurs, le saladier est dans la cuisine.
Neem plaats, messieurs, schuif de tools onder uw schafel.
Breng aanstonds de drekkom, Maria, en een pollepel.
Nu kunnen we beginnen.

DE DREK

Mijnheer, wees zo goed op tafel plaats te nemen.
Wilt gij de goedheid hebben om uw broek nog een weinig verder omlaag te schuiven.
Hurk.
Welke drek hebt gij liefst? Moi, zegt er een, j'aime beaucoup la soupe aux putes.
Ik houd van hoerendrek, bedoelt hij.
Ook ossenstaart is lekker.
Neem nog wat drek, Messieurs. Pas de refus.

euh

Ik geef een vorming over, euh, hoe geef ik financiële vorming. Zegt, euh, een van de dames. Maar eigenlijk ging het, euh, over, euh, vorming, het financiële was bijkomstig. Dat kun je ook in, euh, België volgen, zo'n, euh, f****** training. Merkt een van de andere dames op. Een Peruaanse, euh, terriër, die in Finland werkt, Vervolgt de dame. had een afspraak met een Belgische, Dat was een goeie he, zegt ze later. met een Belgische, euh, Denkt hierover na. Uw tijd is op, mevrouw, kom ik op hartelijke wijze tussenbeide. Het woord waar u over nadacht is Himalayaketen. Een Peruaanse terriër die in Finland werkt, had een afspraak met een, euh, Himalayaketen, shit, die allochtoon is, van, euh, Marokkaanse afkomst en, euh, een mondje Frans sprak. Daar kwam Vervolgt de dame. gauw een, euh, cabaretje van. Van 's ochtends tot, euh. 's Ochtends 9 uur scharp uit de veren en dan de hele dag over, euh, industrie zeiken Dit had ik zelf bedacht kunnen hebben. tot, euh, 's avonds, Tot ze daar zo suf van werd, bedenk ik. Want, kijk, de concurrentie met Pekinese darmworst is mega. Daar is sinds, euh, mensenheugenis, geen, euh, daar is sinds mensenheugenis geen zeik aan veranderd. Corleone, zegt de dame. De Peruaanse, euh, terriër had een afspraak met Corleone. Corleone, Zegt ze. ik vind dat, Euh. megashitgrappig. Smakelijk he, zegt ze. En alles opeten he, zegt ze. De rest ook he. Grrr.

Van samenstelling veranderen.

vaststelling

Een in genetica gespeciliaseerde wetenschapper kwam tot de vaststelling dat moslims vijftigduizend jaar achterop zitten. Ze leven in een context die zich vijftigduizend jaar geleden voordeed. Sharia4Belgium gaat nog verder terug, tot voor de Big Bang. Dat er af en toe eentje ontploft, is logisch.
Religie is iets uit de oertijd, het bestiale verlangen, toen de grijze hersencelletjes tot ontwikkeling kwamen, naar meer dan het besef van de kleine eindigheid. Meer is het niet. Het is een gefantaseerde corridor tussen eindig en eeuwig.

onbedoeld

1. 'Mensen zijn gek', zegt iemand. In de kliniek waar ze werkt, kwamen ze met een jongen van 10 jaar oud die gescheurde kruisbanden had.
'De mensen zijn altijd gek geweest,' merkt de ander op.
Hoe ze zo'n gescheurde kruisband herstellen? Het vervangproduct wordt van lijken gepikt.

2. Een werk kan goed of interessant zijn, of mooi. Dat is telkens wat anders. Alte Meister van Thomas Bernhard is een interessant boek. De setting is interessant, het uitgangspunt is interessant, het standpunt van de eerste persoon enkelvoud is interessant, de stijlfiguur die Bernhard hanteert is interessant, toch wordt het na vijftig bladzijden zo'n gedram dat de tekst en met de tekst de lectuur in een monstruositeit verandert. Een mooie vrouw kan oninteressant zijn of immoreel, wat haar lelijk en hierdoor in zekere zin opnieuw interessant maakt. Berlusconi is oninteressant. Hij is bijzonder goed in oplichterij, uiterst verzorgd maar zonder stijl en zijn kwalijke kwibuslach, waarmee hij aan z'n tronie van kwakzalver een geposeerde verleidelijkheid probeert te geven, is die van een uit holen opgetrokken monster, maar oninteressant, zonder de afgrond die de gelaatsuitdrukking van Al Capone kenmerkt. Soutine heeft schilderijen gemaakt die op een met drek geboetseerd tafereel lijken, zo afgrijswekkend dat je er alleen van op een afstand naar kijken kan en tegelijk zo interessant dat je er duizelig van wordt. De wegenwerken aan een lokale tweevaksbaan zijn oninteressant en hinderlijk. Het wordt interessant en mooi als je tijdens de file, die door de aanslepende werken veroorzaakt werd, een stapel samengebonden planken opmerkt, wat zo in een museum voor hedendaagse kunst had gekund en hier, aan de wegrand, het onovertroffen grandeur van niet bedoelde schoonheid heeft.
In het dagelijks gebruik is zoveel hedendaagse kunst dat de musea waar de replieken tentoongesteld worden oninteressant werden.

3. Tweedehandseten. Iemand, zegt iemand, die de schotel niet lekker vond, kotst z'n maaginhoud in je bord. Voorgekauwd, lekker.

Een geur van witte chocolade.

belediging

'Het is een islamitische plicht te reageren als ons geloof wordt beledigd'. Staat vandaag in De Morgen op bladzijde 14. Achtergrond, staat er, de 'peilloze woede' van moslims verklaard. Aan het woord is Esam Mudeer, een Saoedische uitgever.
Ga zitten, meneer Mudeer, neem een sigaartje. Het is mijn plicht als dwergeekhoorn, meneer Mudeer, om u te zeggen dat uw geloof beledigt. Elke religie is een belediging. Religie is geen recht, meneer Mudeer, het is een misdaad. Uw geloof is een belediging, meneer Mudeer, uw geloof beledigt de dwergeekhoorn. Dat geloof van u, meneer Mudeer, is een hersenkwaal. De taferelen die we zien zijn de losbandige farce van een stelletje imbecielen in het gekkenhuis van een stompzinnige tyran die door gevaarlijke gekken bedacht werd. Wat anders is het niet.
Excuseert u me, meneer Mudeer, ik heb wat anders te doen.

certitude

Een avonturier, die diplomaat was en toen hij die functie had onder andere in Canberra verbleef, vertelt me dat hij in 1969 in het Amazonegebied bij een indianenstam woonde. In Jordanië stapte hij door Wadi-Rum, de woestijn waar zich de avonturen van Lawrence of Arabia afspelen, vier jaar voor het Kadhafi-regime onderuit gehaald wordt door de Akakus woestijn in Libië, tot voor kort de heetste plek van de aardbol, hij deed het Hoggar gebergte in het meest centrale deel van de Sahara, stapte door de hoogvlakten van Tibet, kayakte in Groenland, Ijsland is een van z'n favoriete bestemmingen en op z'n zeventigste, anderhalf jaar geleden, voer hij met een zeilboot van Ushuaia, een negorij aan het zuidelijke punt van Patagonië, naar Antartica. Ze hadden een grote zeilboot, twee skippers, zeven passagiers, hij stond aan het roer. De wateren ter hoogte van Kaap Hoorn, waar ze passeerden, zijn de gevaarlijkste ter wereld. Ze hadden de sterren als navigatiemiddel, albatrossen met een spanwijdte van gauw vier meter gleden over het water, het ging over onmetelijke golven en aan Drake Passage hadden ze walvissen. Baron de Gerlach, een landgenoot, is de eerste persoon die overwinterde op Antartica, tijdens de winter van 1878-1879. Toen hadden ze Amundsen aan boord, Captain Cook en ook nog een Poolse en Roemeense geleerde.
Ze varen voorbij Gent, een piepklein eilandje aan de noordkust van Antartica, Liège, wat groter, en Brabant, het grootste eiland.
Hij is boedhhist, citeert Nietzsche: Ce n'est pas le doute qui rend fou, mais la certitude.
Hij had de recensie in De Morgen gelezen, verneem ik, en de uit een lijnvlucht genomen foto van de Alpen die ze bij het artikel afdrukten. Dat zijn de landschappen waar het hem om te doen is, zegt hij.

abc

(a) Iemand zegt dat het circa vijf jaar geleden begon, de verbale agressie, in Brussel, van jonge Mahrebijnen. Beledigingen, scheldpartijen, fluitconcerten, handtastelijkheden. Ze benadrukt dat het om jonge Mahrebijnen gaat.
In Brussel, waar ze woont, durft ze niet in een minirok over straat lopen. Als ze het doet, wordt ze uitgescholden of aangerand.

(b) De pot op met die van de pot gerukte kutprofeet van je, moslim, dat is zowat de teneur van een door een Amerikaan geproduceerde film die voor enorme heisa zorgt in het moslimwereldje. In de film, met de overigens voortreffelijke titel Innocence of Islam, wordt de persoon in kwestie naar verluidt afgeschilderd als een brutale en handtastelijke proleet, wat ze niet zint. Het kader van de geseculariseerde wereld ontbreekt. Het areaal van de moslim is dat van de vroege Middeleeuwen.

(c) Meisjes die verkracht werden, worden gestenigd. De personen die het doen, gaan vrijuit.

Wat uit (a), (b) en (c) afgeleid zou kunnen worden, bespreken we na de film.

ad autolycum (1)

variation one : introducing error

disposition one              disposition two

we have declared           inspired Euripides
Aratus said         This is proved
Others disagreed            error
we believe it       or else spoke in vain
take it           inspired Euripides
leave it (or)                    knowing
                  This is proved
digging                           in vain
take it        Euripides said
This explained it        inspired error
to be demolished           This is proved
digging               in vain
it happens                      it made us sober
who tells who                labour exorcized
                                      
errata :

should I continue           for this reason
reminding            nothing

variation two : god is useless

disposition one              disposition two

Aratus                            not to mention
those willing to die        him in that cupboard
what he did            where he sat
not listed in the file        not to mention
many others           on purpose
those who knew             slick truth
not to mention                and what did it demonstrate
those who believe so     
not to mention                copyrights
the invisible ashtray       ate it and with that
many others             ate it
unwillingly                     that which he himself
we say truth                    rejected
                    and with him
many others

errata :

ought to have done so

stront met zand

Absinth Minded. Stront met zand, zegt de viool van Absinth Minded, dat is het beste.
Curry. Kristof bestelt de currytoestand.
Dada. Het nieuwe dada, legt Kristof uit: luid gaan zonder electronica te gebruiken.
Eucalyptus. Een pinot noir met een toon die aan eucalyptus denken doet.
Heleen. Heleen vroeg, wat is het beste, vroeg ze, ballekes in tomatensaus of linzen met zoete aardappel. Ze heeft Over de vriend van Piet Joostens bij. Femke, de zus van Lander Gyselinck had het aanbevolen. Wat Heleen met de piano deed: op bepaalde frequenties ging de piano meetrillen. Ik heb twee gerechten besteld, glundert ze.
Ideaal. De ideale manier om te laten weten dat je op de wc-pot zit, zei iemand, als iemand aanklopt, is kloppen, bij voorkeur hetzelfde ritme. Dat had hij onlangs meegemaakt. Hij moest, het was min of meer dringend. Het getok op het deurpaneel werd beantwoord met een tik tegen het deurpaneel door de persoon die in de kleinste kamer zat.
Kaart. Op de kaart hebben ze ook zeevruchtensoep. We zitten in La Resistenza.
Konitz. Op 26 september eerstkomend in de Bijloke, waar Kristof Roseeuw de programmatie verzorgt: Lee Konitz. Ik herinner me een concert van Konitz in 't Damberd. Herfst 1991. De sound van Konitz, hij is 82 intussen, zou een meer experimentele toets hebben.
Kristof. Ik heb het over Karz en Denek gehad. Hij had The Lounge Lizards ingetikt, verneem ik, kwam bij een Afrikaanse zanger uit, iemand uit Ethiopië die naar New York uitgeweken was, een naar verluidt legendarische muzikant waar Bowie en Madonna lyrisch over deden. Op iTunes vindt Kristof een cd van de Afrikaanse zanger, met John Lurie en Marc Ribot. Van de zanger is op drie kiekjes na geen beeldmateriaal te vinden. Het verhaal gaat dat hij niet gefotografeerd wil worden. Kristof schaft zich de cd aan en ontdekt dat het om een imaginair figuur gaat, verzonnen door John Lurie.
Lander Gyselinck. Lander is in New York.
Motown bass. Cool.
Olits. Iuleta Olits, back in town. Ze was heel even in Zweden, begin augustus, heeft het uitgemaakt met het Zweedse vriendje, woont opnieuw in Berlijn, in Kreuzberg. Ze werkt aan een film.
Piano. Op bepaalde frequenties, zegt ze, ging de piano meetrillen.
Renaud. Fine, I'm fine, zegt hij met het gebruikelijke cool, I'm lekker, I'm very lekker. Stront met zand, dat is het beste.
Restaurant. We zitten in La Resistenza. Het is de eerste keer dat ik in La Resistenza tafel. De plek heeft het geraffineerde surplus van een keet centrum Brussel.
Ritme. Bij voorkeur in hetzelfde ritme.
Smaak. Iemand vraagt zich af: hoe beschrijf je geur, smaak.
Stront. Stront met zand, zegt de viool van Absinth Minded, dat is het beste. Stront met zand, schudden, dat is het beste.
Tijger. Op bepaalde frequenties ging de piano meetrillen, zegt ze. Iemand zegt: de vogeltjes floten mee. Iemand zegt: de tijgers... Iemand zegt: de tijgers floten mee.
Twee. Ik heb twee gerechten besteld, glundert Heleen. Ze bekijkt de eerste schotel, waar ze een ogenblik eerder aan begonnen was, de zeevruchtensoep, en de tweede, die vlak naast de zeevruchtensoep op tafel komt, gehaktballen in tomatensaus waar couscous bij geserveerd wordt.
Viool. Stront met zand, zegt de viool van Absinth Minded, dat is het beste.
Wedstrijd. Baksteensoep maken. Wie de baksteen zo vloeibaar weet te serveren dat het vlot en glad lepelt, wint.
Wijn. We beschikken over een Côtes du Rhône 2009. Het wijntje heeft een zachte tong. Volgens de een heeft het een geur van vanille, een ander herkent eucalyptus. Zuiver pinot noir is delicaat, merkt iemand op. Het gesprek komt op Motown bass.
Wikipedia. Iemand zegt: Wat is de meest banale beweging die ge op internet kunt doen? Wikipedia.
Zeevruchtensoep. Drie personen bestellen de zeevruchtensoep: Renaud, Heleen, ik. Het aroma is verrukkelijk. Later komt Iuleta mee aanzitten. Ook zij bestelt de zeevruchtensoep.

OVT

Ik ruim het berghok op. Er had ook ik berg het ruimhok op kunnen staan. Het is een ruim hok. Zo'n berghok opruimen, een slagveld van voltooid verleden tijd, de tijd zelf is onvoltooid of niet eens begonnen, en tussen de brokstukken van de oerknal die ik in het berghok aantref, de brokstukken reiken tot ooghoogte, waar ik me een bult zocht naar Anoniem eind 20ste eeuw, de notities die ik in Spanje bijhield, een turf van 500 bladzijden, wat ik er niet aantrof, het manuscript is spoorloos, vind ik dingen waarvan ik het bestaan vergeten was.
Wat je niet allemaal terugvindt als je het berghok opruimt. De meest opmerkelijke vondst is een aantal aan Sjoerd Paridaen geadresseerde mailarts, een twintigtal, ik heb ze niet geteld, die Sjoerd als bestemmeling hadden, op het gebruikelijke adres in de brievenbus gedropt werden en later, na een of ander project wellicht, in een enveloppe terecht kwamen, over het hoofd gezien, in een doos met tal van andere dingen. Er is een uit een weekendmagazine gescheurde bladzijde met een foto van een witte Mehari. In zo'n Mehari stuiterde ik eind augustus 1977 over een wegje boven les gorges du Tarn. De persoon die aan het stuur zat, leek er zin in te hebben, herinner ik me. We knalden over het zigzaggende wegdek aan een snelheid die van het landschap en de diepte ter rechterzijde, waar de Tarn stoomde, een puur wiskundige berekening maakte.
Er is het western sheet van de Canada Highway Map waarop ik met rode stift Cherryville omcirkelde, een negorij in Monashee Mountains, Bristish Columbia, en ook nog Penticton, wat zuidelijker, aan het meest zuidelijke punt van Ookanogan Lake.
In een andere doos tref ik de originele versie van Embryo Dictaphone, unfinished poems staat er, mondvoorraad in typoscript op a6-formaat, het brongebied van The Singing Painters:

nostrils gentle breeze
the countryside has its secrets
landscape has secrets
like women have and poetry
like nostrils have and luggage
and I do
like wrens have and cupboards have
a gentle breeze
wallets disappear
handkerchief smiles
incalculate silence
and I do
a gentle breeze
silence
wallpaper

ansicht

Iemand heeft in een winkeltje in de Jan Breydelstraat een antieke postkaart gekocht. De kaart zit in een bruine enveloppe. Ze zoekt een huurpand, vond een postkaart. Op de ansicht, geproduceerd door Marca, staan twee jonge vrouwen in prehistorisch badpak afgebeeld. Ostende, Eve à la Mer, Eva's Sea-holidays, dat is de titel, die op de voorzijde staat, een eind boven de horizont, naast de merknaam, Marca, ook de merknaam staat op de voorzijde, in de linkerbovenhoek. De dames op de foto, voor zover je 't een foto noemen kan, hebben badpakken om die tot de knieën reiken, om het middel is een riempje, ze lopen op hakken in de branding, het ene meisje met een gele, het andere met een witte badmuts, Victoriaanse badpakken, boven de schattige krullen hebben ze een parasol. Aan het einder zijn twee bootjes. Vier meeuwen hangen in het vochtige zwerk boven een school zandhaaien. De postkaart is geadresseerd aan Mme & Msieur Antheunis & kind, wonende in de Volmolenstraat 15 te Gent. Veel complimenten van de familie Harms-Antheunis Julien, dat is wat er staat. De postzegel is weg. Het zou om een poststuk uit 1936 gaan, afgestempeld in Oostende, wist de uitbater van het winkeltje.

worm

Vlak tegenover de plek waar de Knokkestraat in een T op de Elizabethlaan aansluit, is een lokaal van de Vlaamse negorij. De aanvoerder van het rapalje hangt er met z'n bakkes in de vitrine. Voor dit soort uitschot hebben ze ooit de guillotine uitgevonden. Dat is het beeld, vlak tegenover de plek waar de Knokkestraat in een T op de Elizabethlaan aansluit. De betrokkene heeft het bakkes van een wormachtige. Je voorstellen dat die idioot burgemeester van Gent zou kunnen zijn.

avond

Een avond, we zitten op een terras en spreken over het eind en het begin van de dingen, drinken picon, er is geen vleugje wind. Over het plein waden figuren zonder zoom. Zo'n avond is het, er is geen vleugje wind. Het is een zachte dag, een dag zonder andere drukte.

anders

Is het andere wel anders? Dat is wat Lode Vranken op de tafel schreef. Als hij 'is het andere anders' geschreven had, had ik eventueel niet getwijfeld aan wat op het tafelblad staat. Is wat zwart is zwarter, wat wit is witter, is het anders. Er zijn gradaties. Van zwart en wit ken ik vijf gradaties. Het zwart is telkens anders, het wit is telkens anders. Een kameel is geen olifant. Een konijn is een konijn en een kip een kip. Het is anders. Het andere is anders. Er is een hand, er is een voet, ik denk, ik droom. Alles is anders. De gelijkenis zit in de uniformiteit van de dingen: de olifant is een dier, ik ben een dier. In die uniformiteit is alles anders. Net als de olifant ben ik een dier, toch ben ik anders. Alles is anders. Twee olifanten, andere olifanten, die olifant en die olifant. Het andere is altijd anders. De ene olifant graast in een steppe, de andere staat in een zoo. Van geen kameel zijn twee bulten gelijk. Geen situatie is exact gelijk aan de situatie die er exact op lijkt. Is het andere anders? Het is gelijk. Er zijn gradaties. Een peer is geen drol en een sleutelgat is het evenmin.

profijt

'Telenet wil voorlopig geen commentaar geven,' lees ik, 'maar bevestigt wel al dat er een uitspraak is. Concurrent Mobistar bevestigde de uitspraak van het parket ondertussen wel.' Wat bedoelen ze. Uit wat ik lees, valt alleen op te maken dat zowel Telenet als Mobistar de uitspraak van het parket bevestigen. Van beide operatoren weten we dat hun klantenservice quasi nihil is. Veestapel. Dat is het woord dat ik zocht, veestapel. Dat is wat ze met klantenservice bedoelen, veestapel.
Telenet zal er dan ook alles aan doen, lees ik, om deze gunstige concurrentiële situatie voor de consumenten te vrijwaren.
Om het profijt te vrijwaren, dat is wat er hoort te staan. Vervang gunstige concurrentiële situatie voor de consument door profijt en je leest wat ze bedoelen.

palimpsest

Kurt gebruikt palimpsest in beide betekenissen. De eerste, dat staat zo in de dikke Van Dale, is een perkament met onzichtbare woorden.
De tweede betekenis, een adjectief, palimpsestig, geeft aan dat een notitie of een beeld aan het werk van iemand anders ontleend is en dat die persoon vernoemd wordt. De benoeming, de verwijzing, het niet of net zichtbare veld, de onzichtbare of toch zichtbare woorden, de onzichtbare verwijzing, het zit in het beeld.

water

A glass of weather please, zegt ze.
Bad or nice?
Make it nice, zegt ze.
A glass of nice weather please.

Handenvol werk. Himalayaketens horen afgestoft te worden, 400 bezoekers
afstoffen. De stukjes bijeenvegen.

lectuur

Iemand uit Wichita, Kansas, had een paar geelbruine wandelschoenen gestolen, maat 45. Hij had de winkelier, lees ik, met een mes bedreigd, werd wat later gearresteerd, ontkende de feiten. Tijdens het proces, drie maanden later, droeg hij de schoenen die hij gestolen had.

Een begoede dame uit Los Angeles liet de hond uit, een poedel, wat ze elke avond deed. Ze had ook telkens een krant bij en een plastiekzak om de troep op te ruimen. Die avond, de hond heeft zich ontlast, lees ik, ze had de ontlasting netjes opgeruimd, wordt ze in de rug door iemand aangevallen. De dief gaat met de plastiekzak aan de haal.

Tijdens renovatiewerken aan een historisch pand in een stad in Mississippi, een pand waar ooit een winkel geweest was, troffen de metsers een skelet in de schoorsteen aan. Het skelet, geheel aangekleed, lees ik, zat ondersteboven in de schoorsteen en had identiteitspapieren bij. Het bleek om iemand te gaan die in 1985 spoorloos verdwenen was en een strafblad had.

In een Gents kunstencentrum ging iemand met 1.500 euro aan de haal. Toen de autoriteiten hem daarover ondervroegen, ontkende hij de feiten. Een maand na de feiten vroeg hij aan iemand die voor het kunstencentrum werkte 50 euro, verneem ik, omdat hij het wat moeilijk had.

In Pennsylvania, lees ik, werd een hond die de kat van de plaatselijke gouverneur dood gebeten had tot levenslang veroordeeld. In de gevangenis, waar het dier vertroeteld werd, stond hij bekend als veroordeelde n° C2559.

Toen James W. Rodgers in 1960 voor het vuurpeloton stond, vroegen ze, lees ik, of hij een laatste wens had. Ja, een kogelvrij vest, zei hij.

openingsavond

Het is de eerste keer dat we op 1 september een openingsavond hebben. 1 september, een zaterdag. In het Gentse hebben ze nog projecten, een veiling bij MDD, de stadshal en de vernissage van een expo bij Tatjana Pieters.
De volkstoeloop is enorm. Het drankverbruik levert een nooit eerder genoteerde recette. 1 september: nooit eerder genoteerde recette. Op het woonerf komen zoveel lege bierflesjes en peuken dat ik de hele tijd door met het weghalen van die overlast bezig ben. Groepen bezoekers zitten op het woonerf, het is na sluitingstijd. Ik tel ze, honderd.