anders

Is het andere wel anders? Dat is wat Lode Vranken op de tafel schreef. Als hij 'is het andere anders' geschreven had, had ik eventueel niet getwijfeld aan wat op het tafelblad staat. Is wat zwart is zwarter, wat wit is witter, is het anders. Er zijn gradaties. Van zwart en wit ken ik vijf gradaties. Het zwart is telkens anders, het wit is telkens anders. Een kameel is geen olifant. Een konijn is een konijn en een kip een kip. Het is anders. Het andere is anders. Er is een hand, er is een voet, ik denk, ik droom. Alles is anders. De gelijkenis zit in de uniformiteit van de dingen: de olifant is een dier, ik ben een dier. In die uniformiteit is alles anders. Net als de olifant ben ik een dier, toch ben ik anders. Alles is anders. Twee olifanten, andere olifanten, die olifant en die olifant. Het andere is altijd anders. De ene olifant graast in een steppe, de andere staat in een zoo. Van geen kameel zijn twee bulten gelijk. Geen situatie is exact gelijk aan de situatie die er exact op lijkt. Is het andere anders? Het is gelijk. Er zijn gradaties. Een peer is geen drol en een sleutelgat is het evenmin.