1. Aan het water
Bootjes molenwieken door het water. (In de benedenwereld is alles --- Ik sla De geschiedenis van mijn tanden open.
is alles tot de neusgaten drek) Bladzijde 45: --- De foto is telkens dezelfde. O, O, O. Overigens. Een boek dat met de zin Soy el mejor subastador del mundo begint, Ik ben de beste veilingmeester ter wereld. Nadie lo se Wat niemand weet. In de vertaling van P. Menard: Maar niemand weet dat omdat ik nogal bescheiden ben.
Waar staat die P voor. Bertrand P. Ménard is a partner in the Montréal office of Stikeman Elliott. Mario P. Ménard, Portrait Photographer. Master Portrait Photographer. Ottawa's business portrait and professional headshots specialist! De foto is telkens dezelfde.
is alles uitbreidingsgebied) Uitbreidingsgebied godverdomme. In volgende zin: Toen we het perceel kochten was het uitbreidingsgebied. (Het uitbreidingsgebied van ---
Een bevredigend koele wind waait over de terrassen aan het water.
tot de neusgaten drek) Of deze, bladzijde 46: --- omdat ik me een glansrijke middag herinnerde waarop grootmeester Oklahoma ons verteld had over een parabolische veiling waarin een praetoriaan, na de dood van keizer Pertinax in het jaar 193, het hele Romeinse Rijk had geveild; erewoord. Of; leugen. Is één waarheid en dan nog een waarheid twee waarheden of twee keer een halve waarheid?
Is vijftig waarheden en dan nog eens honderd waarheden honderdvijftig waarheden of --- Begrijp je wat ik bedoel? Is het een optelsom of... een deling. Snap je. Is het een deling of is het een optelsom. En als je begrijpt wat ik bedoel: Is één miljoen waarheden... en dan nog een miljoen... erewoord: leugen. Is het twee miljoen waarheden, wat ongetwijfeld niet zonder logica zit, 1 + 1 is ook alleen maar 2 in de meest simpele, in de meest kleuterachtige van alle rekenkundige tabellen --- of is elke waarheid tweemiljoensten van een waarheid die we nu eenmaal altijd toch als volledig, als uniek, hoe tijdrovend ook, als. En hoe zit het met ondeelbare, of, hoe zit het met onmededeelbare waarheden? Coëfficiënt nul tot de grootheid van wat?
Zeer onlangs zat ik aan tafel (over die tafel, net als vele andere en dit sinds het ontstaan van mijn biologische identiteit altijd weer een tafel van vermenigvuldiging, heb ik het zo meteen (tenzij ik rats vergeten zou waarover ik het had)), zat ik aan tafel met iemand die er hondsduidelijk brutaal van overtuigd was dat we de slachtpartij aan onszelf te danken hadden, een redenering die hij net zo onschuldig leek te vinden als het idee dat het varken oorzaak is van de hammen die het maakt.
Een rubberboot van de Brusselse politie komt langszij. Ik zak weg in het honderdkelige geroezemoes, een variatie op die bladzijde van Marguerite Duras, de drukkende hitte, apocriefe gesprekken, het kabaal, een bootje in het gestroom onder de dingen, betekenis - in het uitbreidingsgebied - aan flarden gescheurd door molenwiekende schroeven, alles zo dun dat ik het niet eens hoef op te likken, preventief gutst het uit de poriën, het meegedeelde als een klap die niet aankomt en een schroef zonder bodem. Ik wil maar zeggen, zegt de vlechtdragende, als het zou regenen, dan. Of wat binnen hoorafstand aan de belendende tafel gezegd wordt: Ik zou dat niet kunnen. Ik zou het niet zien zitten. Ik zou het niet zien zitten. Ik zou dat niet kunnen, ik zou het niet zien zitten.
Ik open het notitieboekje en betrap me op een onvolledigheid: ik heb beide elementen duidelijk, het (a) en (b), prosodisch, niet de volgorde.
Van elke waarheid is ook de ontkenning leugen.
2. Carl
2.1. Carl is a bluegrass violist from New Orleans. Aan de tafel van vermenigvuldiging, het terras van Minor Swing, wordt dit keer, halverwege het concert van Les croissants belges, Engels als voertaal gebruikt. Zonder zou Carl niet weten waarover ze het hebben.
I grew up in California.
Not really a town really. Desert.
One of the main valleys.
Belgium a tiny little bit smaller.
Not a place where people meet.
At night asleep, at morning off to work.
2.2. Les croissants belges, vertelt Gerrit Jan, zijn een van die bands die zich tot het Django repertoire beperken. Zelf doet hij gitaar, bass en piano.
nice violin
2.3. Carl sleept bijna slaperig dissonanten uit z'n viool op het strakke ritme van de Django sound, met een vibrafoon die late forties toevoegt.
Over het asfalt klapwiekt een over het wegdek gekatapulteerde duif.
Carl and his innocent movie face. Farmwork as usual had the handsome killing.
Op de viool plaatst hij een ondertoon, parallel, allegorisch, waaruit opeens als fladderende vissen boventonen opduiken, met & tegen, onder en boven het Django ritme. Briljant.
Mostly, he says, we play Belgian music.
De karavaan, het groepje, de gitaren, de bass, de vibrafoon, ploegen wiegend, stapvoets, stof spat uit de voegen,
gefladder, vlokken, waar de viool met een hartverscheurende eenvoud van dubbelakkoorden een hitsig gesidder aan toevoegt.
Wij alle neusgaten wijd open, dampend melkwegstremsel.
donderdag 21 juli 2016
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten