De bootjes gaan heen & weer, naar de sluis en dan opnieuw naar de faciliteiten die zich stroomopwaarts bevinden. Ik heb een lui moment, kijk naar de eenden. Het gedoe van de Gentse Feesten ligt me niet. Het is teveel een gedoe geworden. De tegendraadse spirit is in frisdrank veranderd.
Een van de eenden houdt zich gedurende enige tijd bezig met een blauw dopje. De bootjes gaan heen en weer. Het water deint, breekt en deint.
De Gentse binnenstad komt me opeens heel erg slordig voor. Het water breekt, deint, en aan de bedoeling is toch al een eind gekomen.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten