vandaag

De Europeaan en de Noordamerikaan denken dat een boek dat een prijs heeft gehad, ongeacht welke prijs, wel goed moet zijn; de Argentijn sluit de mogelijkheid niet uit dat het niet slecht is, ondanks de prijs. De Argentijn staat in het algemeen sceptisch tegenover de omstandigheden. Mogelijk is hij niet op de hoogte van de fabel dat de mensheid altijd zesendertig rechtvaardigen telt, de Lamèd Waw, die elkaar niet kennen maar die heimelijk het heelal overeind houden; hoort hij die fabel, dan zal het hem niet verbazen dat die verdienstelijken onbekend en anoniem zijn... Waar Jorge Luis Borges [De cultus van het boek en andere essays, blz. 45-46: Ons arme individualisme; De Bezige Bij 1990] aan toevoegt [blz. 46]: Het dringendste probleem van onze tijd (al met profetische scherpzinnigheid aangegeven door de bijna vergeten Spencer) is de geleidelijk groeiende bemoeienis van de Staat met het gedrag van het individu; in de strijd tegen dit kwaad [ ], en, Zonder hoop maar met nostalgie denk ik aan de abstracte mogelijkheid van een partij die enige affiniteit met de Argentijnen zou hebben; een partij die ons (zeg) een streng minimum aan leiding in het vooruitzicht zou stellen. [ ]