Colette gaat op in Ode, gaat op in Oona,
Evelyn gaat op in Ode, gaat op in Jasper.
Ode de Korte. O, de de korte. Lange o, korte o. Twee o's. Zegt ze zelf. Ik heb twee o's, zegt ze. Een lange en een korte. Maar twee O's. Het hadden er tien kunnen zijn.
De middellange-afstand-o van Colette en de lange-afstand-o van Ode. En een grote zwarte O. De o van NO O IN THE GODDAMN OFFICE. Poe.
Ik citeer Poe. De hond die in een hond, Poljotkin, de hand die in een hond veranderde. Op tafel, onder tafel, met of zonder tafel.
Een zwarte cirkel: dat is de grote o, en het gat: dat is een kleine o. Het muziekje, het bijna niet hoorbare, hoorbaar niet hoorbare, het niet tot de gehoorbuisjes doordringende muziekje, moeziek, poeziek.
In het toilet een poster met de onbeschroomde sixtiessmoel van Karl-Heinz Stockhauzen.
Nooit moederziel alleen: schaf je een stemverbuiging aan, die van Elsa Hoffman, met dubbele O, de sluitersnelheid van Oona, of een field recording van aardappelschillen, van het schillen van aardappelen. Lange en korte schillen.
Boris deed Nikolaas, Nikolaas deed Veerle, Veerle deed Jan, Jan deed Kasper.
Boris gaat af in Nikolaas,
Nikolaas gaat af in Boris.
Hoe het liep is niet bekend. Alleen Boris en Nikolaas weten de precieze toedracht, de voorbedachte rede, het toemaatje. Wat we wel weten is dat Nikolaas op gegeven ogenblik besloot om een op dat moment titelloze houtsnede, een recent werk, in te brengen, dat Boris hier peut-être op geantwoord zou hebben, wat de titel van het werk werd, en hierna zonder dat Nikolaas ook maar ergens van afwist, no o in the goddamn office, een weergaloos exact kopie van de houtsnede maakte. Ode had toen al aangegeven dat ze de foto vergeten was, de foto van het werk van Evelyn.
Jan deed Kasper, ging op in Kasper. Terwijl Evelyn intussen vlak bij het station van Etterbeek woont, waar ik vrij exact gemeten dertien jaar geleden af en toe uit of in een metrotoestel stapte, zonder het cahier waarin ik later met woorden de tijdsduur van het verloop tussen A en Z naging, nog later Benjamin die uit tegenovergestelde richting dwars door ons heen zou rijden, ypsilonetisch en met het trage gewicht van elektrische tijdparadoxen, de paradox zelf die in steeds snellere traagheid aan komt spoelen, een vlek als maateenheid van de cirkelbeweging, van nul en o, de o en de nul van het kopje. Terwijl Evelyn intussen dus vlak bij het station van Etterbeek woont, op het grondgebied van Elsene, Ixelles, deed zich in het brongebied van de O, de o van Jan en die van Kasper, die als eerder vermelde dames net zo goed over een o beschikken, een traag moment, een moment zonder sluitersnelheid voor. Met dubbele o: de sluiersnelheid van Ode en Oona [two schools of O/ Manguel, page 41: As both Eve and Pandora knew, curiosity is the art of asking questions./ What's the time, Middle Aged O. [iemand vraagt zijt ge in Amerika geweest. nee. zijt ge in Anna geweest. nee. kent ge de joke van die lucky bastard die van de twin towers sprong? nee.] Zonder dubbele o, zonder de sluitersluiersnelheid van een dubbele o, een dozijn granaatappels, en de voetnootopera van Kasper en Jan Op. De granaatappel staat naar verluidt voor de dubbele o van de kennis van goed en kwaad./ Kasper op 5 november: Beste L, Ik dacht dat het schoon zou zijn naar een hoeveelheid granaatappels te kijken, kan me niet herinneren dat ik dat ooit al deed in een tentoonstelling. Het lijkt me een goed beeld om aan te wennen, om standaard te laten worden. Als de winkel om de hoek ze te koop aanbiedt in een kartonnen doos, dan zou ik die met doos en al in de tentoonstelling plaatsen. Het is interessant een standaard hoeveelheid aan te schaffen, die zal waarschijnlijk verschillen met de standaard hoeveelheid in New York. Dat verschil of die overeenkomst vind ik spannend./ Voetnoot.
Hoewel Star Chamber geen nadrukkelijke verwijzing biedt naar de granaatappel, of Punica granatum, gaat het als standaardhoeveelheid cirkelomtrekverbeeldingskracht mee in de krat. Wiki: The Star Chamber (Latin: Camera stellata) was an English court of law which sat at the Royal Palace of Westminster, from the late 15th to the mid-17th century (c.1641), and was composed of Privy Councillors [Prunes] and common-law judges [the Spic & Span Tomatoe variety], to supplement the judicial activities of the common law and equity courts in civil and criminal matters. [ ] It became synonymous with social and political oppression through the arbitrary use and abuse of the power it wielded. In modern usage, legal or administrative bodies with strict, arbitrary rulings and secretive proceedings are sometimes called, metaphorically or poetically, "star chambers". This is a pejorative term and intended to cast doubt on the legitimacy of the proceedings. [ ]
Geen opmerkingen:
Een reactie posten