8 december, vrijdag

Klaterbeton. Ontbijt met kapitalistische boterham. Kleffe grasberm. Twee broodjes, eentje met garnaal, eentje met kabeljauwsalade. Glinsterende Autobahn. Eerder op de dag

de titel Stilleven met kop koffie en belastingsbrief. Een kleine olieverf, 41 x 35cm, overwegend bruine, witte en groene tonen, gisteren afgewerkt. Imagination, as an essential creative activity, develops with practice, not through successes, which are conclusions and therefore blind alleys, but

through failures, through attempts that prove to be mistaken and require new attempts that will also, if the stars are kind, lead to new failures. Alberto Manguel, Curiosity, page 3. Ik schilder ruïnes. Dat was enkele weken geleden op een bijna poreuze manier duidelijk geworden, opeens zag ik het, de ruïnes. Iedereen vraagt, en, nog altijd het kopje koffie? Nee. De ruïne van het beoogde beeld, een beeld dat ik decennia geleden helder voor me had en dat met elke eerste penseeltrek aan diggelen gaat. Ik schilder het ineenstorten. Ik hoef het beoogde niet te vernietigen, als dat het nobele streven geweest was, ik hoef alleen maar te kijken, het ineenstorten gade te slaan, meer had ik toch niet kunnen doen, om dan, en zelfs dat zonder succes, enkele van de brokstukken samen te voegen, het puin, fragmenten van de ineenstorting, modderslierten, plukken verf, horizontale en verticale strepen en vlakken. Vandaag

een stokoude man in de Sportstraat. In de Sportstraat, jawel. Kromgebogen over het voetpad, in voor hem welbepaalde richting over het voetpad schuivend. Hij draagt een lange, donkergrijze mantel, een overjas die ze in geen winkel waar ook in Gent nog te koop zouden willen of kunnen aanbieden, de afgedragen maar nette overjas van een niet zo kapitaalkrachtige oude man. De kromming begint op schouderhoogte. Voorbij de schouders gaat alles rugafwaarts, ook het hoofd en het hoofddeksel die zich beide nog net op gelijke hoogte bevinden, deels boven, deels onder de schouders. De overjas en een blote wandelstok schragen het stappen. Een papier kruipt weg achter een boomstronk. Heeft hij me gezien, vraagt het meisje zich af, argwanend. Een dor, donkerbruin blad, esdoorn

of plataan, Van Dijck bruin, Kasselse aarde. Oudt Hollandt combineert: Van Dijck bruin [Cassel] extra, een synthetisch ijzeroxide, PR 101, aangevuld met beenderzwart en nog een ijzeroxide. De wolken boven het agrarische panopticum: 167. Corot. View of the Roman Campagna. February 1826. (R. 97) Oil on paper, mounted on canvas, 26 x 46. Cambridge, Fitzwilliam Museum. [Corot in Italy, Yale University, p. 140]
Een jongen op een iets te kleine fiets. Transport exceptionnel in overtreding (neemt rood licht). Het internationale transport, een orkaan op wielen, stormkracht 10. Bos, wrakhoutdennen.
Klassieke wolkformaties. Het blauw achterin. Voorin antracietgrijze volumes (barok), metaforische vormen, een morene, draak, hagedis, kalfskop in op post-Atlantische storing wachtend buitje. Op het middenplan witte notenbalken, een openluchtorkest, blazers./ Gecanoniseerd, dixit KL: het slachtvlees. Tot het canon behoren: vleeswaren in de vitrine van een slagerij. [As may be noticed as good as any artefact known as academic fails because of its perfection.]