return to sender

RETURN TO SENDER Ik noteer wat ik aan het belendende tafeltje hoor, zonder het spoor van het gesprek gevolgd te hebben, wat kon, wat net zo goed had gekund, het is een relatief rustige avond; ik had me afgevraagd of aan het geroezemoes een vorm toegekend kon worden, bijvoorbeeld, de bolvorm, het platte vlak van een partituur of die van een vogelkooi, zou het een vorm hebben, vroeg ik me af, die enorme klankmassa waar je als dilettant moeilijk vat op krijgt, een massa waarvan ook de partituur, stel ik me voor, bolvormig is, ik bedenk een voorbeeld, die als schriftuur misschien alleen door multi-dimensionele ellipsen weergegeven kan worden, terwijl elk deeltje van die kolkende klankbrij een lineair verloop heeft, begint, eindigt, her en der in het lokaal is een verloop van niet eens heel erg heftige gesprekken, iemand zegt iets, nog iemand zegt iets, en het veelvoud van die klankmodule, als partituur plat, lineair, ––– lawine, –– het ter plaatse trappelen van een lawine, bolvormlawine, wastrommel, kookpunt, ik liet het op me inbeuken en veerde pas weer op uit die borrelende klankmassa toen een van de personen aan de belendende plek, een man, twee dames, midden het op af en aan van een gesprek over, als ik het goed heb een gesprek over concertvleugels, RETURN TO SENDER zei, en die woorden zo uitgesproken duidelijk formuleerde dat ik, zat ie naar me te kijken? dat ik het wel horen moest. Het gaf geen concreet aanknopingspunt, maar ik schreef het toch maar op. Return to sender. [ ] Bij Calvino een verhelderend fragment (Mr Palomar, The invasion of the starlings, p. 58): Finally a form emerges from the confused flutter of wings, it advances, condenses: it is a circular shape, like a sphere, a bubble, the balloon-speech of someone who is thinking of a sky full of birds, an avalanche of wings that rolls in the air and involves all the birds flying in the vicinity. [ ] PASOLINI
Een eenvoudige, boerse maaltijd. De gastheer serveert een schotel met braadworst, aardappelgratin en met rozemarijn en ricotta op smaak gebrachte boontjes. De genodigden, elf personen, personen die vanwege een specifieke affiniteit met het werk van Pier Paolo Pasolini uitgenodigd werden om de eerste editie van de Pasolini-avond bij te wonen, zijn naakt, behalve de gastheer en het keukenpersoneel, of in maatpak, wat zoals bekend een vaak voorkomende variant is. L'artifice, bien entendu, est flagrant. Mijn aanwezigheid, flagrant, om het bij M. Gervais aangetroffen bijvoeglijke naamwoord te gebruiken, bleek discutabel, niet omdat ik als enige naakt was, ik had behalve het maatpak, wat ik niet had, alles in de vestibule te laten, een Aziatische hostess ontfermde zich over wat ik had aangehad, maar omdat ik kennelijk als enige niet alle films van Pasolini gezien had, Porcile, Medea, om er twee te noemen, wat voor commotie zorgde, wie is die sukkel, zei iemand. emigrato da terre che non hanno ancora un nome, het was het eerste vers dat me te binnen viel, ik klom op tafel, hurkte – che si nasconde, kon mij niet meteen de titel van het gedicht herinneren, che si nasconde, zocht naar de woorden, che si nasconde in qualche boscaglia a dormire quando il giorno incomincia, bravo! bravo! riep iemand die met Rigagnolo aangesproken werd, hij was zo wanstaltig dik dat hij op twee stoelen tegelijk zitten moest, la fondazione assurda del poema, zei ik, ecc.) x Eh, uccellaccio –––! wat de gemoederen suste. [ ]