zondag 17 maart

Analyse van Wednesday 17 March, MARCH 1937, The Diary of Virginia Woolf Part 5, page 69–70.

The communist press began its little snigger yesterday.
De in onderaanneming voor een distributietoestand werkende idioot die met het door een kartonnen omhulsel beschermde exemplaar van Inna de Yard naar huisnummer twee was komen rijden, aanbelde, nadat hij als een luis uit de pels van z'n dikke postNLauto gesprongen was, aanbelde, niemand aantrof, geen aandacht wist op te brengen voor de mededeling die de bewoner er met vonkendrood viltstiftvocht aangebracht had, liet een briefje met de mededeling dat hij door een bomaanslag in z'n smartphone om het leven gekomen was. Bijna tot zonsopgang had hij naar de vingerafdrukken op het papier zitten kijken.

Als gebruikelijk geen woord begrepen van het met een platte band bevoorrechte genie. De knikker verdween in het getik. Van twee idioten is geen van beide idioter dan de ander.

Gisteravond met Lord Overschot in de buxushaag gedineerd. Op de hond van de buren gejaagd. Maar ik zit nu wel toch tot over m'n oren in een psychose. Professioneel. Er wordt met terugwerkende kracht achter mijn rug op mijn rug met donkere eeuwen gespeculeerd.
Overschot wist geen zak van de drek die ik op m'n bord had, waarbij ik in het midden laat of het het vijfde bedrog van Tath of een uit de Talmud gescheurde bladzijde was. Het zag er naar uit dat een olifant op m'n bord gescheten had. Ik nam hoofdstuk 3 door van de laatste bladzijde van hoofdstuk 3, de beslissingen met betrekking tot het beëindigen van dat hoofdstuk.